مطالعات تازه درباره «پيام‌بازي» و خطرات جاني آن
پشت فرمان مسيج نزن
ترجمه: محمدجواد موسوي‌زاده
جهان اين روزها، جهان تكنولوژي و ارتباط مجازي است. حالا ديگر بسياري از مردم نمي‌توانند بدون محصولات تكنولوژي جديد به‌ويژه تلفن‌هاي همراه خودشان زندگي كنند. آنها از اين لوازم براي در ارتباط بودن با خانواده و دوستان، در جريان اخبار بودن، پيدا كردن دوستان و جمع‌هاي تازه و... استفاده مي‌كنند. رايج‌ترين شيوه ارتباطي در اين زمينه هم تايپ كردن پيام‌هاي كوتاه است؛ عادتي كه به عنوان «پيام بازي» شناخته مي‌شود.
نشريه علمي «جما پيدياتريكس» مطالعه جديدي درباره «پيام‌بازي» منتشر كرده است. اين مطالعه جديد نشان مي‌دهد كه بيش از نيمي از والدين امريكايي اعتقاد دارند كه تايپ كردن پيام حين رانندگي خطرناك است، اما با اين حال اكثر آنهايي كه مورد پرسش قرار گرفته‌اند، اظهار داشته‌اند كه در هر حال، اين كار را انجام مي‌دهند. محققان از 435 پدر و مادر در سراسر امريكا از 45 ايالت از 50 ايالت اين كشور، درباره اين موضوع پرسش كردند.ريگان بارگمارك سرپرست اين مطالعه بوده و حالا به خبرگزاري رويترز مي‌گويد: «بسياري از مردم پيام بازي در حال رانندگي را خطرناك مي‌دانند اما احتمالا آن عمل را انجام داده‌اند. اين رفتار يك حس دروغين امنيت را ايجاد مي‌كند و اين امر باور آنها براي اينكه شخصا در خطر قرار ندارند را تقويت مي‌كند.» در حقيقت اين نظرسنجي مي‌گويد كه 52درصد از پدر و مادران نسل هزاره (22 الي 37 سال)
بر اين عقيده بودند كه هرگز رانندگي همراه با تايپ كردن ايمن نيست و همين‌طور 58درصد از والدين مسن‌تر بر اين عقيده هستند، اما گزارش شده كه تقريبا دوسوم والدين در حال رانندگي پيامك خوانده و بيش از نيمي از آنها در اين حالت پيامك تايپ كرده‌اند. براي اين نظرسنجي، نسل هزاره در بازه سني بين 22 تا 37 تعريف شدند.
نسل اين افراد شامل بسياري از افرادي مي‌شود كه از كودكي با فناوري اطلاعات آشنا شده و از ابزارهاي آن استفاده كرده، به آن معنا كه آنها با تلفن‌هاي همراه هوشمند و ساير ابزارهاي موبايل رشد كرده‌اند.
نظرسنجي همچنين دريافته است كه پدر و مادرهاي نسل هزاره به احتمال زياد بسياري از عادات خطرناك ديگر را حين رانندگي دارا هستند. آنها به احتمال بالا حين رانندگي از ايميل استفاده كرده و بيش از حد سرعت مجاز رانندگي مي‌كنند. بارگمارك مي‌گويد: «مشكل تلفن‌هاي همراه هوشمند اين است كه آنها بخش اجتناب‌ناپذير زندگي روزانه اكثريت مردم شده‌اند. بسياري از مردم انتظار دارند با تلفن همراه و ايميل به صورت آني براي كودكان و امور كاري خود در دسترس باشند.
يك فرد بالغ داراي مسووليت اغلب به معني هميشه در دسترس بودن است. با اين حال ما همچنين مي‌دانيم در دسترس بودن در حال رانندگي خطر تصادف را با خود به همراه دارد.» تقريبا 16درصد از پدر و مادرهاي نسل هزاره و 10درصد از پدر و مادرهاي مسن‌تر حاضر در اين نظرسنجي گفته‌اند كه در طول يك سال گذشته حداقل يك تصادف را تجربه كرده‌اند. در مقايسه با افرادي كه هيچ تصادفي را تجربه نكرده‌اند، تعداد زيادي از افراد عادت‌هاي رانندگي ناايمن را داشتند؛ عادت‌هايي مانند رانندگي بيش از سرعت مجاز، پيامك بازي، رد و بدل كردن ايميل و انجام كارهاي ديگر با گوشي تلفن همراه. حدود سه‌چهارم والدين گفتند كه به ياد نمي‌آورند كه دكتر فرزندان آنها درخصوص رانندگي همراه با حواس‌پرتي و خطر پيامك بازي حين اين عمل با آنها صحبت كرده باشد. تنها حدودا يك‌چهارم نسل هزاره و حدودا يك‌ششم پدر و مادرهاي مسن‌تر از نرم‌افزار كاربردي كامپيوتر يا برنامه‌هاي تلفن همراه هوشمند استفاده كرده‌اند كه اين امر اشاره بر كاهش رانندگي همراه با حواس‌پرتي دارد.
اين مطالعه يك آزمايش طراحي و كنترل شده نبود كه بتواند اثبات كند كه كجا و چگونه پيامك‌بازي يا ساير فعاليت‌ها، تصادفات را ممكن كرده يا آيا عواملي وجود داشته‌اند كه به كاهش خطر در اين زمينه كمك كرده باشند يا خير. دسپينا استروينوز مدير تحقيق فراملي آزمايشگاه پيشگيري از آسيب در دانشگاه آلاباما در بيرمنگام كه نقشي در اين مطالعه نداشته است نيز اعتقاد دارد كه به‌طور كلي هرگز استفاده از تلفن‌هاي همراه هوشمند هنگام رانندگي ايمن نيست. او مي‌گويد: «تعدادي اپليكيشن وجود دارند كه مي‌توانند به محدود كردن رانندگي همراه با حواس‌پرتي كمك كنند. اين اقدام به وسيله غيرفعال شدن برخي از ويژگي‌هاي تلفن همراه در زماني كه وسيله نقليه در حال حركت است، انجام مي‌شود.
ساده‌ترين اقدام در اين خصوص قرار دادن تلفن همراه خارج از ديد و از دسترس خارج كردن آن است تا وسوسه رانندگي كردن با حواس‌پرتي كاهش پيدا كند. اين عوامل تنها منشا خطرناك حواس‌پرتي نيستند.
منبع: رويترز