در هفت روز آينده كدام ورزشكاران شمع تولدشان را فوت ميكنند؟
شنبه 9 اسفند؛ دينو زف ايتاليايي ۷۳ ساله ميشود
گلسا مشكوه / شايد برايتان جالب باشد كه بدانيد در گرماگرم مسابقات جام جهاني، وقتي بر و بچههاي دفتر توليد برنامه برازوكاي شبكه ورزش در حال ساخت يك كليپ از اسطورههاي ايتاليا بودند، با ديدن عكسهاي دينو زف، سريع به ياد تهيهكننده برنامهشان افتادند. آنها اعتقاد داشتند ميميك صورت دينو زف، دروازهبان اسطورهاي ايتاليا شباهت عجيبي به مزدك ميرزايي دارد. خيلي هم اشتباه نميكردند. مساله وقتي جالبتر ميشد كه بداينم مزدك هم يكي از طرفداران پر و پا قرص تيم ملي ايتاليا و البته باشگاه يوونتوس است. تيمهايي كه خاطرات اصلي فوتباليها از زف هم در آنها شكل گرفته است. دينو متولد ۲۸ فوريه سال ۱۹۴۲ است. در دهكده ماريانو دلفيورلي. او ۲۲ سال به دروازهباني پرداخت. نيمي از اين سالها را در تيمهاي اودينزه، مونتاوا و ناپولي گذراند و نيمه دوم آن را در تيم شهير يوونتوس به پايان برد. زف از سال ۱۹۶۸ به تيم ملي ايتاليا دعوت شد و براي ۱۷ سال سنگربان تيم ملي ايتاليا بود. او فاتح جام جهاني ۱۹۸۲ و جام ملتهاي اروپا در سال ۱۹۶۸ است. با يوونتوس هم شش بار قهرمان سريآ شده. فدراسيون فوتبال ايتاليا در نوامبر ۱۹۹۳ به او لقب بازيكن طلايي نيم قرن گذشته را اعطا كرد. در سال ۱۹۸۲ هم بهترين دورازهبان جهان شد. او البته در دوران مربيگري هم كم افتخار نبود و در سال ۱۹۹۰ با وجود اينكه نتوانست يووه را قهرمان سريآ كند اما لقب بهترين مربي سال را از آن خود كرد. يكي از نكات جالب زندگي او اين است كه دقيقا در روز تولد سپ ماير آلماني به دنيا آمده. سپ مايري كه سالها دروازهبان آلمان بود و يك رقيب هميشگي براي همتاي ايتاليايياش محسوب ميشد.
شنبه 9 اسفند؛ سپ ماير آلماني ۷۱ ساله ميشود
نويد صراف / در ستايش او ميگفتند: هر گلي كه وارد دروازه ماير شود، غيرقابل مهار بوده است! تمرينهايش غيرعادي بود. براي نمونه وي مرغي را در ميدان وسيع فوتبال رها ميساخت و سپس با شيرجههاي تماشايي تلاش ميكرد پرنده را به چنگ آورد! در انتقاد از قصور بازيكنان خودي صريح بود. حتي زماني كه بكن باوئر، در دو بازي پيدرپي، اشتباها دو گل وارد دروازه خودي كرد؛ ماير از مربي تيم خواست كه يكي از مدافعان تيم را مامور كنترل قيصر كند تا او دوباره به تيم خودي گل نزند!يوزف ديتر ماير در 28 فوريه 1944 در مـِـتــِن آلمان متولد شد. جالب است بدانيد كه او ابتدا در خط حمله بازي ميكرد و حتي يكبار در نوجواني آقاي گل مسابقات محلي شد. اما گويي سرنوشتش با باوارياييها در هم پيچيده بود چراكه در 14سالگي با تيمش در مقابل تيم جوانان بايرنمونيخ قرار گرفت. در آن بازي، سنگربان اصلي تيمشان آسيب ديد و مربي تيم به ناچار سپ را درون دروازه جاي داد. ماير اگرچه نتوانست از شكست 12 بر صفر تيمش جلوگيري كند، اما با پرشهاي شگفتانگيز و حركات دليرانهاش مانع از شكستي سنگينتر شد. در همان بازي مورد توجه مربي بايرن قرار گرفت و به او پيشنهاد پيوستن به اين تيم شد.هرچند يوزف در آن زمان اين پيشنهاد را رد كرد اما سرانجام در سال ۱۹۵۹ به مونيخ پيوست. سپ جزيي از مثلث اسطورهاي «ماير/ باوئر/ مولر» بود. با همين مثلث باشگاه بايرنمونيخ به دسته اول صعود كرد. پس از آن اين باشگاه سير صعودي بيوقفه خود را در سطح كشور و بعدها در سطح اروپا آغاز كرد. ماير خيال داشت تا 40 سالگي بازي كرده و به ركورد 100 بازي براي تيم ملي دست يابد، اما در سال 1979 طي يك حادثه رانندگي بهشدت آسيب ديد و در 35 سالگي به فعاليت خود در ميدانهاي ورزشي پايان داد. با اين حال وي از فوتبال دل نكند و ابتدا مربي دروازهبانان تيم ملي آلمان و سپس باشگاه بايرنمونيخ شد. افتخارات زيادي در كارنامه ورزشي ماير ثبت شده است. وي علاوه بر قهرماني جهان و اروپا، چهار بار با باوارياييها قهرمان آلمان، سه بار قهرمان باشگاههاي اروپا و يك بار قهرمان باشگاههاي جهان شد.
يكشنبه ۱۰ اسفند؛ كارلوس كيروش پرتغالي ۶۲ ساله ميشود
آرتين روشن/ سينيور سيكيو حالا محبوب قلب ميليونها ايراني است. او شايد نتايج خارقالعادهاي با تيم ملي ايران كسب نكرده باشد اما آنقدر وقار و شخصيت به فوتبال ايران تزريق كرده كه ايرانيها را راضي كند. كيروش در روز اول مارس سال ۱۹۵۳ به دنيا آمد. در نامپولاي موزامبيك. كشوري كوچك در جنوب شرقي آفريقا. اما پيشاني بلندي داشت، چراكه درخانوادهاي تمام پرتغالي متولد شده بود و خيلي زود توانست هواي اين قاره را تنفس كند. در طالع متولدين ماه مارس آوردهاند كه آنها تا قبل از سن 26، 27 سالگي يا موفق ميشوند بار زندگيشان را ببندند يا ديگر هيچوقت رنگ خوشبختي را نميبينند. كيروش هم انگار اين را خوب ميدانست. او كه در بازي فوتبال مهارت خاصي نداشت خيلي زود چهار گوشه زمين را بوسيد و كفشهايش را آويزان كرد. در سن ۲۱ سالگي و در حالي كه در باشگاه موزامبيكي فرووياريو نامپولا بازي ميكرد. او به پرتغال مهاجرت كرد و شروع به تحصيل در مقطع كارشناسي ارشد تربيتبدني (گرايش فوتبال) در دانشگاه ليسبون كرد. همانجا هم بود كه وارد كار مربيگري شد. در سن ۲۵ سالگي سرمربي تيم دانشگاه شد و شايد به همين خاطر بود كه هميشه چشمش براي ديدن استعدادهاي جوان خوب كار ميكرد. او را معمار فوتبال پرتغال ميدانند. لوئيس فيگو، روي كاستا و ژائو پينتو از كشفهاي كيروش بودند. بعدها هم زمينهساز حضور كريستيانو رونالدو در منچستريونايتد شد. اما فارغ از همه اينها كيروش براي ما با فوتبال ايران و تيم ملي معنا ميشود. او بيش از چهار سال است كه سكان هدايت مليپوشان را برعهده دارد. در اين مدت هم مخالفان و موافقان زيادي به هم زده است. اما هرچه كه هست همه او را با شخصيت منحصر به فردش ميشناسند. با وقار و آرامشش و البته با عصبانيتهاي بهنگام و به اندازهاش. او كلمه جنتملن را در فوتبال ايران معنا كرده و شايد به همين خاطر است كه هميشه نظر مردم در نظرسنجيها را با خود همراه دارد. تولدت مبارك آقاي جنتملن!
چهارشنبه 13 اسفند؛ كني دالگليش انگليسي 64 ساله ميشود
شهراد باغستاني / كنت متيسون دالگليش متولد چهار مارس 1951 در دالمارنوك گلاسكو اسكاتلد است كه ليورپوليها به او لقب «كينگ كني» دادهاند. در نوجواني به گوان در نزديكي آيبراكس، استاديوم خانگي رنجرز مهاجرت كرد و در همان زمان هوادار آبيهاي شهر گلاسكو شد. فوتبالش را با پست دروازهباني در مدرسه ميلتون بانك آغاز كرد و پس از آنكه مهاجم شد در سال 1966 از ليورپول و وستهام پيشنهاد داشت، اما با ناموفق ماندن انتقال به اين دو تيم در سال بعد راهي سلتيك شد. كني با پيراهن سبز و سفيد نشان داد كه چه مهاجم خارقالعادهاي در فوتبال اسكاتلند متولد شده است و به عنوان يكي از بزرگترين بازيكنان سلتيك در سال 1977 پس از هشت سال بازي در اين تيم راهي ليورپول شد تا شماره 7 را بگيرد و جاي كوين كيگان را پُر كند. مهاجم خوشاستيلي بود و با گلهاي فراوان و بازيهاي بينظيرش جاي خاصي در قلب هواداران جايگاه KOP استاديوم آنفيلد پيدا كرد. اگر به قهرمانيهاي پرتعداد ليورپول در دهه 80 بنگريد ميفهميد چرا به او لقب پادشاه دادهاند. او همانند يك رهبر در روزهاي پرافتخار تيمش بود و پس از شكست در فينال جام باشگاههاي اروپا از يوونتوس جانشين جو فِيگن شد تا پنج سال پاياني دوران بازياش را به عنوان مربي- بازيكن فعاليت كند. حسرت امروز ليورپوليها، يعني قهرماني در ليگ جزيره آن زمان با كني عادت هر روزشان بود. لكلكها در دهه 80 هشت بار قهرمان شدند كه پس از ترك تيم توسط دالگليش ديگر تكرار نشد. دالگليش با بلكبرن هم قهرمان ليگ برتر شد و سپس در نيوكاسل و سلتيك هم مربيگري كرد. پس از 11 سال با مربيگري ليورپول به آنفيلد بازگشت اما اين دوره هم براي او سرانجامي نداشت و در سال 2012 براي هميشه با نيمكت پراسترس خداحافظي كرد. كينگ كني، كه به عنوان محبوبترين بازيكن تاريخ ليورپول شناخته ميشود با 102 بازي و 30 گل ملي براي اسكاتلند در هر دو زمينه ركورددار است.