اداي ديني متفاوت به
«توران خانم» در تالار وحدت
گروه فرهنگ و هنر| قسمت اول مجموعه اداي دين با نام «توران خانم» 5 خرداد ماه ويژه بانوان در تالار وحدت به روي صحنه مي‌رود. اين برنامه به دنبال اين است كه اداي ديني باشد به بانويي كه بر گردن فرهنگ ايران زمين، ديني بزرگ دارد. پروژه جديد گروه حركت آلترناتيو، به سرپرستي و طراحي حركت پرديس خسروي، با عنوان «اداي دين» در حال توليد است. هر قسمت از اين مجموعه به يكي از مفاخر فرهنگي، هنري و اجتماعي ايران مي‌پردازد و نخستين آن با نام «توران خانم» به معرفي و بررسي آثار و فعاليت‌هاي مادر آموزش و پرورش نوين ايران اختصاص دارد. اين اثر كه در قالب ١٢ قطعه موسيقي- حركت تنظيم شده است، از سوي بيش از ٧٠ نفر از گروه حركت آلترناتيو به نمايش درخواهد آمد و در خلال آن، متني به قلم نيما خسروي را اجرا مي‌كند.
توران ميرهادي كه سال گذشته جامعه فرهنگي ايران را ترك كرد، تحصيلكرده علوم تربيتي و روانشناسي از دانشگاه سوربن فرانسه بود و با بنيان‌گذاري مجموعه آموزشي فرهاد، آن‌طور كه گفته مي‌شود، نوعي ديگر از نظام آموزش و پرورش را به سيستم آموزشي ايران معرفي كرد. او در مدت ٢٥ سال فعاليت مجموعه فرهاد توانست مدلي مدرن را كه بر اساس مشاركت جمعي دانش‌آموزان اداره مي‌شد، ارايه كند. در سال ١٣٥٨ و بعد از تعطيلي مجموعه آموزشي فرهاد نيز، بنياد دانشنامه كودك و نوجوان به همت توران ميرهادي بنيان گذاشته شد كه تاكنون توانسته ١٦ جلد از دانشنامه مصور را به نشر برساند. گروه حركت آلترناتيو در سال ١٣٨٧ رسما فعاليت خود را شروع كرده و تاكنون اجراهاي مختلفي داشته است. مجموعه سابق اين گروه با عنوان «ايران بانو» ١٢ اجراي مختلف را تجربه كرد و در هر اجرا قطعاتي از موسيقي‌هاي آييني و سنتي و همچنين قطعات كلاسيك و مدرن ايراني را با حركات اعضاي گروه به نمايش درآورد. در مجموعه «ايران بانو» هدف گروه، ارايه تصويري از فرهنگ و سنن عمومي زنان ايران در گستره تاريخي و جغرافيايي ايران بوده است و در مجموعه جديد اين گروه- اداي دين- بناي‌شان بر اين است كه به صورت موردي به افراد بپردازند و اداي ديني به مفاخر ايران داشته باشند. پرديس خسروي، سرپرست و طراح حركت گروه آلترناتيو، مي‌گويد: نام گروه را «آلترناتيو» برگزيديم، چراكه تلاش‌مان اين است كه حركات كلاسيك يا مدرن جهاني را با موتيف‌ها و نشان‌هاي ايراني درآميزيم و خوانشي ديگر از حركت را به مخاطب ارايه كنيم؛ خوانشي كه ايراني است، طعم آب و رنگ خاك اين ديار را دارد، اما بيگانه با زبان جهاني نيست و به اين سبب مي‌تواند حرفي بومي را به مخاطباني جهاني منتقل كند.