حيف از ناصر و شاهرخ
تيم ملي ايران پس از ناكامي ناشي از آغاز جنگ تحميلي در جام 1980، سال 1984 با انبوهي از بازيكنان تكنيكي و سرعتي وارد جام ملتهاي آسيا شد. اين جام هم مثل 1980 با 10 تيم برگزار شد. عربستان، كويت، قطر، سوريه و كرهجنوبي در گروه اول مسابقات قرار داشتند، ايران و چين و امارات و سنگاپور و هند هم در گروه دوم. تيم ملي ايران با حضور ناصر محمدخاني، حميد عليدوستي و عبدالعلي چنگيز در خط حمله، توان هجومي بسيار بالايي در اين مسابقات داشت و در دو بازي نخست، با پيروزي 3 بر صفر مقابل امارات و برد 2 بر صفر مقابل چين، صعودش را از گروه تقريبا قطعي كرد. اما آب و هواي شرجي سنگاپور و مشكلات بدنسازي تيم باعث شد كه ايران در دو بازي بعدياش به تساوي بدون گل مقابل هند و تساوي 1 بر 1 با سنگاپور رضايت دهد. ناصر محمدخاني دو گل در دو بازي ايران مقابل امارات و چين به ثمر رسانده بود و تكنيكيترين بازيكن آن زمان نه در ايران كه در كل آسيا بود. او در تمام بازيهاي ايران به شدت تحت فشار يارگيري تيم حريف بود و حضورش در زمين باعث ميشد كه مربي تيم حريف به شدت محتاط عمل كند در اتخاذ تاكتيكهاي تهاجمي عليه تيم ايران. شاهرخ بياني هم بازيساز و پنالتيزن تيم ايران بود كه در بازي با امارات و سنگاپور دو گل از روي نقطه پنالتي به ثمر رسانده بود. گل ديدني ضيا عربشاهي به چين نيز از لحظات زيباي جام 1984 براي ايران بود. دو تساوي ايران مقابل هند و سنگاپور موجب شد كه چين تيم نخست گروه شود و در بازي نيمهنهايي به مصاف حريف آسانتر يعني كويت برود. ما نيز به ناچار با تيم اول گروه نخست، يعني عربستان رودررو شديم. ايران مقابل عربستان هم مشكل چنداني براي پيروزي نداشت. شاهرخ بياني در دقيقه 43 ايران را پيش انداخت. مربي عربستان دو بازيكن را مامور مستقيم مهار ناصر محمدخاني كرده بود و عربستان در هنگام حمله نفراتش كمتر از ايران بود. اما اشتباه مهلك ناصر ابراهيمي در دقيقه 85 باعث شد عربستان با نفرات بيشتري حمله كند. ابراهيمي كه فكر ميكرد بازي تمام شده و ما قطعا به فينال خواهيم رفت، ناصر محمدخاني را از زمين بيرون كشيد و دو مدافع عربستاني كه مامور مهار او بودند، آزاد شدند و در حملات اين تيم شركت كردند. توپهاي ارسالي متعدد عربستان به محوطه جريمه ايران، سرانجام كار دست ما داد. سانتر نه چندان خطرناك بازيكن عربستان با ضربه سر شاهين بياني، از فاصلهاي نسبتا زياد با دروازه ايران، وارد دروازه ايران شد. بهروز سلطاني هم به سبك معمول خودش هنگام گل خوردن، فقط ايستاد و ورود توپ به دروازهاش را تماشا كرد! باري، بازي به وقت اضافي رفت و ما بهترين بازيكن خودمان را نداشتيم. ابراهيمي بعد از پايان جام، اعتراف كرد كه بيرون كشيدن ناصر محمدخاني در دقايق پاياني بازي با عربستان، بزرگترين اشتباه دوران مربيگرياش بوده. در وقت اضافي گلي رد و بدل نشد و ايران در حالي به ضيافت پنالتيها رفت كه ابراهيمي، اشتباه ديگري هم مرتكب شده بود. او در دقيقه 119 حافظ طاحوني را به جاي بهروز سلطاني وارد زمين كرد. طاحوني پنالتيگير بود و بهتر بود او هنگام ضربات پنالتي به جاي سلطاني در برابر عربستانيها بايستد. ولي مشكل طاحوني اين بود كه دير وارد زمين شده بود و بدنش گرم نبود. بنابراين تقريبا همه ضربات پنالتي عربستان را فقط ايستاد و تماشا كرد! حاجيلو، مختاريفر، درخشان و شاهرخ بياني پنالتيهايشان را گل كردند ولي ضربه پنالتي پنجعلي هدر رفت. طاحوني هم به عربستانيها نه نگفت و هر پنج پنالتي را گل خورد. ايران در عين برتري و شايستگي، فينال را از دست داد و در ديدار ردهبندي با گل ناصر محمدخاني موفق شديم با كويت 1 بر 1 مساوي كنيم ولي باز در ضربات پنالتي مغلوب شديم. اينبار حاجيلو، درخشان، احدي و شاهرخ بياني پنالتيهايشان را گل كردند و اينبار جعفر مختاريفر پنالتياش را خراب كرد. ايران به كويت هم باخت و در كمال ناباوري، با يكي از بهترين تيمهاي تاريخ فوتبالمان به مقام غمانگيزي چهارمي در جام ملتهاي آسيا اكتفا كرديم. ناصر محمدخاني و شاهرخ بياني هر يك با 3 گل در كنار جيا ژيوكوان از چين، آقاي گل مسابقات شدند. در فينال، عربستان 2 بر صفر چين را برد و نخستين قهرمانياش در جام ملتهاي آسيا را جشن گرفت.