سالي كه گذشت
مصطفي ايزدي
سالي را كه پشت سر گذاشتيم، سال موفقيت نسبي اصلاح‌طلبان تلقي مي‌كنيم. روشن است كه سال 94 براي افراطيون جناح راست، فقط به دليل پيروزي پراهميت اصلاحات، سال خوبي نبود. اينها انتظار نداشتند كه اصلاحات به قول خودشان مرده بتواند، اندكي سر‌بلند كند و در انتخابات مجلس دهم فعال و موفق ظاهر شود. اين موفقيت اندك، از نظر مخالفان اصلاحات، تاثير موفقيت‌ها و پيروزي‌هاي جامع‌تر و مهم‌تر خود را در انتخابات رياست جمهوري دوازدهم خواهد گذاشت. هنوز صداي بغض‌آلود يكي از منبري‌هاي مخالف اصلاحات در گوش‌مان است كه از هواداران و مخاطبان خود مي‌خواهد به ليست ائتلاف اصولگرايان راي بدهيد كه اگر حسن روحاني براي دور بعد هم رييس‌جمهور شود، براي اسلام و انقلاب فاجعه است. وي كه چهره سرشناسي است و سخنان او در فضاي مجازي دست به دست مي‌شد، به دفعات قسم جلاله ياد كرد و از همگان مي‌خواست نگذارند كه ليست خبرگان مردم براي مجلس خبرگان رهبري دوره پنجم و ليست اصلاح‌طلبان براي مجلس دهم راي بياورد. اينها مقدمه‌اي است براي فروختن! ايران اسلامي به شيطان بزرگ امريكا (نقل به مضمون). اگرچه در جريان رويداد مهم هفتم اسفندماه سال 94، اصولگرايان دچار يك تضاد و دوگانگي شده بودند، اما به رغم همه تلاش‌هاي‌شان نتوانستند وحدت خود را كه چندين سال به آن مي‌باليدند، حفظ كنند و از پس اصلاح‌طلبان برآيند. عده‌اي از اعضاي اتاق فكر و رسانه‌هاي محافظه‌كاران، نمي‌خواستند كه مردم فعالانه در انتخابات شركت كنند، چون به خوبي مي‌دانستند كه هجوم انبوه و گسترده به صندوق‌هاي اخذ راي، يعني پيروزي اصلاح‌طلبان. لذا فتيله تبليغات خود براي دعوت از مردم را پايين كشيده بودند. نمونه مشخص آن روزنامه رانتي خاص بود كه خود را پدربزرگ جرايد تندرو متعلق به اصولگرايان مي‌داند. در اين روزنامه به جاي دعوت از مردم براي شركت گسترده در انتخابات، به طور مرتب و سلسله‌وار عليه چهره‌هاي سرشناس و پرنفوذ اصلاح‌طلب، خبرها و تحليل‌هاي ناروا و بي‌پايه چاپ مي‌كرد.
از طرف ديگر عده‌اي از سخنرانان اصولگرا مردم را به دعوت همه‌جانبه در انتخابات دعوت مي‌كردند و به آنها نسبت به خطر ليبرال‌ها و مرعوبين غرب و افراد مورد حمايت انگليسي‌ها، هشدار مي‌دادند. اما ديديم و ديدند كه نه طرح بازداشتن عموم مردم از شركت در انتخابات، موفق از آب درآمد و نه هشدارهاي مكرر براي راي ندادن به ليست مثلا مورد حمايت انگليسي‌ها راه به جدايي برد.
بر اين اساس يكي از مهم‌ترين پيروزي اصلاح‌طلبان در سال 94، همانا رويكرد مردم به حمايت از اصلاحات بود كه خود را در انتخابات مجلس خبرگان – با راي بالاي حاميان اصلاح‌طلبان – و مجلس شوراي اسلامي – با راي مورد نياز ليست ائتلاف اصلاح‌طلبان – نشان داد.
پيروزي ديگر حاميان و هواداران اصلاحات در سال 94، موفقيت آنان در به انجام رساندن برجام بود. وقتي حسن روحاني در خرداد سال 92 با پشتيباني اصلاح‌طلبان به پيروزي رسيد، به سمت و سوي اجراي وعده‌هاي خود رفت كه يكي از آنها، حل دعواي ايران و كشورهاي بزرگ بر سر مساله هسته‌اي بود.
دولت يازدهم كه تا اندازه‌اي، اميد اصلاح‌طلبان در دوره برخورد با اصلاحات بود، تلاش بي‌وقفه‌اي را پيگيري كرد تا بالاخره با همه كارشكني‌هاي افراطيون، برجام يا برنامه جامع اقدام مشترك، به تصويب طرف‌هاي خارجي و رهبران ايران رسيد و سايه شوم جنگ و ناامني را از كشور و مردم ايران برطرف كرد.
همين موفقيت دولت در به سرانجام رساندن برجام كه حاصل زيركي و دانايي تيم مذاكره‌كننده به ويژه محمدجواد ظريف وزير شايسته امور خارجه كشورمان بود، پيروزي نسبي اصلاح‌طلبان را در اسفندماه جاري رقم زد.
اين پيروزي كه قدرت و توان دولت يازدهم به رياست دكتر روحاني را در سال 95 بالا مي‌برد و آثار خوب آن براي مردم محسوس خواهد شد، انتخابات بهار سال 96 را براي روحاني قابل پيش‌بيني مي‌كند و آن پيروزي او و به كارگيري اصلاح‌طلبان بيشتر در دولت دوازدهم خواهد بود. البته اين پيش‌بيني، مبتني بر روال جاري سياست و مديريت در كشورمان است و به نظر نگارنده يك واقع‌بيني ناروا نيست.
سال 94، سال خوبي براي اصلاح‌طلبان بود و سال 95، سال بسياري بهتري خواهد بود.