طاعون نشخواركنندگان، تهديدي براي ذخيره ژنتيك ايران

اعتماد| شيوع طاعون در ميان نشخواركنندگان، ‌كه از اراك شروع شده بود، ‌در حدي وسعت يافت كه به برگزاري نشست مشترك دستگاه‌هاي مسوول براي بررسي راهكارهاي مقابله با اين بيماري منجر شد؛ ‌نشستي ميان سازمان حفاظت محيط زيست، دامپزشكي كشور، مديريت و برنامه‌ريزي كشور، ستاد مديريت بحران، مديران كل حفاظت محيط زيست استان‌هاي مركزي، زنجان و البرز. رييس سازمان محيط زيست، ‌با تاكيد بر اهميت موضوع مقابله با شيوع طاعون نشخواركنندگان كوچك به عنوان تهديدي بزرگ براي ذخيره ژنتيك ايران، گفت: ذخاير ژنتيك كشور محدود است و از اين رو حفظ اين ذخاير بايد در اولويت قرار گيرد. اين ذخاير تجديدناپذير هستند و نابودي آنها غيرقابل جبران. ايجاد تمهيداتي براي فراهم‌سازي واكسن دام‌هايي كه در معرض ابتلا هستند، ‌مورد ديگري بود كه در اين نشست بررسي شد. معصومه ابتكار به موسسه سرم‌سازي رازي نيز پيشنهاد كرد تا براي رفع چالش‌هاي اعتباري خود در خصوص تهيه واكسن مورد نياز براي مقابله با بيماري‌هاي حيات وحش و دام‌ها از مشاركت بانك‌ها و دامداران بهره گيرند. مشاركت دامداران براي تهيه واكسن دام‌ها، ‌سخن مشابه اسماعيل نجار، رييس ستاد مديريت بحران كشور در اين جلسه بود. وي افزود: بانك‌ها از جمله بانك كشاورزي نيز مي‌توانند طي پروتكل همكاري با موسسه سرم سازي رازي براي تامين اعتبار مورد نياز جهت ساخت واكسن مورد نياز كشور يا تقويت زيرساخت‌ها در اين زمينه مشاركت داشته باشند. تجهيز محيط زيست به سيستم پايش آنلاين پيشنهاد رييس سازمان دامپزشكي كشور بود. ‌مهدي خلج نيز ضمن ارايه گزارشي از روند اقدامات صورت گرفته براي مقابله با شيوع بيماري طاعون نشخواركنندگان كوچك و علل شيوع آن، پيشنهاد كرد: براي كاهش تلفات حيات وحش، مناطق تحت مديريت سازمان حفاظت محيط زيست به سيستم پايش و مراقبت آنلاين تجهيز شوند. خلج يكي از علل مهم شيوع اين بيماري را نبود مرز ميان حيوانات اهلي و وحشي به دليل تغييرات اقليمي و خشكسالي دانست و گفت: همين امر مديريت و كنترل بيماري را بسيار دشوار كرده است. وي با اشاره به پروتكل جهاني ريشه‌كني بيماري ويروسي طاعون نشخواركنندگان كوچك تصريح كرد: استفاده از مواد ضدعفوني‌كننده مناسب تجاري و عدم استفاده از آهك و فرمالين براي اجراي دقيق ضدعفوني آبشخورها و فضاي اطراف آنها، از ديگر اقدامات كوتاه‌مدت براي مقابله با بيماري است. سازمان بهداشت جهاني دام (OIE) و فائو اين بيماري را به عنوان سومين كانديداي ريشه‌كني در جهان معرفي كرده‌اند و برنامه‌ريزي شده كه اين بيماري در بازه‌ زماني 15 ساله يعني از سال 2015 تا 2030 به طور كامل در دنيا ريشه‌كن شود.