سهم دولت از صندوق ذخيره فرهنگيان احيا شود

يكي از موضوعات قابل توجه در مساله صندوق فرهنگيان اين است كه اخبار و شايعات خيلي سريع ميان فرهنگيان دست به دست شد. به نظر نمي‌رسد كه بخشي از واكنش‌ها به اخبار برآمده از بي‌اعتمادي به وجود آمده در معلمان نسبت به دولت و آموزش و پرورش باشد.
مرتضي حاجي: اميدوارم اين پرونده كه باز شود زودتر بسته شود و هرچه هست و نيست برملا شود و از آن به بعد بايد روي جلب هرچه بيشتر اعتماد معلمان و اعضاي صندوق كار شود چون مالك حقيقي صندوق اعضاي آن هستند. پيشنهادي كه من با آقاي دكتر دانش هم مطرح كردم اين بود: قبلا معادل پولي كه اعضاي صندوق به آن واريز مي‌كردند، دولت هم به صندوق مي‌ريخت. از زمان آقاي احمدي‌نژاد اين كمك‌ها قطع شد و دولت ديگر مبلغي به صندوق واريز نكرد و اين دولت هم به دليل مشكلات مالي يا هر دليل ديگري همان راه را ادامه داد. من گفتم اگر دولت اين سهم را زنده كند و دوباره بپردازد، توجيه براي اينكه صندوق همچنان زير نظر آموزش و پرورش اداره شود وجود دارد اما اگر دولت ديگر نخواهد پول واريز كند، صندوق متعلق به همان صاحبان خودش باشد و عين يك شركت خصوصي عمل كند، مالكانش برايش تصميم بگيرند و وزير پاسخگوي عملكرد جايي كه دولت ديگر در آن ورودي ندارد، نباشد. البته اميدوارم بپذيرند كه سهم دولت احيا شود چون يكي از مزيت‌هاي عضويت در صندوق همين سهم دولت است كه اگر نباشد من معلم اگر بخواهم سرمايه‌گذاري كنم مي‌روم سراغ يك جاي ديگر، مزيت صندوق به اين است كه اگر من 100 تومان مي‌گذارم، دولت هم 100 تومان به آن اضافه مي‌كند، اگر آن سهم زنده شد صندوق با همين وضع ادامه پيدا كند، اگر مجلس نپذيرد كه كمك دولت ادامه پيدا كند بايد سازوكاري براي واگذاري به خود اعضا مشخص شود تا مديران و ناظران را خودشان تعيين كنند و مثل حالا نباشد كه بگويند: پول را ما مي‌گذاريم و مديرش را كس ديگري تعيين مي‌كند.