نيويورك تايمز بيشترين جوايز را به دست آورد

جوايز پوليتزر در صدويكمين مراسم برگزاري‌اش مثل هميشه با سرزندگي برگزار شد. هر ساله اين جايزه معتبر بهترين‌هاي خبر فوري و كارتون، داستان ادبي و نمايشنامه را معرفي مي‌كند. در مراسمي كه دوشنبه‌شب در شهر نيويورك برپا شد، مايك پرايد، مدير جوايز پوليتزر 21 برگزيده سال 2017 را اعلام كرد.  در بخش داستان ادبي، كولسون وايت‌هد براي خلق رمان «راه‌آهن زيرزميني» جايزه پوليتزر را به دست آورد. در اين رمان شجاعانه كه سادگي‌اش آن را برجسته مي‌كند، وايت‌هد فرار برده‌اي را با راه‌آهن زيرزميني تصور مي‌كند؛ راه‌آهني كه در آن لكوموتيو، واگن‌ باري و مسوولان قطار ديده مي‌شوند. با تغيير كوچكي در چشم‌انداز وايت‌هد، داستان به مكان‌هاي تازه‌اي در روايت‌هاي برده‌داري يا مكان‌هايي كه حرف تازه‌اي براي گفتن دارند، سفر مي‌كند؛ حرف‌هايي كه از گناهان بنياني امريكا و شيوه‌هاي تحريف تاريخ سياه‌پوستان اغلب به وسيله راويان سفيدپوست، صحبت مي‌كند. زماني كه وايت‌هد روي اين رمان كار مي‌كرد و از برده‌داري امريكا مي‌نوشت، آثار استادان رئاليسم جادويي از جمله «محبوب» توني موريسون و «صد سال تنهايي» گابريل گارسيا ماركز را مي‌خواند. وايت‌هد 47 ساله كه پيش از اين جايزه كتاب ملي را براي «راه‌آهن زيرزميني» از آن خود كرده است، مي‌گويد واكنش‌هاي منتقدان به اين كتاب رضايت‌بخش است. لين ناتيج براي نگارش نمايشنامه «عرق جبين» كه به بيگانگي طبقه كارگر در شهر صنعت‌زداي ريدينگ پنسيلوانيا مي‌پردازد، جايزه پوليتزر نمايشنامه را از آن خود كرد. داوران اين اثر را كه در حال حاضر در برادوي روي صحنه است «نمايشي پرمعنا و قدرتمند كه به مخاطب يادآوري مي‌كند كارگراني كه در جست‌وجوي روياي امريكايي هستند هنوز هم با فريبكاري‌هايي روبه‌رو مي‌شوند.» خواندند. ناتيج درباره اين اثر مي‌گويد: «سعي داشتم بفهمم چگونه ركود اقتصادي، شكل روايت فرهنگي ما را تغيير مي‌دهد. » ناتيج 52 ساله پيش از اين و در سال 2009 براي نوشتن نمايشنامه «مخروبه» نخستين پوليتزر خود را به دست آورده بود. پوليتزر غيرداستاني به ميتو دزموند براي جمع‌آوري گزارش‌هاي دقيقش كه با تعقيب زندگي هشت خانواده‌اي كه با فقر دست‌وپنجه نرم مي‌كنند و در عين حال براي پرداخت كرايه خانه به هر دري مي‌زنند، تعلق گرفت. اين جامعه‌شناس 37 ساله، مدير پروژه عدالت و فقر در دانشگاه هاروارد مي‌گويد تصميم به بررسي و واكاوي دلايل و عكس‌العمل‌هاي تخليه خانه به خاطر بدهي داشتم تا از اين طريق درباره دلايل سيستماتيك فقر در امريكا بنويسم. جوايز بخش روزنامه‌نگاري به گزارش‌هايي كه انتخابات رياست‌جمهوري امريكا، آتش‌سوزي مرگبار در آكلند كاليفرنيا و تلاش‌هاي دولت روسيه براي اثبات قدرتش را پوشش مي‌داد، تعلق گرفت. نشريه‌هاي اخبار روزانه نيويورك و پروپابليكا جايزه خدمات عمومي را براي مجموعه‌اي از گزارش‌هايي درباره سوءرفتار اداره پليس نيويورك و اتهام زدن به مردم و اخراج كردن آنها از خانه‌هاي‌شان تعلق گرفت. همچنين روزنامه نيويورك تايمز با دريافت سه جايزه بيشترين جوايز را از آن خود كرد. جيم مورين از نشريه ميامي هرالد، براي كشيدن كارتوني كه در آن غول «ميهن‌پرستي» خنده‌اي كريه بر لب دارد و چماق «نژادپرستي» در دست، دري را باز كرده و مي‌گويد: «سلام، من را به ياد داري؟» و همچنين كارتون‌هاي ديگري كه امريكاي وحشت‌زده را به تصوير كشيده است، در 64 سالگي دومين جايزه پوليتزر خود را به خانه برد. او نخستين پوليتزر خود را سال 1996 به دست آورد. داوران پوليتزر معتقدند: «مورين ديدگاه‌هاي تند و تيز را با هنرمندي بي‌عيب‌ونقص، نوشته‌هاي نيش‌دار و تيزبيني ارايه مي‌كند.»دانيل برهولاك 41 ساله دومين پوليتزر خود را در بخش عكس خبري فوري براي پوشش گزارش‌هاي نيويورك تايمز از كمپين‌هاي ضدمواد مخدري كه رييس‌جمهور فيليپين راه انداخته است، دريافت كرد. او در 35 روز از 57 مقتول در 41 صحنه جرم، جايي كه مصرف‌كنندگان و دلالان مواد مخدر توسط مزدوران دولت دوترته كشته شدند، عكاسي كرده است.‌اي. جيسون وامبسگانز از نشريه شيكاگو تريبون نيز جايزه عكاسي ويژه را براي شرح وقايعي كه بهبودي پسربچه 10 ساله‌اي را كه قرباني تيراندازي بود، از آن خود كرد. جايزه گزارش خبر فوري به نشريه ايست بي‌تايمز براي پوشش خبري چندين روزنامه‌نگار از آتش‌سوزي انبار اوكلند در ماه دسامبر 2016 تعلق گرفت. جايزه روزنامه‌نگاري تحقيقي به اريك اير از نشريه
 The Charleston Gazette-Mail  اهدا شد. اير براي نوشتن مجموعه‌اي مقاله درباره سوءمصرف شايع مواد مخدر در وست ويرجينيا اين جايزه را به دست آورد. هيلتون الس از هفته‌نامه نيويوركر جايزه بخش نقد پوليتزر را از آن خود كرد. او كه از سال 1994 يكي از نويسنده‌هاي ثابت اين نشريه به شمار مي‌رود براي نوشتن ريويو‌هايي كه «مي‌كوشند آثار نمايشي را در متن فرهنگي دنياي حقيقي بگنجاند» به خصوص زماني كه درون‌مايه‌ اين آثار به جنسيت و نژادپرستي مي‌پردازد، جايزه پوليتزر نقد را از آن خود كرد.