كو آن مومن كيّس مميز

بنا بر گزارش‌ها، قيمت نفت روز گذشته به 45 دلار در هر بشكه رسيد كه پايين‌ترين سطح در شش سال اخير است. بدون شك براي كشوري كه اقتصاد آن وابسته به نفت است و بودجه نفتي خود را با بشكه‌اي 70 دلار بسته، كاهش حدود 35 درصدي قيمت نفت نسبت به بودجه مي‌تواند اقتصاد كشور را دچار فراز و نشيب سازد. اما آيا علت كاهش قيمت نفت وزير نفت ايران و دولت روحاني است؟ اگر بررسي‌هاي دقيقي روي اين زمينه انجام دهيم متوجه مي‌شويم كه كاهش قيمت نفت دلايل گوناگوني دارد. مهم‌ترين دليل آن كاهش رشد اقتصادي چين است كه حتي توانسته بر بازارهاي بورس جهاني تاثير منفي بگذارد. دليل ديگر هم افزايش عرضه توسط كشورهايي مانند عربستان سعودي و حتي روسيه است. در اين ميان ايران كه حتي توليدش پايين‌تر از سال 1390 است چه نقشي مي‌تواند در كاهش قيمت نفت داشته باشد. اگر منظور رقباي سياسي، رايزني‌ها است بايد به اين نكته توجه كرد كه بخش عمده‌اي از اين رايزني‌ها را همين فعالان سياسي با سخنراني‌هاي خود نقش بر آب كرده‌اند كه حتي وزير امور خارجه كشورمان نمي‌تواند پا بر روي فرش قرمز كشور رقيب بگذارد. حال اينكه اين افراد در تحليل‌هاي خود بر ضعيف‌ترين حلقه كاهش قيمت نفت دست گذاشته‌اند، مي‌تواند نشان از عدم شناخت درست آنها از بازارهاي جهاني باشد. متاسفانه آنها يك‌بار ديگر هم نشان داده بودند كه از بازارهاي جهاني اصلا شناختي ندارند. آن هم‌زماني بود كه كشورهاي غربي در آستانه تحريم خريد نفت از ايران بودند و اين افراد كه اكنون مدعي شناخت بازارهاي نفتي و سياست بازي‌هاي آن هستند، اظهار مي‌كردند كه كوچك‌ترين تحريم نفتي ايران مي‌تواند قيمت نفت را در بازارهاي جهاني به 300 دلار در هر بشكه برساند. اما ايران تحريم شد و قيمت نفت به بالاتر از 110 دلار هم نرسيد. اگر آنها آن دوره و ادعاهاي عجيب و غريب‌شان را از ياد برده‌اند، حافظه ما آن را به خوبي نگه داشته است. فاعتبروا يا اولي الابصار.