بزرگداشت خانم بازيگر در جشنواره فيلم فجر برگزار مي‌شود
رويا تيموريان: سينما به تئاتر مديون است
اي كاش‌هاي خانم بازيگر
اعتماد|در سي‌و چهارمين جشنواره فيلم فجر از رويا تيموريان، به پاس يك عمر فعاليت هنري تقدير خواهد شد، به همين مناسبت روزنامه اعتماد گفت و گوي كوتاهي با اين ستاره سينماي ايران انجام داده است. «من اگر بخواهم درباره اين موضوع خيلي صحبت كنم كمي جنبه خودستايي پيدا مي‌كند و من از اين مساله خوشم نمي‌آيد و هميشه سعي كرده‌ام چراغ خاموش كار كنم». اين واكنش تيموريان به اين خبر است.
رويا تيموريان كه سال‌هاست در عرصه تئاتر، سينما و تلويزيون فعاليت دارد، معتقد است اين كار برايش معنايي سمبليك دارد: «فكر مي‌كنم اين كار يك سنت شده و از زماني‌كه جشنواره فيلم فجر به راه افتاده به نوعي يك يادآوري است. يادآوري كساني كه تاثيراتي در جامعه فرهنگي خودشان و به‌ويژه در حوزه سينما گذاشته و افرادي كه در اين حوزه زحماتي كشيده‌اند؛ وارد شدن هنر به تمام زندگي و بستر زندگي‌شان. من به اين كار و برگزاري بزرگداشت خيلي سمبليك نگاه مي‌كنم». تيموريان در حرف‌هايش تاكيد مي‌كند كه اين اتفاق به ويژه براي نسل‌هاي جديد مي‌تواند پيامدهاي مثبتي داشته باشد و اينكه اين بزرگداشت‌ها سمبل تغيير نسل‌هاست: «به‌نظرم به‌ويژه سمبل تغيير نسل‌ها است و كاش نسل‌هاي جديد بدانند نسل‌هاي قبل چه كرده‌اند و كجا هستند. نسل جديد تا زماني‌كه اين پيشينه را نشناسد به‌طور قطع در هويت خودش ضعيف خواهد بود. از اين‌رو چنين كاري خيلي شكل سمبليك دارد و مي‌تواند كمك كند». به زعم اين بازيگر نسل‌هاي جديد كه وارد سينما مي‌شوند و چنين اتفاقاتي را مي‌بينند از خود مي‌پرسند اين بازيگر، چه كرده است كه شايسته چنين تقديري است و اين تاثير مثبتي بر آينده حرفه‌اي اين نسل‌ها خواهد داشت: «جواني كه به حوزه سينما و تئاتر مي‌آيد و علاقه‌مند به اين حوزه است و وارد اين حرفه مي‌شود از خودش مي‌پرسد من نوعي به عنوان يك بازيگر چه كرده‌ام كه اين اجازه را پيدا كرده‌ام و اين افتخار نصيبم شده كه چنين اتفاقي براي من بيفتد. اين كار به نوعي پيوند بين نسل‌هاي متفاوت است كه از بركت پيشكسوت‌هاي من شروع شده است و اين ارث به من رسيده». او مي‌گويد از اين تقدير مفتخر است: «باعث افتخار من هم هست. خوشحالي‌ام از اين است كه من شايد تاثيري گذاشته‌ام. اين مساله باعث مباهات من است. براي من باعث سرافرازي است اگر تاثيري گذاشته باشم.»
رويا تيموريان كه بيش از ديگر بازيگران زن كشورمان نامزد دريافت سيمرغ از جشنواره فيلم فجر در ادوار مختلف بوده است در خصوص نسل جوان بازيگران زن سينماي ايران هم حرف‌هايي دارد. حرف‌هايي كه سرشار از احترام اما همراه با نقدي تلويحي است: «من اصلا نمي‌خواهم در اين مورد نظر بدهم؛ چراكه هر‌كدام از اين بازيگران در جايگاه خودشان قطعا دلپذير هستند و مي‌توانند اين سينما را جلو ببرند. اما اگر حقيقت را بخواهيم از آنجا كه بازيگران برجسته زني داريم كه قابل بحث و تحسين هستند، فكر مي‌كنم اين بازيگران برجسته يا از آموزش‌ها و تربيت يك نسل قبل‌تر هستند». تيموريان معتقد است كه نسل جديد بازيگران زن با وجود پتانسيل بالا نيازمند آموزش‌هاي جدي‌تري است: «در آنهايي هم كه نسل جديد هستند پتانسيل و درخشش هست اما قطعا آموزش صحيح‌تر و نگاه صحيح كارشان را خيلي فراتر خواهد برد». تيموريان كه در عرصه تئاتر هم فعال است تاثير تئاتر بر سينما را يادآوري مي‌كند: «نبايد اين مساله را فراموش كنيم كه بسياري از بازيگران برجسته زن ما از عرصه تئاتر به سينما آمده‌اند و به نوعي سينما به تئاتر مديون است. مي‌دانم در تئاتر چقدر زحمت كشيده‌اند تا رسيده‌اند به فيلم‌هايي كه حالا مي‌توانند در اين فيلم‌ها بخش ديگري از خودشان را نشان دهند و من هميشه از حضورشان لذت برده‌ام. جوانگرايي و اينكه اجازه مي‌دهيم هركسي وارد شود خوب است چون سينما نيرو مي‌خواهد». تيموريان از چند «كاش» هم حرف مي‌زند: «اما كاش بدانند كه به آموزش نياز دارند و چنين آموزش‌هايي را بايد از استادان با تدبير و تجربه آموخت. كاش بازيگري را با مفاهيم ديگري و وجوه ديگر خودش بشناسند.»
رويا تيموريان متولد سال ۱۳۳۸ در تهران و همسر مسعود رايگان است. وي ليسانس بازيگري و كارگرداني‌اش را در سال ۱۳۶۶ از دانشگاه هنر دريافت كرد. فعاليت در راديو را از سال ۱۳۶۰ و فعاليت در تلويزيون را از سال ۱۳۶۲ با مجموعه برده رقصان به كارگرداني ابوالقاسم معارفي آغاز كرد و در سال ۱۳۷۳ با فيلم سينمايي حسرت ديدار وارد عرصه سينما شد. تيموريان با بازي در مجموعه تلويزيوني رعنا به كارگرداني داود ميرباقري نويد يك بازيگر با استعداد را داد. وي در سريال‌هاي برجسته و موفقي همچون محاكمه، شب دهم، ريحانه، گمشده، مدار صفر درجه به خوبي درخشيد.
تيموريان براي بازي در فيلم‌هاي مرد باراني، قارچ سمي، شيفتگي، گوشواره و زندان زنان نامزد دريافت سيمرغ جشنواره فيلم فجر بوده است. وي همچنين بيش از ديگر بازيگران زن كشورمان نامزد دريافت سيمرغ از جشنواره فيلم فجر در ادوار مختلف بوده است. تيموريان علاوه بر اين، جايزه بهترين و پركار‌ترين زن تئاتر در سال‌هاي 78 تا 80 را دارد و در بسياري از نمايش‌ها همچون عروسي خون، معركه در معركه، بينوايان، قاتل بي‌رحم، روياي يك عكس، باغ آلبالو حضور درخشاني داشته است.
اين بازيگر كشورمان چندين دوره داوري جشن خانه سينما را بر عهده داشته و علاوه بر آن داور بخش تئاتر فجر در سال 82، داور تئاتر دانشجويي، داور انجمن سينماي جوان، رييس انجمن بازيگران سينماي ايران، عضو هيات‌مديره خانه سينما (دو دوره)، عضو هيات موسس خانه تئاتر، داور جشنواره فيلم‌هاي كوتاه، داور جشنواره فيلم‌هاي استاني در صدا و سيما، سه دوره عضويت در كميته انتخاب فيلم اسكار را بر عهده داشته است.
ازجوايز ديگر اين بازيگر مي‌توان به دريافت جايزه براي جشنواره سينماي دفاع مقدس، جايزه حافظ از دنياي تصوير، تقدير شده به عنوان بازيگر اول زن در جشنواره فيلم‌هاي مستقل، تنديس خانه سينما براي فيلم زندان زنان اشاره كرد. تيموريان همچنين از سال ۱۳۸۰ نشان درجه يك هنري را دارد.
افق مسائل فرهنگي براي امروز و امسال نيست
من از متوليان و دست‌اندركاران سينما درخواست دارم. اين درخواست را ساليان ساليان است با مديران فرهنگي، كه مرتب تغيير كرده‌اند، مطرح كرده‌ام. تا زماني‌كه يك برنامه‌ريزي مدون بلند مدت، ميان مدت و كوتاه مدت نداشته باشيم، هرگز نمي‌توانيم دستاوردهايي در عرصه سينما داشته باشيم. طبيعي است نقاط ضعيف بيشتر باشند و طبيعي است كه تضعيف سينما در بازيگري، فيلمنامه و كارگرداني و غيره رخ بدهد. در همه جاي دنيا هيچ سرزميني بدون برنامه‌ريزي فرهنگي بلند مدت نمي‌تواند به حيات خودش ادامه بدهد. مديران مختلف مي‌آيند و آدم‌هاي خودشان را مي‌آورند و افراد قبلي را قبول ندارند و از همين روي برنامه‌هاي قبلي عقيم مي‌شود. در سي و اندي سال كه من در اين عرصه فعاليت مي‌كنم اين موضوع را به عينه ديده‌ام به همه مديراني كه آمده‌اند اين‌را گفته‌ام ولي اين اتفاق نمي‌افتد. براي يك فيلم چيزي صحيح است و براي فيلم ديگري صحيح نيست! من دركي از اين مساله ندارم. افق مساله فرهنگي فقط براي امروز و امسال نيست بلكه بايد يك افق بلند داشته باشيم و در پي آن آدم‌هاي بزرگي داشته باشيم. تا با تدبير و درايت بتوانيم به اهداف فرهنگي‌مان برسيم. هر دوره‌اي عقيم شده، ما با يك بچه معلول طرف هستيم. ما بزرگاني در عرصه فرهنگي داريم كه باعث افتخار ايران در عرصه جهاني هستند. ولي اين‌ها استثنا هستند و من درباره قاعده حرف مي‌زنم.