سنگيني سايه سياست بر همه چيز

«اخلاق» و «سياست» دو روي سكه همه واكنش‌هايي است كه به «تراژدي نجفي و استاد» صورت مي‌گيرد. ماجرايي كه شايد هيچ‌وقت انتها و پايان آن با خوانشي دقيق و درست روايت نشود. اما به هر روي تركيب يك اتفاق نامتعارف، و غيراخلاقي – فارغ از تاثيرگذاري نهادهاي امنيتي يا عدم تاثيرگذاري آنها در اين ماجرا- با سياست، تمام پرونده مديريتي سي و اندي سال يك سياستمدار را مختومه كرد. اما ماجرا تنها به محكمه و عدليه و قانون ختم نشد بلكه همين تركيب اخلاق و سياست، زيست يك جريان سياسي را نيز متاثر كرده است. اگر داستان اخلاق و سياست در مورد دوگانه نجفي و استاد را كنار بگذاريم به دوگانه‌اي مي‌رسيم كه اين روزها ميان غلامحسين كرباسچي در قامت دبيركل حزب كارگزاران با باقي اصلاح‌طلبان به ويژه حزب اتحاد ملت –كه در انتخاب نجفي به عنوان شهردار نقش بسزايي داشت- رقم خورده است. دوگانه‌اي كه با واكنش كرباسچي به ماجراي قتل در توييتر آغاز شد. بعد از آن توييت كه شايد تاكنون بارها دست به دست شده غلامحسين كرباسچي در گفت‌وگو با «اعتماد» دليل واكنش خود را تشريح كرد. او گفت كه پيش از انتخاب نجفي به عنوان شهردار به ساير اصلاح‌طلبان هشدارهاي لازم را داده‌بود و از اتحادي‌ها، مشاركتي‌هاي سابق و حتي از اسحاق جهانگيري گلايه كرد كه چرا تن به اين انتخاب دادند. از سويي در بخشي از اين مصاحبه از جلسه خصوصي ميان برخي اعضاي اتحاد ملت با خانواده هاشمي خبر داد كه براي عذرخواهي انجام شده است. اين دو موضوع در مصاحبه كرباسچي واكنش‌هاي زيادي به همراه داشت كه از دوشنبه هفته گذشته تاكنون ادامه دارد. فارغ از بحثي كه در مورد عذرخواهي اتحادي‌ها از خانواده هاشمي مطرح شد و محسن هاشمي در مورد آن توضيح داد و همه‌چيز را روشن كرد كه ماجرا به قراري ديگر بوده و افطاري دوستانه‌اي انجام شده، اظهارات كرباسچي پرسش مهمي خلق كرد كه اولا آيا اصلاح‌طلبان داخل شورا يا تاثيرگذاران در فرآيند انتخاب نجفي از حواشي زندگي خصوصي او مطلع بودند و هيچ نگفتند و به حكم سياست سكوت كردند؟ ثانيا اظهارات كرباسچي چه در حق اصلاح‌طلبان و چه در حق نجفي از چه موضعي است؟ آيا كاملا بر اساس سياست ورزي مبتني بر منفعت؟ آذر منصوري، قائم‌مقام حزب اتحاد ملت شايد اولين كسي بود كه نسبت به دو ادعاي مطرح شده كرباسچي واكنش نشان داد. او در توييتر خود نوشت «بي‌هزينه‌ترين و گاه پرسودترين اعتراض راديكال اعتراض به اصلاح‌طلبان است. به خصوص اگر اعتراض به مشاركتي‌ها و اتحادي‌ها باشد. دست‌مريزاد. ادامه دهيد.» اين توييت شايد نخستين و آخرين واكنش در لفافه بود كه از سوي اصلاح‌طلبان بروز و ظهور كرد و كم‌كم فضا تغيير كرده و تاييد و تكذيب‌ها نيز آغاز شد. او البته پيش از اين نيز به «اعتماد» گفته‌بود كه واكنش برخي اعضاي كارگزاراني‌ با شتابزدگي بوده است و در گفت‌وگوي امروز نيز روايت خود از جلسه‌اي كه با خانواده هاشمي برگزار شده‌ را بيان كرد. اما بخشي از اظهارات كرباسچي در مورد مطلع‌ بودن اعضاي شورا و ديگر موثران در انتخاب شهردار واكنش تند محسن ميردامادي، آخرين دبيركل جبهه مشاركت را نيز در پي داشت. او با تاكيد بر اينكه «به جز آقاي كرباسچي كه اصرار بر شهرداري آقاي محسن هاشمي داشت، همه افراد ديگر نسبت به آقاي نجفي نگاه مثبت داشتند» توضيح داد «در هيچ يك از جلساتي كه بحث آقاي نجفي مطرح بود آقاي كرباسچي يا فرد ديگري كلمه‌اي در مورد مسائلي كه اخيرا حول و حوش آقاي نجفي گفته مي‌شود مطرح نكرد.» به گزارش امتداد؛ ميردامادي حتي تاكيد كرد كه بعد از استعفاي نجفي از حسين مرعشي پرسيده‌اند چرا اگر از اين مسائل اطلاع داشته، حرفي نزده‌اند كه مرعشي، ‌سخنگوي حزب كارگزاران نيز پاسخ داده كه آن زمان مطلع نبوده است. او البته در پايان ابراز تاسف كرده «آنچه در مجموع اين ماجرا جاي تامل و تاسف دارد اين است كه اختلافات و كينه‌هاي شخصي آقاي كرباسچي نسبت به آقاي نجفي چقدر اهميت داشته كه دوست و همكار سي و چند ساله و هم‌حزبي بيست و چند ساله خود را كه امروز، بخشي به دليل خطاي خود و بخشي با سناريويي كه براي وي طراحي و اجرا شد، زمين خورده است شادمانه لگد مي‌زند.» مرتضي الويري، عضو شوراي شهر تهران نيز از جمله كساني است كه با ميردامادي هم‌نظر است. او نيز در توييتر خود گفته‌هاي كرباسچي را درباره اطلاع اصلاح‌طلبان از روابط شخصي محمدعلي نجفي، پيش از انتخاب او به عنوان شهردار تكذيب كرد.

با وجود همه واكنش‌ها و تكذيب‌ها روزنامه سازندگي، ارگان رسانه‌اي حزب كارگزاران سازندگي با انتشار يادداشتي از كرباسچي باز هم به مواضع پيشين دبيركل اصرار كرد. كرباسچي روايت كرده كه در جلسه‌اي خصوصي به شخص نجفي تذكر داده كه اين «روابط خصوصي» مي‌تواند در دوران شهرداري مشكل‌آفرين باشد اما در آن زمان نجفي كل موضوع را منكر شده است. ضمن اينكه در اين يادداشت باز هم مكررا نوشته «با وجود آگاهي برخي اعضاي شوراي شهر از پرونده، به علت بدگماني آنان به مقامات مسوول - كه البته ريشه در پاره‏‌اي رفتارهاي نادرست همين نهادها و مقام‏ها دارد - شهرداري به دكتر نجفي رسيد.» 4 مرداد، 25 مرداد و 8 شهريور تاريخ‌هايي است كه كرباسچي براي يادآوري به مخاطبان اصلي‌اش ذكر كرده كه در اين چند جلسه پيام «چرايي شهردار نشدن نجفي» ابلاغ شده اما اعتنايي صورت نگرفته است. با اين حال همچنان شوراي شهري‌ها و احزاب پشتيبان‌شان معتقدند كه حرف و حديثي در مورد «مسائل اخلاقي» مطرح نبوده است. با اين حال به نظر مي‌رسد شايد اگر ماجراي قتل ميترا استاد هم در محكمه مشخص شود احتمالا پاسخ به اين سوال كه آيا اصلاح‌طلبان از «ماجراي زندگي خصوصي نجفي» خبر داشته‌اند يا نه در ابهام باقي خواهد ماند.