روز كوروش و هويت ملي

7 آبان ماه روز كوروش است اما اين روز و اين تاريخ به صورت رسمي ثبت نشده، از اين رو افرادي تلاش كردند تا با رسميت بخشيدن به اين روز هم آن را به عنوان يك ميراث ملي معرفي كنند و هم آبي به آسياب صنعت گردشگري‌ كشور ريخته باشند. بهرام پارسايي، نماينده اصلاح‌طلب مردم شيراز ازجمله فعالاني است كه در اين رابطه گام‌هايي برداشته است. اين نماينده مجلس، ديروز از كليد زدن سوالي در همين راستا از وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي، آن هم به‌همراه عبدالكريم حسين‌زاده، نايب‌رييس فراكسيون اميد مجلس خبر داده و به ايسنا گفته است: «در هفته قبل از تعطيلات مجلس در دستور كار مجلس قرار گرفت، اما فعلا به مدت يك ‌ماه متوقف شده؛ چرا كه وزارت ارشاد قول پيگيري جدي‌تر موضوع سوال را داده و همين‌ طور موضوع از طرف دولت به وزارت كشور ارجاع داده شده است.» او ادامه مي‌دهد: «البته اين موضوع بايد قاعدتا به وزارت ارشاد ارجاع مي‌شد اما به هر حال به وزارت كشور ارجاع شده و اين وزارتخانه با درايت آن را براي رسيدگي به بخش اجتماعي فرستاده و قرار است جلسات تخصصي بين وزارت كشور و وزارت ارشاد برگزار شود.» نماينده شيراز همچنين از حضور خود در اين جلسات به ‌منظور دستيبابي به جمع‌بندي و نتيجه‌اي مشخص سخن گفته است.پارسايي كه در دو ساله نخست مجلس دهم، در مقام سخنگوي فراكسيون اميد فعاليت مي‌كرد، در ادامه به رفتار وزارت كشور نيز اشاره كرده و با تقدير از آن گفته است: «اين درايت را در وزارت كشور تحسين مي‌كنم كه به‌ جاي امنيتي كردن مساله، با راهبردهاي اجتماعي به آن نگاه مي‌كند.» پارسايي با ابراز اميدواري نسبت به حل و فصل اين موضوع، مي‌گويد: «نامگذاري روزي به‌نام «روز كوروش» براي اينكه فرصت استثنايي براي جذب گردشگر و موجب انسجام ملي است، مي‌تواند منجر به تقويت احساس غرور و هويت ملي شود كه مورد تاييد همه دلسوزان كشور بوده و براي استقلال كشور نيز مورد نياز است.»پارسايي مي‌گويد: «نظر ما اين بود كه چند كارشناس و تاريخدان روزي كه تناسبي با كوروش داشته باشد را به نام او نامگذاري كنند. البته روز ۷ آبان بين مردم جا افتاده و با انتخاب اين روز مي‌توان كساني كه مي‌خواهند از نارضايتي‌هاي اجتماعي بهره‌برداري كنند را خلع سلاح كرد؛ مديريت آن نيز كار پيچيده‌اي نيست.» نماينده اصلاح‌طلب مردم شيراز در مجلس همچنين با اشاره به برگزاري مراسم روز حافظ و سعدي در شيراز گفته است: «اگر همين نامگذاري نيز صورت نمي‌گرفت، مي‌توانست مشكلاتي را ايجاد كند.»البته اين نخستين ‌بار نيست كه بهرام پارسايي از ثبت اين روز مي‌گويد؛ او در نطق روز 29 مهرماه 97 خود در صحن علني مجلس نيز بر اهميت اين موضوع از تريبون پارلمان تاكيد كرده بود. پارسايي در آن نطق البته با ادبيات و رويكردي متفاوت از امروز، در اين رابطه سخن گفته بود. رويكرد متفاوتي كه طبيعتا ناشي از تغيير موضع مسوولان وزارت كشور در قبال پيشنهاد نام‌گذاري روز كوروش بوده است. او با گلايه از پيگيري‌هاي بي‌نتيجه خود براي نام‌گذاري روزي به نام كوروش گفته بود: «در دنيا مسائل امنيتي را براي كاهش هزينه‌هاي ناشي از آن، به مسائل فرهنگي و اجتماعي تبديل مي‌كنند. ما كاملا نقطه عكس آنيم.» پارسايي ادامه داده بود: «منابع آريايي، سرياني و يوناني و مورخين ۵۰۰ سال قبل از ميلاد مثل گزنفون و هرودوت و توضيحات افلاطون را بخوانيد تا بدانيد كه كوروش چه انسان برجسته‌اي بوده است. در كتاب‌هاي آسماني تورات و انجيل از ايشان به نيكي ياد شده است. مولانا ابوالكلام آزاد مفسر بزرگ قرآن هندي او را ذوالقرنين مي‌داند و علامه طباطبايي اين گفته را تاييد مي‌كند. هنگامي كه نماد آزادانديشي ايراني، كوروش، بابل را فتح كرد و دستور نگارش بزرگ‌ترين افتخار بشردوستانه تاريخ يعني منشور حقوق بشر را مي‌دهد، براي تكميل انسانيت، بشريت و عدالت دستور مي‌دهد كه آن منشور به زبان قوم مغلوب يعني زبان بابلي نوشته شود.»پارسايي همچنين در آن نطق مهرماه 97، استفاده از نام كوروش را فرصتي تاريخي دانسته و با اشاره به مزاياي متعدد استفاده از فرصت‌هاي فرهنگي و تاريخي، گفته بود: «در سال‌هاي قبل بدون احساس تفاوت قوميتي شاهد حضور مردم در اين مجموعه بوده‌ايم.»