نشانه‌هاي روشن دوران كرونا براي سينما
كيوان كثيريان
اخبار متناقضي كه هر روز و هر ساعت از اكران سينماها بيرون مي‌آيد اصلا نشانه خوبي براي سينما نيست. در سال سخت ۹۹ كه وضعيت هيچ چيز مثل گذشته نيست و احتمالا ديگر نخواهد بود، حوزه فرهنگ و هنر هم شرايط تازه‌اي را تجربه مي‌كند. اين وضعيت تازه قطعا نيازمند مديريت تازه است. تصور اينكه ديگر نشود در سالن‌هاي پر از تماشاگر به تماشاي تئاتر يا كنسرت نشست، دشوار است ولي خب متاسفانه واقعي است. اينكه ديگر اكران فيلم‌ها در سينماها به سياق سابق موفق نخواهد بود، واقعيتي است كه ناديده گرفتن آن ساده‌انگاري است. كرونا همه‌چيز را تحت‌الشعاع قرار داده و بايد پذيرفت كه دوران پيش از شيوع كرونا ديگر برنخواهد گشت. ديگر توليد فيلم همانند سابق نخواهد بود، اكران فيلم به شكل سابق جواب نخواهد داد و جشنواره‌ها هم نمي‌توانند با مدل قبل برگزار شوند. حداقل تا مدت‌ها اينچنين است. پس لاجرم مديريت سينما نيز با شكل و شمايل پيشين ديگر كار نخواهد كرد. بي‌ترديد سينما بايد زنده بماند ولي پافشاري بر مدل هميشگي اكران، ضد خود عمل خواهد كرد و سالن‌هاي خالي ثمري جز نابودي فيلم‌هاي روي اكران نخواهد داشت. ترس و احتياط مردم براي رفتن به سالن‌هاي سينما به همراه ترس و احتياط صاحبان فيلم براي اكران در سالن‌ها واقعيتي است انكارناشدني. مقاومت صاحبان سالن‌ها براي ماندن بر روال پيشين قابل درك است ولي اين تغيير اجتناب‌ناپذير است. اينكه فيلم‌هاي روي اكران هر روز ساز تازه‌اي مي‌زنند و خوشان تصميم مي‌گيرند، اكران شوند و دو روز ديگر خودشان تصميم مي‌گيرند اكران‌شان را متوقف كنند علاوه بر اينكه نشانه بي‌ثباتي قوانين اكران و نبود ضمانت اجرايي براي تصميمات شوراي صنفي اكران است، نشانه آن است كه مديريت سينما هنوز نتوانسته شرايط جديد را درك كند و از شوك اين تغييرات رها شود. به هرحال هنوز هم مشخص نيست فيلم‌هاي فعلي با چه ساز و كاري و با چه كمك‌ها و ضمانت‌ها و تسهيلات و احتمالا توافقات مالي با دولت حاضر به اكران در اين شرايط شده‌اند. اين از آن دست مسائلي است كه كاملا نياز به شفاف‌سازي دارد. مديريت سينما به جاي رها كردن اوضاع، سپردن آن به اختيار سرمايه‌سالاري سنتي و نظاره وضع موجود بايد خودش را هرچه زودتر جمع و جور كند. بايد با بررسي واقعگرايانه اوضاع به راهكارهاي تازه، مفيد و عملياتي فكر كند و در ميانه اين بحران ناگزير، تصميمات استراتژيك بگيرد. خوشبختانه مدير سينما، دكتراي مديريت استراتژيك دارد و بايد ديد در اين مقطع حساس و مهم اين عنوان چقدر به داد سينماي ايران خواهد رسيد.