نقبي به ماجراي
وعده 100 روزه روحاني
اين گزارش بايد هم شامل آمارهاي درست اقتصادي شود و هم به صورت مقايسه‌اي، تفاوت وضع موجود را با آنچه از سوي مسوولان دولت قبل در رسانه‌ها با هدف تبليغاتي مطرح شدند، نشان دهد. اطلاع مردم از اين آمارها، هم سطح توقع آنان از دولت جديد را منطقي و متوازن خواهد كرد و هم ارزيابي واقع‌بينانه‌اي از عملكرد دولت قبل ارايه خواهد داد.
متاسفانه دكتر روحاني آن گزارش مطلوب را منتشر نكرد اما بعد از انتشار گزارش 100 روزه دكتر روحاني در سال 92 همين نيروهاي سياسي به دولت هجمه بردند كه «چرا در زنگ حساب، انشا خوانده شد؟» آنها بعد از 8 سال از دولت مورد حمايت خود نخواستند كه حساب پس بدهد اما از دولت 100 روزه روحاني، حساب و كتاب مي‌كردند. در پاسخ اين اعتراضات چنين نوشتم:
«در اين شرايط دولت حتي براي تامين اقلام ضروري مورد نياز مردم هم دچار زحمت است. دولت براي امسال، صرفا بايد هنر خودش را در «اداره كردن» نشان دهد تا كارهاي روزمره بر زمين نماند و انجام اقدامات راهبردي در حوزه اقتصاد را بايد به سال‌هاي بعد موكول كند كه لايحه بودجه را واقع‌بينانه مي‌نويسند و ارقام درآمدي آن را پيشاپيش هزينه نكرده‌اند».
امروز بعد از گذشت 4 سال بهتر مي‌توان نشان داد كه دولت روحاني چه كرده است. آيا همه شاخصه‌هاي اقتصادي در قياس با دولت قبل بهتر نشده است؟