جايزه بهترين بازيگر تئاتر از آن نيكول كيدمن شد
بهار سرلك/ نيكول كيدمن پس از گذشت 17 سال به صحنه تئاتر «وست اند» لندن بازگشت و همين بازگشت جايزه بهترين بازيگر زن را از قديمي‌ترين جشنواره تئاتر لندن براي او به ارمغان آورد.
كيدمن اين جايزه را از جشنواره جوايز تئاتر ايونينگ استاندارد لندن و براي ايفاي نقش «رزاليند فرانكلين»، يكي از پيشگامان پژوهش‌هاي DNA را در «عكس ٥١» به كارگرداني «مايكل گراندج» دريافت كرد.
مراسم اين جوايز در تئاتر «اولد ويك» لندن با حضور ستارگان بنام تئاتر برگزار شد و «جيمز مك‌اووي» جايزه بهترين بازيگر مرد را براي بازي در نمايش طنز انتقادي «طبقه حكمران» به كارگرداني «پيتر بارنس» و «ايملدا استانتون» جايزه بهترين اجرا در نمايش موزيكال را از آن خود كردند. همچنين «ونسا ردگريو» و «استفن سوندهايم» نيز جوايز ويژه اين جشنواره را به خانه بردند. آخرين بار كيدمن براي بازي در نمايش «اتاق آبي» اثر «ديويد هر» روي صحنه تئاتر وست‌اند قدم گذاشته بود. اما حضور او در نمايش «عكس 51» با نظرات مختلف منتقدان روبه‌رو شد؛ «سوزانا كلپ» منتقد مجله «آبزرور» اين نمايش را «درام آمفيتامين‌گونه» ناميد و «مايكل بيلينگتون» منتقد گاردين كيدمن را براي اجراي استادانه و هوشمندانه‌اش تحسين كرد. اما «بن برانتلي» منتقد تئاتر روزنامه نيويورك‌تايمز معتقد است كيدمن به ندرت مي‌تواند بهترين بازيگر روي صحنه و سينما باشد: «كيدمن در ميان بازيگران همنسلش به خاطر جديت راسخي كه از خود به نمايش مي‌گذارد، برجسته‌تر از آنها ديده مي‌شود. او مخاطبانش را با تمركزي كه روي شخصيتش دارد جذب خود مي‌كند نه با خوش‌قيافه بودنش.»
مايكل گراندج، كارگردان مطرح دنياي تئاتر كيدمن را ترغيب كرد به صحنه بازگردد و از آنجايي كه پدر كيدمن هم دانشمند بود، او را به شخصيت «فرانسيس» علاقه‌مند كرد. «آنتوني كيدمن» سال گذشته درگذشت و به گفته كيدمن شخصيت فرانسيس اداي احترامي به پدرش است. كيدمن درباره پدرش مي‌گويد: «از طريق اين نمايش بود كه اهميت كارهاي پدرم را فهميدم و همچنين اهميت انسان‌هايي كه با علم سروكار دارند و بي‌سروصدا كار خود را انجام مي‌هند اما اكثر اوقات ناشناخته مي‌مانند. پدرم مي‌دانست من اين شخصيت را بازي خواهم كرد بنابراين دوست دارم فكر كنم پدرم در جايي از صحنه ايستاده و من را حمايت مي‌كند.»
در مراسم يكشنبه شب كيدمن به هنگام دريافت جايزه‌اش گفت: «قبل از هر اجرايي كه داشتيم جلوي عكس پدر مرحومم زانو مي‌زدم. به خاطر او در اين نمايش بازي كردم... او به من قدرتي داد تا هر شب بتوانم روي صحنه بروم.» كيدمن از گراندج هم تشكر كرد: «تو باعث شدي اين نمايش شكل بگيرد. تو من را متقاعد كردي بعد از 17 سال به صحنه تئاتر بازگردم. تو نمايشنامه تازه‌اي پيدا كردي و با ظرافت و به آساني اين نمايش را روي صحنه بردي.» سالن تمرين «سامر چرچ هال» براي كيدمن يادآور خاطرات او از دوران دانشجويي‌اش است. كيدمن درباره وضعيت فعلي تئاتر گفت: «تئاتر هنوز زنده است. تئاتر نمرده است و به حيات خود ادامه مي‌دهد. مردم براي خريد بليت 10 دلاري پشت در و در برف مي‌ايستند تا نمايشي را ببينند و من عاشق اين صحنه هستم. همه كار خود را انجام مي‌دهند.»
در ديگر رشته‌ها، جايزه بهترين كارگرداني به رابرت ايكه، كارگردان نمايش «اورستيا» رسيد، آنا فليشل، جايزه بهترين طراحي صحنه را براي نمايش «هنگ‌من» از آن خود كرد و مالي ديويس جايزه بهترين نمايشنامه‌نويس آينده‌دار را براي نمايشنامه «خداوند به كودك بركت دهد» از آن خود كرد.
جشنواره جوايز تئاتر ايونينگ استاندارد لندن سال 1955 پايه‌گذاري شد و هر ساله از برترين‌هاي دستاوردهاي هنر تئاتر قدرداني مي‌كند. اين جايزه همپاي «جوايز دسك دراما» صنعت تئاتر برادوي نيويورك است.