در بازسازي تئاتر شهر نبايد عجله كرد

خانواده تئاتر در اين رابطه واقعا مسووليت بزرگي دارد و من بارها اين مسووليت را تذكر داده‌ بودم كه فشار شما براي اينكه بازسازي هر چه زودتر انجام شود باعث مي‌شود كه راه‌حل‌هاي غيرعلمي براي بازسازي در پيش گرفته شود. كساني كه به تئاتر عشق و علاقه‌اي دارند مي‌توانند با صبر و كوچ كردن به سالن‌هاي ديگري براي اجرا در انجام صحيح بازسازي سهيم شوند. در زماني كه من مسوول بازسازي بودم به من فشار آورده مي‌شد كه زودتر اين كار انجام شود و من مي‌گفتم اين بنا كه ظاهري زيبا دارد از درون كهنه است و اجازه دهيد بازسازي علمي و كامل انجام شود كه كار به پخش شبنامه عليه من هم كشيد.

در مورد متوليان دولتي هم چون هر 4 سال يا 8 سال مسوولان تغيير مي‌كنند مشكل ايجاد مي‌شود. وقتي كه وزارت ارشاد مشغول بازسازي شد اين طور به نظر مي‌رسيد كه كوچك‌ترين اطلاعي از كارهايي كه من و تيم همراهم براي بازسازي كرده بوديم ندارد. وقتي هم متوجه شدند در يك مصاحبه اعلام كردند اگر آقاي غريب‌پور هم پيشنهادي دارد مي‌تواند ارايه دهد. كجاي دنيا به يك كارشناس و متخصص كه عمرش را صرف اين كار كرده در رسانه اعلام مي‌كنند بيايد پيشنهاد بدهد؟! معمولا به سراغ او مي‌روند.

مسووليت بعدي هم به عهده وزارت فرهنگ و ارشاد است. چون من پاي تلفن هم به آقاي معمار توضيح دادم كه شما به زمان مناسب نياز داريد.

همه مسوولند. آنهايي كه فضا را احساسي كردند، كساني كه فشار آوردند، كساني كه عمليات بازسازي را به درستي انجام ندادند. كسي بايد براي بازسازي اقدام كند كه دانش و تجربه آن را داشته باشد. اين ساز شكسته‌اي بود كه دست كسي داده شد كه نه ساز زده بود، نه ساختن ساز را بلد بود و نه از نواي آن چيزي مي‌دانست. هنوز هم دير نشده. بايد با دقت و زمان كافي اين كار را انجام داد. وگرنه شك نكنيد با فجايعي از اين دست روبه‌رو خواهيم شد. خوشبختانه اين‌بار كشته نداشتيم ولي اگر يك‌بار ديگر اين اتفاق بيفتد ما تلفات جاني هم خواهيم داشت.