ادامه از صفحه اول
وقتي اميد موج بزند...
پيام اين دو رويداد متفاوت، اميد داشتن به زندگي با تمام مشكلات و سختي‌ها و جست‌وجوي نشانه‌اي براي طلوع اميد است. كافي است به اين عكس و ده‌ها عكس منتشرنشده نگاه كنيد. رنج و عذاب بيماران سرطاني و بيماران صعب‌العلاج را خواهيد ديد و در مقابل آن نداشتن اميد و رفتن آخرين و بدترين راه. يعني سياهي. خشونت و پايان زندگي. نااميدي كه عده‌اي مي‌توانند از رسانه‌هاي غيررسمي بهترين استفاده را بكنند و از آب گل‌آلود قتل يك پزشك ماهي خود را بگيرند و بهانه‌اي تازه براي حمله به يك وزير و دولت و طرحي ملي با تمام مشكلاتش داشته باشند و با جنجالي اميد مردم را نشانه روند. جامعه ما اين روزها پس از يك توافق هسته‌اي به يك چيز دل خوش است. «اميد رفع مشكلات. اينكه همه مشكلات به تحريم و رفع تحريم بازمي‌گردد، اميدي واهي است كه گذشت اين سال‌ها نشان مي‌دهد از تحريم هم ملت با همه سختي‌ها گذر كرد. آنچه درپي اين توافق براي ما ارزش دارد افزايش اميد است. به گفته مجري محبوب و محصور صدا وسيما توقع همه از شكستن تحريم رويش «مك دونالد» و تولد «بنز» در سرزمين مادري نيست. رويدادهاي روز پنجشنبه يك چيز را به همه نشان داد؛ دارايي‌هاي ايراني فقط پول‌هاي بلوكه‌شده نيست، دارايي بلوكه‌شده ملت ايران، همين مردم هستند، اميد آنان است، دارايي ملت ايران همدلي است. اين روزها بيش از هر چيز به اميد و همدلي نياز داريم. بياييد دلواپس نااميدي و سياهي‌ها باشيم. گزارش‌هاي خبرنگاران «اعتماد» از اين دو رويداد را در صفحه حادثه و جامعه بخوانيد.