علي بيرو به حرفش عمل كرد و خدا به دلش نگاه كرد

عليرضا بيرانوند قهرمان افسانه‌اي قصه نيمه‌شب دوشنبه توييتر بود. گرفتن پنالتي رونالدويي كه در يك‌سال گذشته تمام پنالتي‌ها را گل كرده بود، آن‌چنان اهالي توييتر را تحت‌تاثير قرار داد كه سراغ زندگي اين دروازه‌بان جوان تيم‌ملي ايران رفتند و در حيرت از ماجراهايي كه پشت‌سر گذاشته، تعريف و تمجيد از او را آغاز كردند و ناگهان عليرضا بيرانوند نه به عنوان يك فوتباليست كه به عنوان يك انسان رسيده به روياها و آرزوهايش براي همه آنهايي هنوز به رويا و اميد در زندگي معتقد هستند، به يك ستاره تبديل شد. در نيمه‌شب دوشنبه نه‌تنها اهالي توييتر فارسي كه اكثريت كاربران توييتر مشغول ستايش بيرانوند شدند و راه سختي كه طي كرده. آنچه مي‌خوانيد، مجموعه‌اي از توييت‌هاي فارسي و انگليسي در توييتر و درباره بيرانوند است: «قصه پسري كه كفش نداشت و در خيابان مي‌خوابيد در برابر كسي كه پنج كفش طلا داشت، حتما شنيدني است»، «همانطور كه شب‌هاي خوابيدن در ميدان آزادي را فراموش نمي‌كني، ما امشب و پنالتي كه از رونالدو گرفتي رو فراموش نمي‌كنيم... درود به غيرتت»، «كاش شهردار تهران يك مجسمه دقيقا شبيه همون عكس بيرانوند تو ميدون آزادي بسازه و همون‌جا نصبش كنن»، «چقدر اين مرد رو مسخره كرديم، اما اون خيلي چيزها رو به ما ثابت كرد و ماندگار شد»، «جام‌جهاني هم تموم مي‌شه، اما بياييد از بيرانوند درس بگيريم كه حتي وقتي همه دنيا مخالفتن، تو خودت رو ثابت كن و موفق شو»، «گرفتن اون پنالتي به اندازه گل زدن خوشحالم كرد»، «اون لحظه‌اي كه توپ در دستش بود، پشت به زمين، گوش‌هايش نمي‌شنيد، چه آرامشي سراغش آمد. انگار به همه قول‌هايش عمل كرد و پنالتي مردي را گرفت كه يك سال هيچ پنالتي رو خراب نكرد»، «آرزوها و روياهاتون رو جوري در آغوش بگيريد كه بيرانوند توپ پنالتي رونالدو رو گرفت»، «براي علي بيرو خوشحالم، به حرفش عمل كرد و خدا به دلش نگاه كرد»، «مي‌گفت اين دماغ من هرچي ضربه مي‌خوره نمي‌شكنه كه برم عملش كنم... من فداي همون دماغت شم، لك با غيرت كاردرست»، «ببينيد كي اسطوره شد، كي آبروي ايران رو خريد... همه اون‌هايي كه مسخره‌ش كردين، من به جاي شما خجالت مي‌كشم»، «يه روز يه لره... اسمش بيرانوند بود»، «مي‌گن كمپاني شامپو كليير از اين به بعد تبليغ‌هاش رو مي‌ده به بيرانوند»، «پنالدو كه پنالتي گل مي‌كردي همه عمر، ديدي كه چطور بيران توپ گرفت؟»، »بيرانوند مصداق اين شعر شد امشب: اين بيشه گمان مبر كه خاليست، شايد كه پلنگ خفته باشد»، «بيرانوند وقتي پنالتي رو سيو كرده بود و توپ رو محكم بغل كرده بود انگار تمام آرزوهاش رو بغل كرده بود. فكر مي‌كنم آدمايي كه به آرزوشون ميرسن همچين حالي بايد داشته باشن»، «تصميم گرفتم با مشكلاتم بيرانوندگونه برخورد كنم. مثلا برم بالاي سر افسردگي بگم چطوري افسردگي؟»، «فكر كنم ديگه كسي نرفت دنبال پيرهن رونالدو چون خودش دوست داشت پيرهن بيرانوند رو داشته باشه» و «ولي ديشبم ايرانيا نذاشتن كريس رونالدو بخوابه، امشبم ياد بيرانوند با اون پنالتي گرفتنش نمي‌ذاره».