سرنوشت، پرواز را برايش رقم زده بود

همواره معتقدم كه انسان‌ها تا زماني كه زنده‌اند بايد ارزش يكديگر را بدانند... متاسفانه هميشه براي قدرشناسي دير مي‌رسيم... ولي عليرضا خورشيدفر، نوازنده كنترباس، انساني بود كه در زمان حياتش به او توجه لازم شد.  اكنون نيز در غم از دست دادنش جامعه موسيقي به سوگ نشسته است. مردي آرام و دوست داشتني در تمام سال‌هاي زندگي‌اش...
در تمام دوران آشنايي‌مان كه ده‌ها سال مي‌گذرد هرگز نشنيدم كه از كسي بد بگويد. زبانش هميشه به مزاح و خنده باز مي‌شد. براي دوستانش رفيقي شايسته و در هنگام كار بسيار ساعي، جدي و منظم بود. با او مذاكره كرده بودم كه عضو اركستر سمفونيك جديد هم باشد و به كارش ادامه دهد. او گفت كه احساس خستگي مي‌كند و شايد برايش سخت باشد كه هر روز به تمرين بيايد و بتواند وظايفش را به‌خوبي انجام دهد. با اين همه اسم او را در ليست نوازندگان منتخب اركستر سمفونيك جديد گذاشتم و اميدوار بودم بتواند سال‌هاي سال نوازنده كنترباس اركستر ما باشد ولي دست سرنوشت، پرواز را براي او رقم زده بود. او همانند همه انسان‌هاي خوب، زندگي پاك و عاري از بدي داشت. هرچند كه زود بود ولي موهبت الهي شامل حالش شد كه جهان را بدون درد و رنج طولاني بدرود گويد... عليرضا خورشيد‌فر با انسانيتش خود را در ذهن كساني كه او را مي‌شناختند جاودانه ساخت. روحش شاد...