پيام خونين به اردوغان
عبدالباري عطوان
در منطقه ما دارد چه اتفاقي مي‌افتد؟ انفجارهاي قطيف، انفجارهاي كويت، انفجارهاي غزه، انفجارهاي شبه جزيره سينا، كشتار ساحل شهر سوسه در تونس، انفجارهاي فراموش شده در عراق، سوريه، الجزاير و ليبي و اخيرا عمليات انتحاري يا «انغماسي» در شهر سوروچ تركيه و... وجه مشترك بيشتر اين انفجارها يا اكثريت قاطع آنها داعش است كه ابوبكر بغدادي آن را رهبري مي‌كند و با شعار بقا و توسعه به نظر مي‌رسد كه كارش فقط مختصر به توسعه جغرافيايي نمي‌شود بلكه توسعه انفجارها را نيز شامل مي‌شود.
جالب توجه اينكه بيشتر اين انفجارها كشورهايي را هدف قرار داد كه به شكل مستقيم و غيرمستقيم از طريق كانال‌هاي دولتي يا خصوصي طي چهار سال اخير از عمر انقلاب‌هاي عربي از شبه‌نظاميان حمايت مالي كرده و آنها را تجهيز كردند. آيا سحر عليه ساحر برگشت؟ اما انفجار يا انفجارهاي بعدي كجا رخ خواهد داد و چه تعداد قرباني مي‌گيرد؟
دولت تركيه از زماني كه ستاره داعش طلوع كرد و به لحاظ جغرافيايي گسترش يافت و نيمي از اراضي سوريه و نيمي از اراضي عراق را به اشغال خود درآورد، بر ادامه ايده داوود اوغلو يعني «صفر كردن مشكلات» با همسايگان، با اين گروه تروريستي اصرار داشت.
تركيه اين كار را براي دوري از خطرات اين گروه و استفاده از آن به عنوان برگ برنده عليه غرب و ائتلاف 60 گانه كه امريكا براي پاكسازي داعش و ريشه‌كن كردن آن انجام داد اما هر كسي با آتش بازي كند، دير يا زود حتما آتش دستانش را مي‌سوزاند.
رجب طيب‌اردوغان، رييس‌جمهوري تركيه به عنوان برجسته‌ترين رهبر اسلامي توانست كشورش را از ورشكستگي به صف قدرت‌هاي اقتصاد بزرگ در جهان رهبري كند، اما هر موفقيتي براي خود دشمني‌هايي نيز به وجود مي‌آورد و غرور ناشي از قدرت نيز به سمت اشتباه مي‌كشاند. بزرگ‌ترين اشتباهي كه به نظر ما اردوغان مرتكب شد، فراموشي يا فراموش كردن شكننده بودن تركيب طايفه‌اي و نژادي كشورش و اعتقاد راسخ به اينكه تركيه در برابر طرح تجزيه و ترسيم دوباره مرزها قوي و مصون است.
اردوغان تلاش كرد مانور دهد و همه برگ برنده‌هاي خود را براي دور كردن آتش از لباسش و پرتاب كردن شعله‌هاي آن به ميدان‌هاي ديگران استفاده كند، با اين باور كه آتش خانه آنها را مي‌سوزاند و به او نمي‌رسد يا نمي‌خواهد به خانه‌اش برسد اما ديگران هرچقدر هم در نظرش و در نظر برخي ديگر ضعيف هستند، برگه برنده‌هاي قوي دارند همان‌طور كه از حمايت قدرت‌هاي منطقه‌اي و جهاني بزرگ برخوردارند كه نمي‌توان و نبايد هرگز آنها را ناديده گرفت يا از تاثيرگذاري آنها كاست. برخورد ميان دولت تركيه و داعش حتمي بود و مساله آن فقط مساله زمان بود... ورود تركيه به جنگ امريكا عليه داعش نقطه تحول اصلي در اين جنگ است زيرا داراي ارتشي قوي است و مهارت زيادي در جنگ چريكي دارد.
انفجار شهر سوروچ چه بسا پيام هشدار خونين به اردوغان و حزبش است، جداي از طرفي كه عامل اين انفجار است و در زماني كه اردوغان و حزبش پس از دست دادن اكثريت در پارلمان و مخالفت سه حزب اصلي براي مشاركت در دولت ائتلافي با برگزاري انتخابات زودهنگام پارلماني روبه‌رو هستند.
آنچه براي اردوغان، حزبش و هم‌پيمانانش به ويژه هم‌پيمانان عرب وي دردناك است اين است كه اين انفجار در كمتر از دو هفته از امضاي توافق هسته‌اي ميان ايران و شش قدرت بزرگ جهان رخ داد كه محاصره ايران، هم‌پيمان قدرتمند نظام حاكم بر سوريه پايان مي‌دهد و به خزانه اين كشور نزديك به 150 ميليارد دلار از پول بلوكه شده‌اش تزريق مي‌كند و درهاي غرب را در برابر صادرات نفتي‌اش و غيرنفتي‌اش باز مي‌كند. آيا اردوغان و اوغلو، سياست‌هاي منطقه‌اي خود را مورد بازنگري قرار مي‌دهند؟ اميدواريم كه اين كار به سرعت انجام شود.
منبع: راي اليوم
ترجمه شده در تسنيم