قتل دوست به خاطر پدر

اعتماد| پسري افغاني كه دوست خود را به خاطر فحاشي به پدرش به قتل رسانده بود، با حكم شعبه هشتم دادگاه كيفري استان تهران به قصاص نفس محكوم شد.
رسيدگي به اين پرونده از 18 دي 92 با اطلاع پليس از وقوع يك فقره مرگ در بيمارستان به دليل اصابت جسم تيز آغاز شد. با حضور ماموران در محل مشخص شد دو پسر افغاني در يك درگيري به هم چاقو زده‌اند كه يكي از آنها پس از خونريزي شديد از ناحيه شكم جان خود را از دست داده است.
با آغاز تحقيقات از مجروح دوم فاش شد كه او دوستش را به قتل رسانده است. به اين ترتيب پرونده‌اي با موضوع «قتل عمد» تشكيل و براي رسيدگي در اختيار كارآگاهان پليس قرار گرفت. آنها متهم را پس از درمان به آگاهي منتقل كردند و مورد بازجويي قرار دادند. پسر 24 ساله قتل را گردن گرفت و در شرح حادثه گفت: «من و رحيم - مقتول- با هم دوست بوديم. 10 ماه قبل از حادثه با هم به آزادشهر آمده بوديم تا در ساختماني نيمه كاره كار كنيم. روز حادثه رحيم، بحث درگيري قديمي‌اش با پدرم را پيش كشيد و به او فحش داد. من از حرف‌هاي او خيلي عصباني شدم. كنترلم را از دست دادم و چاقوي آشپزخانه را در شكمش فرو كردم اما او كه خيلي قوي‌تر از من بود، چاقو را از شكمش درآورد و با آن ضربه‌هايي به گردن و دستم زد. هر دو خونين و مالين شده بوديم كه همسايه‌ها، با سر و صداي‌مان از درگيري باخبر شدند و آمدند ما را به بيمارستان بردند. رحيم در آنجا فوت كرد و من زنده ماندم.»
با اعتراف متهم، كيفرخواست دادستاني با اتهام قتل عمد صادر و براي صدور حكم به شعبه هشتم دادگاه كيفري استان تهران به رياست قاضي حسين اصغرزاده ارسال شد. متهم كه با آغاز جلسه رسيدگي به پرونده با درخواست قصاص اولياي دم روبه‌رو شده بود، بار ديگر قتل را پذيرفت و گفت: «من قصد كشتن رحيم را نداشتم. او به پدرم فحاشي كرد و من كنترلم را از دست دادم. از خانواده‌اش تقاضاي بخشش دارم.»
با رد درخواست بخشش متهم از سوي خانواده مقتول، قضات شعبه هشتم وارد شور شدند و با قتل عمد دانستن حادثه، متهم را به قصاص نفس محكوم كردند. اگر او موفق به جلب رضايت خانواده مقتول نشود، اعدام خواهد شد.