گزارشي از پشت‌صحنه تيم همراه تيم ايران در مذاكرات وين
نامي به نام مردم
نازنين متين‌نيا / مي‌گويد: «دل شير مي‌خواهد بگويي ايراني را هيچ وقت تهديد نكن. آدم افتخار مي‌كند به اين تيم. شما دعا كن بشود، باقي حل است». فروشنده دكه مطبوعاتي شهركي در غرب تهران است. تلويزيوني كوچك توي دكه گذاشته و دارد با دقت اخبار را دنبال مي‌كند. پول بطري آب‌معدني را مي‌دهم دستش و مي‌پرسم، نظرش درباره مذاكرات چيست. لبخند مي‌زند و آن جمله بالايي را مي‌گويد. همين‌كه افتخار مي‌كند و محمدجواد ظريف دل شير دارد. پيرمردي ايستاده كمي آن‌طرف‌تر. به حرف‌هاي ما گوش مي‌دهد و سري تكان مي‌دهد و مي‌گويد:« فعلا كه معلق شده. بايد صبر كنيم. اما همين‌كه اينها براي ما ايستاده‌اند كافي است. ما هم براي اين تيم مي‌ايستيم. شبيه قبل نيست كه ما جدا باشيم و آنها هم جدا. الان باهم هستيم».
پيرمرد و مرد صاحب دكه هيچ‌كدام اهل دنياي مجازي نيستند، اين را وقتي مي‌فهمم كه از آخرين توييت محمدجواد ظريف از آنها مي‌پرسم. هر دو در خبرها شنيده‌اند كه وزيرامورخارجه، براي طرف‌هاي خارجي پيام فرستاده: «اسب را وسط مسابقه عوض نمي‌كنند» اما دقيقا نمي‌دانند اين پيام چطور و چگونه به دست آن‌طرفي‌ها رسيده. اما برايشان مهم نيست، مهم اين است كه ظريف دارد درست بازي مي‌كند و مهم دلگرمي است. اما برخلاف آنها، تمام آنهايي كه ياد گرفتند اخبار مذاكرات را نه از رسانه ملي و نه از رسانه‌هاي آن‌طرفي، كه از فضاي مجازي و صفحه فيس‌بوك و توييتر محمدجواد ظريف و باقي اعضاي حاضر در مذاكرات پيگيري كنند، خيلي خوب مي‌دانند كه اين جمله چه معني دارد. آنها مي‌دانند كه در تغيير 24 ساعته روند مذاكرات، ظريف در حركتي تيزهوشانه، پيامي پر از معني فرستاده.
در فضاي مجازي، آنها كه مردم مي‌خوانيم و كاربر هستند، براي دوستان‌شان تعريف مي‌كنند كه اصطلاح به كارگرفته، شعار كمپين انتخاباتي آبراهام لينكن بوده و هوشياري وزير امورخارجه در همين استفاده به موقع و بجاست و حضور همه‌جانبه‌اش چه در پاي ميز مذاكرات و چه بيرون آن در جمع ما. مردم. منبع خبر موثق همه آنها، صفحات شخصي ظريف در فيس‌بوك و توييتر است. همان جايي كه حالا مي‌تواني چندصدهزار پيام خسته‌نباشي و اميد ما به شماست و ... را ببيني و اينكه در دنياي مجازي جبهه‌اي منتظر، همراه و اميدوار تشكيل شده. شوخي‌ها و جوك‌ها هم كمتر شده؛ ديگر كسي از قيمت نفت و دلار و... حرف نمي‌زند و همه شبيه همان مرد دكه‌دار، روي فريادهاي ظريف تمركز كرده‌اند و اينكه: «ايراني را هيچ وقت تهديد نكن». حرف‌ها، بحث‌ها و حاشيه‌ها شبيه دنياي واقعي است؛ چشم انتظار، اميدوار و البته واقع‌بين. براي همين است كه ميان تمام خبرها، گزارش‌ها، اتفاق‌ها و ماجراها، چهره آدم‌هايي كه در پشت‌صحنه يك اتفاق مهم ايستاده‌اند و همراهي مي‌كنند را نبايد از ياد برد؛ آدم‌هايي كه مردم نام دارند و اين‌روزها بيشتر در همراهي و همدلي سنگ تمام نگذاشته‌اند و فارغ از هر نتيجه‌اي، ايستاده‌اند.