سايه سنگين ويروس كرونا بر سر جهان
آمار ابتلا در آستانه 22 ميليون نفر است
گروه اجتماعي| روز 4 ژانويه 2020، اولين گزارش از شناسايي يك مبتلاي كوويد19 در پايگاه اطلاعات سازمان بهداشت جهاني ثبت شد. 7 روز پس از آن، روز 11 ژانويه، اولين گزارش از فوت يك مبتلاي كوويد19 در پايگاه اطلاعات سازمان بهداشت جهاني ثبت شد. با احتساب زمان اين ثبت، 233 روز است كه جهان با ويروس كرونا زندگي مي‌كند. تا ساعات آغازين روز چهارشنبه و به استناد آمار روزانه‌اي كه در پايگاه اطلاع‌رساني و نمودارهاي WHO منتشر مي‌شود، 21 ميليون و 938 هزار و 171 نفر از جمعيت جهان، مبتلاي كوويد19 شده و 775 هزار و 581 نفر از مبتلايان، فوت كرده‌اند. در نقشه‌اي كه بر صفحه اول داده نگاري سازمان بهداشت جهاني قرار گرفته و آمار و اطلاعات آن هم هر روز در دو نوبت صبح و بعدازظهر، به‌روزرساني مي‌شود، ظرف 233 روز گذشته، هيچ كشوري از لانه‌گزيني اين ويروس در امان نمانده است. صرف‌نظر از اعداد غيرقابل تصور از ميزان خسارات وارد شده يا احتمالي بر اقتصاد كشورها، تمام صنايع و فنون و بازار توليد و خدمات از شيوع كوويد19 دچار آسيب شده‌اند و ميليون‌ها نفر از فعالان و كارمندان و كارگران در بخش‌هاي مختلف، شغل خود را از دست داده و از خسارات اقتصادي و اجتماعي اين بيماري ويروسي آسيب ديده‌اند. سازمان ملل متحد، در آخرين گزارش خود از برآورد خسارات اقتصادي و اجتماعي ناشي از كوويد19 كه اوايل خرداد ماه امسال منتشر شد، پيش‌بيني كرد كه بحران كوويد19 طي سال‌هاي 2020 و 2021 حدود 8 هزار و 500 ميليارد دلار به اقتصاد كشورها خسارت وارد خواهد كرد. در گزارش ديگري كه در همين ماه توسط مركز مطالعات ريسك دانشگاه كمبريج منتشر شد، خسارت اقتصادي بر كشورها در بازه زماني
5 ساله، حدود 82 هزار ميليارد دلار برآورد شده است.
نگران‌كننده‌ترين بعد گزارش‌هاي جهاني، افزايش فقر در تمام كشورهاست، چراكه شيوع اين ويروس، تمام دولت‌ها را واداشته كه پروتكل‌هاي سختگيرانه بهداشتي براي زندگي اجتماعي شهروندان درنظر بگيرند و در حالي كه مهم‌ترين توصيه سازمان بهداشت جهاني در اين مدت، ضرورت كاهش ترددها بوده، انتظار عجيبي نيست كه تمام فعاليت‌هاي اقتصادي به دليل كاهش مشتري، با ركود و ضرر مواجه شود. بازتاب اوليه و ماندگار رعايت اين مقررات سختگيرانه، حتما در زندگي تمام جمعيت اين كره خاكي نمود پيدا مي‌كند چون زندگي اجتماعي از محل عرضه و تقاضاي كالا و خدمات رونق مي‌گيرد و حالا به دنبال سايه گسترده و پررنگ ركود اقتصادي
بر سر تمام مشاغل خرد و كلان در تمام كشورها، زندگي اجتماعي كل جمعيت جهان از اين ركود متاثر شده است. اگرچه از اوايل سال جاري، در اغلب كشورها، فعاليت‌هاي اقتصادي، از حصار تعطيلي و ركود خارج شد اما تا امروز و با گذشت حدود 7 ماه از شيوع ويروس كرونا در جهان، هيچ كشوري از بازگشت دوباره رونق به بخش توليد و خدمات خود گزارشي نداده و نكته مهم اين است كه ظرف اين مدت، تمام دولت‌ها در سراسر جهان، با وجود كاهش چشمگير درآمدهاي سرانه و عمومي ناشي از ركود اقتصادي، ناچار شده‌اند كه تمركز بودجه‌ها را بر تامين خدمات سلامت براي مبتلايان جديد بگذارند آن هم در حالي كه فصل تابستان، به‌طور معمول، براي اغلب كشورها، فصل رونق صنعت گردشگري و افزايش درآمد ناخالص ملي به دنبال افزايش ورودي مسافر و توريست بوده اما امسال و در اين ايام، هفته‌هاي طولاني است كه خبر‌هاي منتشر شده از بسياري كشورهاي داراي صنعت گردشگري همچون روسيه، تركيه، فرانسه و برزيل، حكايت از آن دارد كه صدور ويزاي توريستي ممنوع و پذيرش گردشگر تا زمان فروكش كردن امواج بيماري، ممنوع شده است. با وجود اين و در حالي كه اين كشورها، به دليل توقف پذيرش گردشگر و توريست خارجي و حتي كاهش سفرهاي داخلي، بخش مهمي از درآمد سالانه و فصلي خود را از دست رفته مي‌بينند، اما همچنان، تزريق بودجه‌هاي قابل توجه براي تداوم خدمات سلامت و درمان براي مبتلايان جديد و بستري‌هاي كوويد19 ادامه دارد. 132 روز تا پايان سال 2020 باقي مانده و آنچه مي‌توان براي روزهاي پيش رو ترسيم كرد، تداومي ناخوش است بدون آنكه چشم‌انداز اميدواركننده‌اي براي سومين دهه از هزاره سوم پيش رو باشد. شايد پيام مدير اجرايي صندوق جمعيت ملل متحد كه ديروز و مصادف با «روز جهاني انسان دوستي» منتشر شد، بهترين توصيف از درد مشترك تمام كشورها، تمام دولت‌ها، تمام جمعيت اين كره خاكي باشد.
«ناتاليا كانم»، ديروز در اين پيام نوشت: «سال گذشته، حملات عليه امدادگران بيش از قبل بود و صدها نفر از امدادگران انسان دوست مورد حمله قرار گرفتند و زخمي، ربوده يا كشته شدند. امسال، نيروهاي بخش سلامت هم در معرض تهديدهاي رو به افزايش قرار گرفته‌اند. اين افراد، نه تنها در معرض ابتلا به ويروس مهلك كرونا هستند، بلكه خشونت روزافزون و حملات ناشي از ترس هم سلامت و جان آنها را تهديد مي‌كند. اين افراد، قهرمانان بشردوست شكست‌ناپذيرند و در اين روز، ياد كساني را كه حين انجام وظيفه، زخمي يا كشته شده‌اند، گرامي مي‌داريم و همچنين به كساني كه به ارايه كمك‌هاي نجات بخش مشغول هستند و از افراد نيازمند حمايت مي‌كنند، اداي احترام مي‌كنيم. امروز در جهاني زندگي مي‌كنيم كه قهرمانان، شنل نمي‌پوشند اما بسياري‌‌شان ماسك و محافظ صورت دارند. اين وسايل، حافظ جان كساني است كه زندگي مي‌بخشند و فريادهاي دوردست را مي‌شنوند. آنها ابرانسان هستند.»