قيمت مشق شب
شايد آمدن تكنولوژي به ميان زندگي‌هاي‌مان باعث شد، كار با وسايلي را متحمل شويم كه متاثر از بازار ارز امروز يك قيمت دارند و فردا قيمتي ديگر. برجام بيايد يك رقم دارند و برجام برود چيزي ديگر. اما پرسش اول همچنان باقي است؛ قيمت مشق كردن كي گران شد؟
طبيعي است بخشي از تغييرات مربوط به رشد و بهينه شدن خطوط توليد يا نوآوري‌هايي است كه در عرصه لوازم‌التحرير هم رقم خورده است. زماني نهايتا رنگ‌هاي مشكي، آبي، قرمز و سبز خودكارها يا مدادهاي دانش‌آموزان را تشكيل مي‌داد. زماني دفتر سيمي داشتن براي خودش تفاوت محسوب مي‌شد چون عموما توان توليد روي منگنه كردن دفتر محدود بود و توليد دفتر سيمي كمتر رواج داشت. اگر حتي فاكتور شادي و داشتن روح و حس متفاوت در ابزار دانش‌آموزان را به اين مبحث اضافه كنيم باز هم رنگ به رنگ بودن با گران بودن متفاوت است به ويژه در مورد مشق كردن كه پايه تمرين است. مشق كردن به ساده‌ترين روش ممكن نياز دارد حتي آن وقت كه معلم‌هاي زمان ما مي‌خواستند، تنبيه‌مان كنند و مي‌گفتند هر كلمه را با يك رنگ بنويسيد. بايد برگرديم و ببينيم در اين مسيري كه امروز به اين نقطه‌اش رسيديم «مصرف‌گرايي» از آموزش سبقت گرفته است يا «چشم و هم‌چشمي»؟
واقعيت اين است كه عرصه آموزش را بايد محافظت كرد زيرا ساده بودنش به رواجش بيشتر كمك مي‌كند تا عجيب و غريب شدنش. هر قدر هم تكنولوژي به كمك آموزش آمده باشد هنوز «مشق كردن» مبناي آموختن است و نبايد اجازه داد، قيمت مشق كردن هر جا كه دلش مي‌خواهد، برود. در يك كلام ديكته‌اي كه بايد غلط داشته باشد با كاغذ آنچناني بي‌غلط نمي‌شود.