ريچارد بيكن؛ فرستاده‌يي از لندن با حرف‌هاي جديد
گروه سياسي|اگر كسي بدون ذكر نام، سخنان او را بخواند محال است فكر كند كه اينها حرف‌هاي يك نماينده مجلس انگلستان درباره ايران است. حرف‌هايي كه با تصور ما از انگليسي‌ها خيلي فاصله دارد، حرف‌هايش بيشتر شبيه نمايندگان مجلس خودمان است تا فرستاده‌يي از كشوري كه سال‌هاست آن را به ديده يك «خصم» خارجي مي‌نگريم. ريچارد بيكن، رييس گروه دوستي پارلماني ايران و انگليس ديروز در ديدار با كاظم جلالي حرف‌هاي جديدي براي زدن داشت، حرف‌هاي جديد كه مي‌تواند تصوري جديد از كشوري بسازد كه سفارتخانه‌اش در آذر سال 90 در تهران مورد حمله قرار گرفت. مخصوصا آنجا كه گفته است: «باوجود گذشت سال‌ها از انقلاب ايران، هنوز درك صحيحي از اين تحول عظيم در غرب حاصل نشده است. » ريچارد بيكن كسي است كه مي‌گويد در سال 2003 براي حمله به عراق در پارلمان انگليس راي منفي داده است، راي مخالف او براي حمله به سوريه هم تكرار شده و حالا معتقد است: «همه آنچه در 10 سال اخير در منطقه روي داد نشان مي‌دهد كه اين مخالفت‌ها صحيح بوده است. » او حتي سياست‌هاي كشورش در قبال ايران را هم در ديدار با كاظم جلالي به چالش مي‌كشد و مي‌گويد: «كارشناسان بسياري معتقدند برخي اقدامات دولت انگليس در مدت اخير عليه ايران صحيح نبوده است و ما بايد به مساله حيثيت ملي ايرانيان در روابط دوجانبه دقت نظر داشته باشيم. » مواضع‌اش درباره فعاليت‌هاي هسته‌يي ايران بيشتر شبيه مقامات خودمان است تا مقامات انگليسي: «من در مراوداتم با آژانس بين‌المللي انرژي اتمي دريافتم كه ايران همواره براي همكاري با آژانس تلاش كرده و اين در حالي است كه برخي كشورها نه تنها عضو ان پي تي نيستند بلكه فعاليت‌هاي غيرصلح آميز هسته‌يي نيز دارند. من بر اين باورم كه غرب بايد از يك سو به آرمان‌هاي ملت ايران در زمينه دستيابي به تكنولوژي هسته‌يي احترام بگذارد و از ديگر سو، ايران نيز به اقدامات اعتمادساز خود ادامه دهد. » با اين ترتيب عجيب نيست كه اين نماينده پارلمان انگليس معتقد باشد كه «بدون همكاري سازنده ايران امكان موفقيت در عراق، افغانستان و سوريه وجود ندارد. » حالا اين تصوير جديدي از يكي از مهم‌ترين قدرت‌هاي غربي است كه به تهران آمده، جايي كه سفارت انگليس هنوز در محاق تعطيلي است. اين تصوير جديد اگر تكرار شود مي‌تواند روابط پر چالش دو طرف را به سمت آرامش نسبي پيش ببرد، همان‌طور كه تصوير جديد ايران بعد از تشكيل دولت يازدهم تا حدودي موفق شد چنين كاري را انجام دهد. فعلا همه‌چيز در ميانه راه است؛ نه آنقدر تنش‌ها برطرف شده كه زمينه روابطي رو به گسترش را فراهم كند و نه آنقدر اختلافات پا بر جا مانده كه سايه اميد از سر روابط دو كشور دور شود. تصوير جديد دو كشور در ذهن همديگر اگر كامل شود شايد خيلي افق‌هاي پيش‌بيني نشده پيش‌روي مناسبات جهاني و منطقه‌يي قرار بگيرد. مخصوصا آنكه بيكن در پايان ديدارش با كاظم جلالي، تصوير جديد از ايران را با خطوطي ترسيم مي‌كند كه فاصله زيادي با كليشه‌هاي ساخته شده در ذهن غربي‌ها دارد: «سفر با امنيت كامل به تهران و ايران، مساله‌يي است كه در منطقه خاورميانه ناياب است و ايران مي‌تواند نقش مهمي را در ثبات منطقه ايفا كند و تنها لازم است كه غربي‌ها نقش ايران را در مسائل منطقه جدي‌تر ببينند. » آيا مقامات دولت انگلستان، تابلوي اين تصوير جديد را كه بيكن با خود به رسم هديه از تهران به لندن خواهد برد، جدي مي‌گيرند؟ خيلي‌ها اميدوارند چنين باشد.