مهاجرت نخبگان علمي از خراسان جنوبي
مريم مهرور، معاون فرهنگي و امور جوانان خراسان جنوبي در مورد مهمترين مشكلي كه جوانان اين استان با آن روبهرو هستند، ميگويد: «مهاجرت جوانان اصليترين مشكل جوانان در اين استان است، مخصوصا جواناني كه در ردههاي نخبههاي علمي سريعتر مهاجرت ميكنند. ما نياز به برنامههايي داريم كه بتوانيم جوانان را در اين استان پايبند كنيم، چه به لحاظ اشتغال و چه به لحاظ كارهايي كه مورد علاقه جوانان است. مهمترين دليل مهاجرت جوانان از اين استان شرايط جوي ناسازگار و بحث اشتغال است و همچنين نبود امكانات تفريحي و شرايط پيشرفت، باعث ميشود جوانان به نقاطي مهاجرت كنند كه امكانات و فرصتهاي بيشتري داشته باشند. هرچند كه در بعضي موارد اين مهاجرت هم مشكل جوانان را حل نميكند، چرا كه مهاجرت با مشكلات مالي به شهرهاي بزرگ، باعث بروز آسيبهايي ميشود كه باعث تشديد مشكل ميشود. بعضي از جوانان هم كه براي تحصيل مهاجرت ميكنند بايد در كنار تحصيل فراغتي هم داشته باشد.»
مهرور در مورد برنامههايي كه براي رفع اين مشكل در نظر دارند، ميگويد: «ساماندهي اوقات فراغت با همكاري دستگاههاي اجرايي داشتيم، براي اينكه بتوانيم از اين طريق اوقات فراغت جوانان را به بهترين نحو پر كنيم. در خصوص اشتغال جوانان برنامههايي را طراحي كردهايم. نشست نخبگان جوان استان با مسوولان را داشتيم كه شايد از اين طريق بتوانند با مسوولان بيواسطه صحبت كنند و مسائلشان را مطرح كنند. اما اين طرحها نياز به يك كار زيربنايي دارد و نميشود خيلي لحظهاي روي آن تصميم گرفت، حل اين مشكلات نياز به يك برنامه طولاني مدت دارد، چرا كه اين مشكلات در طول ساليان شكل گرفته است و براي حلشان نياز به زمان است.»
مهرور در مورد حضور نخبگان استان ميگويد: «نخبگان ما با امام جمعه بيرجند و نمايندگان خراسان جنوبي در مجلس نشستهايي را داشتند كه بتوانند شرايطي را ايجاد كنند و از مسوولان قولهايي هم گرفتهاند، كه شايد شرايطي ايجاد شود كه كساني كه براي تحصيل به استانهاي ديگر رفتهاند و از نظر علمي جزو نخبگان هستند، وقتي به استان بر ميگردند شرايط بهتري براي اشتغال و زندگي بهتر برايشان فراهم شود، كه اگر اين قولها عملياتي شود، شايد گامي باشد براي كاهش مهاجرت جوانان و به خصوص نخبگان.»
معاون امور جوانان در خراسان جنوبي در مورد آسيبهاي اجتماعي موجود در استان ميگويد: «آسيبهاي اجتماعي در استان ما كه شامل اعتياد و طلاق است، آسيبهايي است كه آمار بالايي دارد. شرايط جغرافيايي استان، هممرز بودن با افغانستان، محروميت جغرافيايي و مسافت طولاني و كويري كه دسترسي به مركز را مشكل كرده است، باعث بروز بسياري از آسيبهاي اجتماعي از جمله اعتياد شده است.»
مهرور به نكته مثبتي كه در اين استان وجود دارد و باعث تربيت نخبگان در اين استان ميشود، اشاره ميكند: «جوانان خراسان جنوبي با وجود اينكه هيچ امكانات تفريحي خاصي ندارند، به تحصيلشان خيلي اهميت ميدهند، خانوادهها هم به اين موضوع توجه خاصي دارند، يكي از دغدغههاي دانشآموزان ما اين است كه چطور وارد دانشگاههاي كلانشهرها شوند و مدارج علمي را طي كنند. البته معناي اين حرف اين نيست كه هيچ آسيبي در اين استان وجود ندارد، آسيبها وجود دارد، ولي تاحدودي فرهنگي بودن مردم استان از گسترش آسيبها جلوگيري كرده است.»