گفت‌وگو با «آن ماري كوليك» نقاش امريكايي
وقتي در نقاشي به نتيجه نمي‌رسيدم، ناراحت مي‌شدم
اميد يعقوبي/ «آن ماري كوليك» (ANN MARIE COOLICK)، نقاشي متولد امريكا است و همراه با خانواده‌اش در اين كشور زندگي و فعاليت هنري‌اش را ادامه مي‌دهد. به عقيده او نمايش و ارايه آثار، مهم‌ترين دغدغه يك نقاش است و در ادامه براي موفقيت انعطاف‌پذيري، عزم و اراده لازم است؛ مواردي كه خودش آن را در زندگي‌اش رعايت و عملي كرده است. اين نقاش امريكايي تاكنون نمايشگاه‌هاي متعددي در سراسر امريكا برگزار كرده و اين آثار را كه غالبا مملو از خطوط هندسي انتزاعي و مناظر اكسپرسيونيستي هستند در گالري‌هاي مختلفي به نمايش گذاشته است. فرصتي پيش آمد تا با اين هنرمند به شكل اينترنتي گفت‌وگو كنيم كه آن را در ادامه مي‌خوانيد.
از چه زماني به هنر و نقاشي علاقه‌مند شديد؟
علاقه واقعي‌ام به نقاشي در كلاس هنر و با حمايت و راهنمايي معلم دبيرستانم حاصل شد. نخستين كارم يك نقاشي رنگ‌روغن با تركيب سه عامل رنگ، بافت و هندسه بود. اين سه عامل را هنوز هم در كارهايم رعايت مي‌كنم. نخستين‌باري كه به اين نتيجه رسيدم و توانستم هنر را به عنوان شغل انتخاب كنم وقتي بود كه به همراه معلم و و ديگر بچه‌هاي كلاس به يكي از گالري‌ها رفته بوديم و در آنجا با هنرمندان متعددي آشنا شدم. والدين من هر دو فارغ‌التحصيل ويرجينيا تك بودند.
عوامل اصلي موفقيت يك هنرمند را در چه مي‌دانيد؟
هنرمند بايد براي موفقيت تلاش كند و هرگز از اين تلاش فاصله نگيرد. رد شدن و طردشدگي بخشي از وجود هنرمند است و اين چيزي است كه بايد گام به گام آن را پيش برد. تحريك و انگيزه براي كار را بايد هر روز در وجود خودتان پرورش دهيد. هر هنرمندي، حتي وقتي كه در روزهايي خاص قادر به نقاشي نيست، مي‌تواند اين نقاشي را در ذهن خود بكشد. حتي مي‌تواند براي نقاشي بعدي برنامه‌ريزي كند؛ همان كاري كه من هم انجام مي‌دادم. معمولا مواردي را كه از آنها الهام مي‌گيرم به تصوير مي‌كشم و البته ارتباط‌هاي معمول با ديگر انسان‌هاي اطرافم را حذف نمي‌كنم؛ از حفظ ارتباطم با همسايه‌ها و اطرافيان گرفته تا پرسه زدن در اينستاگرام. روزهاي پرمشغله‌اي دارم. سه فرزندم نوپا هستند و براي همين هم نياز به مراقبت بيشتري دارند. ياد گرفته‌ام در كارهاي زيادي مشاركت و همكاري داشته باشم و غالبا هنگامي كه بچه‌هايم در مهدكودك يا خواب به سر مي‌برند، نقاشي مي‌كنم. پسر دومم دوست دارد با من در اتاق كارم باشد. پسرم، وقتي نقاشي مي‌كنم مشغول مجسمه‌سازي يا بازي‌هاي ديگر مي‌شود. اين كارش باعث شده بيشتر با هم بوده و آرامش خاصي داشته باشيم. فكر مي‌كنم او يك‌روزي با علاقه از اين اوقات ياد خواهد كرد. براي مشغوليات و سرگرمي‌هاي ديگر وقت زيادي ندارم و فقط چند برنامه تلويزيوني را تماشا مي‌كنم.
در كارتان با شكست هم روبه‌رو شده‌ايد؟
بله، هنگامي كه از دانشگاه فارغ‌التحصيل شدم، چيزهايي را كه در دانشگاه آموخته بودم در نقاشي‌هايم اجرا مي‌كردم. هر كدام از آنها كه به نتيجه نمي‌رسيد، برايم ناراحت‌كننده بود اما اين را نشانه عدم پيشرفت در كارم تلقي نكردم و براي اينكه خودم را به عنوان يك هنرمند بشناسانم، وقت بيشتري به خودم دادم. با توان كامل به كارم پرداختم و آن را ادامه دادم و سال بعد سمتي را در مركز هنرهاي آرلينگتون، مركز هنرهاي معاصر ويرجينياي شمالي، كسب كردم. از سال 2004 تا وقتي كه پسر اولم در سال 2009 متولد شود كارگاه خودم را در مركز هنرهاي ارلينگتون حفظ كردم و در اين كارگاه نقاشي هم مي‌كردم.
براي خلق يك اثر چه مراحلي را طي مي‌كنيد؟
روزهاي زيادي براي خلق اثر فكر مي‌كردم و آنچه را مي‌خواستم تصوير كنم
سبك و سنگين كرده و ارزيابي‌هايم را انجام مي‌دادم. غالبا از شاخ و برگ درختان و اشكالي كه اطرافم يافت مي‌شد، الهام مي‌گرفتم. هرگز براي نقاشي‌ها طرح و نقشه نمي‌ريختم و با حسم كار مي‌كردم. گاهي اوقات هم بدون اينكه نااميد شوم روي يك نقاشي دوباره كار مي‌كردم. غالبا كاري مي‌شد كه خيلي پيچيده‌تر و پرمحتواتر بود، آن هم با لايه‌هاي متعدد و تغييرات آهنگين.
براي آينده چه برنامه‌اي داريد؟
اينكه خودم در آينده از نقاشي‌هايم لذت ببرم و البته توسط افراد زيادي پشتيباني شوم. خوشبختانه در اروپا و امريكا حاميان زيادي دارم.
در اين سال‌ها كه به فعاليت هنري مشغوليد چه چيزي بيشتر از همه براي شما لذت‌بخش بوده است؟
مهم‌ترين موردي كه در خصوص هنرمند شدن بايد مدنظر داشت نمايش و ابراز است. من سپتامبر گذشته نمايشگاهي با بيش از 40 كار جديد داشتم. در اين نمايشگاه توانستم دايره وسيعي از كارهايم را همچون هندسه، شاخ‌وبرگ درختان، گل‌ها، چشم‌انداز دريا و... نمايش دهم. غير از اين به خاطر ارتباط با هنرمندان ديگر از طريق اينترنت لذت مي‌بردم. بازخورد و حمايتي كه در اين سال‌ها از من شد بسيار ارزشمند و گرانبها بود.
يك نقاش از نظر خودتان چه ويژگي‌هايي دارد؟
ويژگي‌هاي اصلي يك نقاش موفق، انعطاف‌پذيري، عزم و اراده است. اجازه ندهيد هر كسي به خودش اجازه بدهد به شما بگويد كه نمي‌توانيد كاري را انجام دهيد يا به شما سفارش كند دنبال چيزي برويد كه عملياتي‌تر و سودمند باشد. زندگي در شرايط امروز، بهترين زمان براي موفقيت هنرمند است و او از طريق ارتباط با هنرمندان و كسب راهكارها و خط‌مشي‌هاي جديد براي فروش آثارش امكان اين موفقيت را بيشتر مي‌كند. با استفاده از اينترنت مشتريان جديدي براي كارهايم پيدا كرده‌ام و اين كارها را فروخته‌ام. گالري‌هاي آنلاين امكان فروش آثار را براي مشتريان‌شان ساده مي‌كنند.
از محيط اطراف‌تان هم براي نقاشي‌ها تاثير مي‌گيريد؟
بله. در نقاشي‌هاي منظره‌ام، بيشتر از شاخ‌وبرگ درختان و مناظر ساحلي نواحي اقيانوس اطلس الهام گرفته‌ام. اين دسته از نقاشي‌هايم با طبيعت و حيات‌وحش ويرجينيا طراوت و تازگي پيدا كرده‌اند. اين منطقه مكان تفريح سالانه خانواده‌ام است و قطعه باريكي در خط ساحلي جزيره‌اي مرزي است. اين مكان مناطق مسكوني وسيعي همراه با مناظري مثل ساحل، تپه، تل‌هاي شني، جنگل، زمين‌هاي كشاورزي، باتلاق‌ها و لجنزارها دارد.
رابطه شما با موسيقي چگونه است؟ هنگام كار موسيقي خاصي هم گوش مي‌كنيد؟
ترجيح مي‌دهم در سكوت نقاشي كنم، قبلا با موسيقي هم به نقاشي مي‌پرداختم، اما از وقتي بچه‌هايم به دنيا آمدند، ترجيح دادم در سكوت اين كار را بكنم. سكوت تاثير آرامش‌بخشي روي انسان دارد. من موسيقي را دوست دارم و معمولا هر نوع موسيقي را گوش مي‌كنم. البته اين را هم بگويم كه از 5 سالگي نواختن پيانو را شروع كرده‌ام.
از آنجا كه قرار است اين گفت‌وگو در ايران منتشر شود، پيشنهادي براي هنرمندان جوان ايراني يا دانشجويان هنر داريد؟
اگر نقاشي عشق واقعي آنهاست، اين كار را در كنار اساتيدشان ادامه دهند. مهارت‌هاي‌شان را به كار ببندند و از نمايش آثارشان واهمه نداشته باشند. نگران فروش نقاشي‌ها نباشند. واقعا اين فرصت استثنايي براي همه وجود دارد كه بتوانند در نقاط متفاوت و مختلفي كارهاي‌شان را به فروش برسانند. اين طور كارها را به افراد بيشتري نشان دهند و آثارشان را معرفي كنند. با هنرمندان ديگر گفت‌وگوهاي كارشناسانه داشته باشيد و راهنمايي‌هاي آنها را براي تاثير روي ديگران استفاده كنند. مطمئن باشند چنين چيزي در بلندمدت تفاوت‌هايي در آنها و كارشان ايجاد مي‌كند.