اصلاحطلبان به دولت
راهكار ارايه دهند
كاظم اكرمي
اصلاحطلبان در انتخابات اخير سهم بهسزايي در پيروزي حسن روحاني داشتند و طبيعي است كه در انتخاب اعضاي كابينه و چهار سال آينده هم نقش مهمي را عهدهدار باشند و در جهت تقويت دولت بكوشند. نكته اينجاست كه راههاي تقويت دولت ميتواند راههاي گوناگوني باشد. يكي از اين راهها حضور مستقيم در دولت و كابينه است. شكي نيست حضور اصلاحطلباني كه منافع ملي كشور را بر همهچيز مقدم ميدانند بايد مورد استقبال دولت قرار گيرد، اما به باور من كار مهمتري از كارهاي اجرايي در كابينه نيز وجود دارد كه اصلاحطلبان با توجه به توانمنديهايشان كمك بزرگتري ميتوانند به دولت بدهند و در جهت تقويت دولت موثر باشند. از آنجايي كه اصلاحطلبان رابطه بسيار خوبي با جامعه دانشگاهي كشور دارند، ميتوانند با ارايه راهكار و برنامه به ياري بيشتر دولت بشتابند.
اين اقدام ميتواند با تشكيل كارگروههاي مختلف در حوزه سياست داخلي و خارجي، اقتصادي، فرهنگي و آموزشي و همچنين اجتماعي صورت پذيرد. نميتوان چشم بر اين موضوع بست كه دولت به دليل پروسهها و گرفتاريهايي كه دارد ممكن است ارتباطش با نخبگان و همچنين دانشگاهيان به پايينترين سطح برسد و اصلاحطلبان در اين ميان ميتوانند نقش حلقه واسط را بازي كنند و موقعيت دولت را بالا ببرند.
نكته ديگر اما به خود اصلاحطلبان باز ميگردد. در چهار سال آينده مهم است كه اين جريان تا حد ممكن اختلافات داخلي را كاهش دهد تا بتواند به جرياني موفقتر از اين چيزي كه هست بدل شود. از سال 92 به بعد استراتژي اصلاحطلبان وحدت بود و نتايج بسيار خوبي هم براي كشور به همراه داشت بنابراين مهم است كه اين اتحاد نه تنها حفظ شود بلكه مستحكمتر از قبل نيز پيش رود زيرا تقويت جريان اصلاحطلب بيترديد به تقويت دولت نيز خواهد انجاميد.
در اين ميان اما موضوع ديگري هم وجود دارد كه بايد بيش از گذشته مدنظر اصلاحطلبان قرار گيرد و آن تعامل با اصولگرايان معتدل است، اصولگراياني كه منافع ملي را بر منافع جناحي ارجح ميدانند. گفتوگو و تعامل با جريان مخالف و رقيب از شاخصههاي يك جامعه پيشرفته است و اصلاحطلبان ميتوانند اين اتفاق را در فضاي سياسي و جامعه ايران رقم بزنند.
در ميان اين گفتوگوهاست كه شرايط گشوده شدن برخي بنبستهاي سياسي فراهم خواهد شد و نبايد از اين موضوع غافل بود.