نجفي در گفت‌وگو با«اعتماد»:
حقوق فرهنگيان را اضافه نكنيد اما تبعيض را برطرف كنيد
يكي از مطالبات مهم فرهنگيان بحث يكسان‌سازي حقوق‌هاست. با توجه به بودجه آموزش و پرورش و كمبودهاي مالي چگونه تغيير وزير اين مشكل را حل مي‌كند؟
بخشي از منابع مالي مورد نياز آموزش و پرورش بازمي‌گردد به منابع دولتي كه دولت در اين مورد واقعا در طول اين سه سال تلاش كرده و اين بودجه را از 14 هزار و 500 ميليارد تومان به عدد 30 هزار ميليارد تومان رسانده و من پيش‌بيني‌ام اين است كه تا آخر سال اين رقم بالاتر هم برود. بنابراين بخشي اين است كه وزير و آموزش و پرورش بالا ببرند كه اين درست است اما منابع كشور منحصر در بودجه دولت نيست، بسياري منابع ديگر هستند كه بايد از آنها طلب سهم كنيم. كمااينكه زماني كه من در وزارت آموزش و پرورش بودم قانوني را به تصويب رسانديم كه از هر كالا و خدماتي كه به فروش مي‌رسد، دو درصد عوارض بگيرند و به شوراهاي آموزش و پرورش در استان‌ها بدهند تا صرف توسعه آموزش و پرورش شود. به نظرم اين هم يك قانون مترقي بود كه حتي در برخي موارد بعضي كشورهاي دنيا اين را از ما تقليد كردند (همان‌گونه كه ما هم در برخي موارد از آنها تقليد كرديم) هم قانوني بود كه توانست تحولي را در آموزش و پرورش ايجاد كند. الان هم به نظرم بايد سراغ ساير منابع برويم. علاوه بر تلاش براي افزايش سهم از بودجه، بايد به دنبال راه‌هايي باشيم كه منابع ملي به سمت آموزش و پرورش بيايد. فرض كنيد هنر دولت و مديريت دولت است كه بتواند اين منابع را پيدا كند. به اعتقاد من دانش‌آشتياني اين توانايي را دارد و در برنامه‌اش هم اشاره كرده هم در مورد استفاده از منابع ملي هم در مورد يكسان‌سازي حقوق‌ها. به هر حال از نظر تئوري هم مجلس و هم دولت قبول دارند حقوقي كه دولت پرداخت مي‌كند، نسبت به كار افراد بايد تعادل و توازني داشته باشد. نمي‌شود يك نفر كه كار دفتري دارد 4 ميليون تومان حقوق بگيرد و كسي كه كار سخت‌تري در آموزش و پرورش مي‌كند 5/1 يا 2 ميليون تومان حقوق بگيرد. اين تبعيض را از اول انقلاب هم گفتيم كه بايد‌برداريد و متاسفانه اين اتفاق رخ نداده.
حالا بايد بتوانيم كاري كنيم كه وزير آموزش و پرورش از نظر تخصصي اين آمادگي را پيدا كند كه اين تبعيض را رفع و در جهت برقراري عدالت عمل كند. خوشبختانه مجلس تا جايي كه مي‌دانم آمادگي دارد كه اگر طرح مناسبي ارايه شود آن را دنبال كند. قدم اول هم اينكه اصلا بگوييم حقوق فرهنگيان را اضافه نكنيد اما تبعيض را برطرف كنيد. قدم دوم اين است كه ببينيم با اين منابعي كه در اختيار داريم مي‌توانيم به هر كسي چقدر بدهيم.
روز چهارشنبه در كميسيون مجلس طرحي تصويب شد براي تعادل پاداش بازنشستگي. چون نمي‌شود كه يك فرهنگي بعد از بازنشستگي و گذران 30 سال خدمت 35 ميليون تومان پاداش بهش بدهند آن هم بعد از دو سال اما كسي كه در دستگاه ديگري است و كارش مهم‌تر از آموزش و پرورش هم نبوده است 200 ميليون تومان پاداش بگيرد. اينها عدم تعادل‌هايي است كه مخالف عدالت اجتماعي است و در كشور ما همچنان وجود دارد. اميدوارم هم در اين مدت كه ان‌شاءالله آقاي دانش وزير مي‌شوند و هم در چهار سال آينده، دولت بتواند اين مسائل را حل كند.