كيهان: جامعه را نااميد كنيم
محمد صرفي در سرمقاله روز چهارشنبه روزنامه كيهان با اشاره به وضعيت موجود جامعه و نگراني مسوولان از «نااميدي» در ميان مردم معتقد است كه اتفاقا در مواقعي نيازمند اين «نااميدي» هستيم.
سرمقاله‌نويس كيهان در اين باره مي‌نويسد: «اين روزها اغلب مسوولان كشور از لزوم تزريق اميد به جامعه مي‌گويند و يأس‌پراكني را تقبيح
مي‌كنند.
مسوولان دولتي در صف اول سخنراني درباره ضرورت و فوايد اميد هستند و البته تعجبي هم ندارد، چراكه دولت، دولت «تدبير و اميد» است. اما مردم همان‌قدر كه نيازمند اميد هستند به نااميدي هم نياز دارند! جامعه امروز ما به دلايل مختلف پيش‌تر و بيشتر از اميد، نيازمند نااميدي است. گام اول و پيش‌نياز براي دستيابي به اميد واقعي و سازنده، نااميدي و رها كردن اميدهاي واهي و كاذب است.» به اعتقاد نويسنده «اميد داشتن به غرب» يك «اميد كاذب شبيه ماده مخدر و قرص روانگردان است كه شخص را به دنيايي خيالي برده
و دچار سرخوشي مي‌كند، حال آنكه واقعيت سهمگين و تلخ بيروني در جريان است و كار خود را مي‌كند.»
در ادامه نيز با اشاره به اميدواري‌هاي مردم از برجام معتقد است: «مردم و مسوولان بايد از خيلي چيزها نااميد شوند. مردم بايد از اينكه دولتي بر سر كار آيد و با چوبي جادويي (توافق با غرب، چند برابر كردن يارانه و...) اوضاع را سامان دهد نااميد شوند و بدانند كه بخشي از اين بار نيز بر دوش آنهاست. مسوولان هم بايد از اينكه فلان مقام امريكايي قول داده جبران كند، امضاي فلاني تضمين است، اروپا قول داده و... نااميد شوند. تا وقتي استراتژي دولت صبر و سكوت و اميد به نتايج انتخابات امريكا و رفتن ترامپ است، توقع و انتظار كدام حركتي را براي حل مشكلات مي‌توان داشت؟»
نويسنده كيهان در انتها نيز به ماجراي كاشتن سكه‌ها در داستان پينوكيو اشاره كرده و مي‌نويسد: «اميد كاذب داشتن، حكايت پينوكيو است كه با مشورت روباه مكار سكه‌هاي خود را كاشت تا فردا درخت سكه سبز شود و خوشه‌هاي طلا بچيند! پينوكيو، روباه مكار و وعده درخت سكه فقط در كارتون نيست و از زندگي شخصي گرفته تا مقياس يك كشور مي‌تواند تكرار شود.»
آن‌طور كه پيداست رفته‌رفته قرار است نگاه‌ها
در مورد برجام تغيير كند. به اين معنا كه اگر تا پيش از آن به‌دنبال تعهدات امريكا در برجام بوديم يا از اروپا مي‌خواستيم تا نقض تعهدات ترامپ را جبران كند، حالا تلاش براي نااميدسازي و رها شدن دولت در ميان مشكلات در دستور كار است.