تلفات شديد در جنگ نفتي
ليبي به جزيره تنهايي تبديل شده است. ظاهرا پس از سقوط معمر قذافي ديكتاتور پيشين ليبي، جنگ داخلي در اين كشور نفت‌خيز جهان، ديگر براي كسي مهم نيست. با وجود درخواست‌هاي مكرر مقامات ليبي از جامعه جهاني براي كمك به حل مناقشات نظامي در اين كشور كه به نوعي آلوده بنيادگرايي است، هيچ تلاش بين‌المللي براي ميانجيگري در موضوع بحران ليبي يا بررسي و اتخاذ تصميم جدي در اين باره مشاهده نمي‌شود. اين در حالي است كه خبرها و شواهد نشان‌دهنده شعله‌ورتر‌شدن جنگ داخلي تمام عيار ليبي است.
در آخرين رخدادهاي خشونت‌آميز ليبي، يورش غافلگيرانه گروه «فجر ليبي» به پايانه نفتي سيرت، موجب كشته شدن دست‌كم ۱۹ سرباز دولتي شده است. بر اساس گزارش‌ها مخزني در ترمينال اصلي «سدره» نيز بر اثر شليك موشك منفجر شده است. به نظر مي‌رسد يكي از محورهاي منازعه گروه شبه‌نظامي ليبي و دولت اين كشور تسلط بر منابع نفتي است. از زمان شروع درگيري‌هاي تازه در ليبي در ۱۳ دسامبر، توليد نفت اين كشور از ۸۰۰ هزار بشكه در روز به ۳۵۰ هزار بشكه رسيده است. اوضاع ليبي از سال ۲۰۱۱ كه معمر قذافي، ديكتاتور سابق اين كشور سقوط كرد به مراتب بدتر شده و پيشرفتي در جهت استقرار دموكراسي يا حاكميت قانون به وجود نيامده است. ساختارهاي دولتي در مقياسي وسيع فروريخته و گروه‌هاي مسلح رقيب بر سر كنترل ميدان‌ها و بندرهاي نفتي با هم مي‌جنگند و هر يك ادعاي وجاهت قانوني براي حاكميت را دارند. كمتر از يك هفته قبل محمد ديري، وزير خارجه ليبي با توجه به تنش‌هاي فزاينده در اين كشور در مورد احتمال ايجاد شرايطي مانند سوريه در اين كشور هشدار داده بود. وي نماينده دولت به‌رسميت شناخته‌شده ليبي در شرق اين كشور به حساب مي‌آيد. اما كنترل طرابلس، پايتخت ليبي در دست گروه‌هاي رقيب قرار دارد. يكي از بزرگ‌ترين گروه‌هاي سازمان يافته در ليبي، گروه «ارتش ملي ليبي» به رهبري ژنرال خليفه حفتر است كه از نظاميان دولت سابق و سياستمداران سكولار تشكيل شده است و هدف خود را مبارزه با گروه‌هاي اسلام‌گرا مي‌داند. در طرف مقابل گروه شبه نظامي «فجر ليبي»، گروه «انصار شريعت» و شوراي انقلابيون بنغازي قرار دارند.