هر عيب كه هست از ناتواني ماست
يكي از فعاليت‌هاي شما علاوه بر جنبه‌هاي نظري و سرايش شعر، تمركز بر تربيت شاگرد است. از جلساتي كه هم‌اكنون با جوانان داريد بگوييد و اينكه در اين جلسات چه وجوهي از حوزه ادبيات آموزش داده مي‌شود؟
در اين كلاس‌ها در حقيقت همه با هم و از هم مي‌آموزيم. در كلاس دانشگاه، با توجه به تعريف درس، بيشتر بر آشنايي داشجويان با شعر به طور كلي و نيز جريان‌هاي شعري معاصر از نيما به بعد متمركز هستم. اما در كارگاه تئوري و نظريه ادبي كه با حضور شاعران و علاقه‌مندان به شعر تشكيل مي‌شود، شكل كار فرق مي‌كند و به صورت خيلي تخصصي‌تر به اين مباحث مي‌پردازيم. كلاس‌هاي اخير از دو بخش تشكيل شده است: نيمه اول جلسه اختصاص دارد به نظريه ادبي و بحث‌هاي تئوريك و در نيمه دوم يك شعر از اعضا را در هر جلسه با جزييات نسبتا زياد و با مشاركت همه نقد و بررسي مي‌كنيم. مباحثي كه تاكنون در بحث‌هاي تئوريك مطرح شد نسبتا متنوع بوده است. از موضوع زبان در شعر و رابطه شعر و زبان و تفكر گرفته تا زبان‌شناسي سوسور با نگاه كاربردي در شعر، نظام‌هاي دلالت‌گر از ديدگاه بارت، واقع‌گرايي در ادبيات، فرم و بحران و... . در ترم اخير هم داريم «شعر نو، از مشروطه تا نيما» را با دوستان كار مي‌كنيم. سعي ما بر اين است كه حتي‌المقدور پيوندي بين مباحث نظري و شعر و ادبيات خودمان برقرار كنيم، به عبارتي با نگاهي معطوف به نمونه‌هاي عملي كار را پيش ببريم و از بحث‌هاي مجرد بپرهيزيم. بعضي از دوستان بخش اول را و برخي بخش دوم را ترجيح مي‌دهند، اما خودم فكر مي‌كنم تركيب اين دو خيلي كارآمدتر است. خوشبختانه شاعران و علاقه‌مندان مستعدي در جمع حضور دارند و نتايج و تاثير اين حركت جمعي، در آثارشان به خوبي قابل مشاهده است. اميدوارم بتوانم با استفاده از تجربيات سال‌هاي طلايي شركت در كارگاه دكتر رضا براهني، بخشي از آن تجربيات و اندوخته‌ها را، به قدر وسع، به دوستان ديگر منتقل كنم. خوشبختانه هر دو نيمه كلاس ضبط مي‌شود و فكر مي‌كنم در صورت آماده‌سازي و تدوين، مجموعه خوبي فراهم خواهد آمد. براي كساني كه امكان حضور در كلاس‌ها را ندارند، به ويژه براي دوستان شهرستاني.