جايزههايي كه در كن داده شد
بهار سرلك/
يك روز قبل از به پايان رسيدن جشنواره كن 2015 بخشهاي جنبي اين جشنواره برگزيدگان خود را معرفي كرد. بخش دو هفته با كارگردانان به رياست «ادواردو وينتراپ» پرشورترين و بهترين فهرست نمايشي را پس از سالها پشت سر گذاشت. فيلم سياه و سفيد و ماجراجويانه «آغوش مار» ساخته كارگردان كلمبيايي «سيرو گوئرا» كه به موضوع غارت آمازون به دست استعمارگرايان ميپردازد جايزه «سينما هنر» را در چهلوهفتمين دوره دو هفته با كارگردانان جشنواره كن به دست آورد. پس از موفقيت «پائولينا» به كارگرداني «سانتياگو ميتره» از آرژانتين و «سرزمين و سايه» ساخته كارگردان كلمبيايي «سزار آسوودو» در بخش هفتهاي با منتقدان، پيروزي «گوئرا» تضميني بر قدرت سينماي امريكاي لاتين در اين جشنواره بود.
جايزهSACD بخش دو هفته با كارگردانان كه هر ساله از سوي انجمن ترانهسرايان و نويسندگان دراماتيك به فيلم فرانسوي زبان اهدا ميشود، امسال نصيب «روزهاي طلايي من» به كارگرداني «آرنود دسپلچين» شد. همچنين سينماي تركيه با نخستين ساخته «دنيس گامزه ارگون»، «موستانگ» جايزه ليبل سينمايي اروپا، جايزهاي كه به بهترين فيلم اروپايي شركتكننده در اين بخش تعلق ميگيرد را به خانه برد.
در بخش سينهفونداسيون كه براي كشف و تشويق فيلمسازان جوان بنا نهاده شده و به عنوان مشهورترين رقابت دانشجويان مدرسه فيلمسازي شناخته ميشود، فيلم كوتاه «سهم» ساخته كارگردان امريكايي «پيپا بيانكو» توانست برترين جايزه اين بخش را دريافت كند. گفتني است، «بهزاد آزادي»، دانشجوي دانشگاه هنر تهران با فيلم «كشتارگاه» در اين بخش حضور داشت اما از دريافت جايزه بينصيب ماند.
اما «نخل سگ» جشنواره كن به «لاكي» سگي كه در فيلم پرتغالي «شبهاي عربي» حضور داشت، اهدا شد. نخل سگ به بهترين سگ حاضر در فيلمها اهدا ميشود. اين سگ در برخي مكالمههاي فيلم با عوعو كردن حضور خود را اعلام ميداشته و 10 پرش مختلف در اين فيلم انجام داده است. ماهيت اين جايزه از سوي برخي فرانسويان مورد اعتراض قرار گرفته است. آنها معتقدند اين جايزه براي فيلمهاي پرمعنا و محتوا جشنواره كن، يك نوع پوچي و سبكسري محسوب ميشود.
از ديگر وقايع مهم اين جشنواره در روز جمعه، «جرارد ديپارديو» كه به خاطر بازي در فيلم «دره عشق» در جشنواره كن حضور داشت، از نگرانياش از درگيريهاي اوكراين و عشقش به بازيگري و احترامي كه براي «بروس ويليس» قايل است، صحبت كرد. جرارد ديپارديو در اين جشنواره ابراز همدردياش با رييسجمهور روسيه «ولاديمير پوتين» و رييسجمهور سابق اوكراين «ويكتور يوشچنكو» را نيز اعلام داشت. ديپارديو كه جايزه شهروندي روسيه را سال 2013 دريافت كرد و چندين تاكستان در اوكراين دارد، معتقد است تاريخ پيچيده اين كشور نشان از آن دارد كه كسي چيزي از آن نميداند. دپارديو درباره بحران جاري در اوكراين گفت: «از اين درگيريها چه بگويم؟ اگر كريمه همسايه امريكا بود آن وقت مساله فرق ميكرد... در روسيه قوم و نژادهاي مختلفي وجود دارد اما قصد ندارم گوينده كسي باشم. مثل بقيه، من هم شوكه شدم. از جنگ بيزارم و درگيري و كشت و كشتار مردم را هم دوست ندارم.»
ديپارديو در دره عشق دوباره در كنار همبازي قديمياش «ايزابل هوپرت»، «لولو» 1980، به ايفاي نقش ميپردازد. در اين فيلم هر دو شخصيت خودشان را با اسمهاي خودشان بازي ميكنند اما با اين فرض كه قبلا ازدواج كرده بودند. آنها به درخواست پسرشان به كاليفرنيا ميروند. پسرشان در نامه خودكشياش به آنها وعده داده اگر ميخواهند روح او را ببينند بايد در هفتهاي مشخص به دره مرگ سفر كنند.
ديپارديو باور دارد تلفيق «سادگي و خشونت» فيلمنامه او را سمت اين فيلم كشانده است. وي در ادامه ميافزايد: «داستان فيلم مملو از عرفاني آزاردهنده است. موضوعي شگفتآور درباره مفهوم آنچه بعد از مرگ اتفاق ميافتد.»
ديپارديو سال 2008 كه پسرش گيلام را در سن 37 سالگي از دست داد، در اين باره گفت: «ميدانم غم از دست دادن فرزند چه شكلي است» و ميافزايد: «اايفاي اين نقش، تجربه تراژيك شخصيام را دشوارتر نكرد.»