103 اصلاح‌طلب واقعي مجلس دهم

انتخاب ديروز هيات رييسه مجلس دهم براي برخي سوالات و ابهاماتي را در مورد تركيب آرا به وجود آورده. در واقع سوال اصلي اينجاست كه در حالي كه فراكسيون اميد گفته مي‌شد اكثريت مجلس را با 158 عضو دارد پس چگونه بود كه علي لاريجاني توانست بيشترين آرا را به دست بياورد و براي سومين دور بر كرسي رياست تكيه بزند؟ به باور من براي پرداختن به اين موضوع ابتدا بايد به كمي عقب‌تر بازگرديم و شرايط پيش از انتخابات را به ياد بياوريم تا ببينيم ما در چه شرايطي به اين ليست رسيديم. شرايط پيش از انتخابات و ردصلاحيت‌هاي گسترده سبب شد تا اصلاح‌طلبان مسير ائتلاف را در پيش بگيرند تا بتوانند مخالفان دولت در مجلس را به حاشيه برانند. از همين‌رو بود كه ائتلاف ميان اصلاح‌طلبان، حاميان دولت و اصولگرايان معتدل صورت گرفت. طبيعي است كه در چنين شرايطي كه اصلاح‌طلبان در آن قرار داشتند، ناچار بودند كه برخي از چهره‌ها و افراد را به ناچار در ليست خود قرار دهند. بنابراين نبايد چنين انتظاري را به وجود آورد كه تمام افراد ليست اميد مواضع‌شان با فراكسيون اميد برابر باشد.  در اين ائتلاف بسياري از چهره‌هاي اصولگراي معتدل هم حضور داشتند و طبيعي بود كه راي آنها در انتخابات هيات‌رييسه به نفع آقاي لاريجاني و اصولگرايان باشد تا به نفع آقاي عارف و اصلاح‌طلبان، ضمن اينكه معمولا انتخابات هيات‌رييسه و به ويژه رييس مجلس برخي پيچيدگي‌هاي خودش را دارد و در اين روند گاهي اظهارنظرهاي خارج از مجلس و برخي لابي‌هاي خاص هم در آن تاثيرگذار هستند و بر همين اساس داشتن اين انتظار كه همه افراد ليست اميد مانند فراكسيون اميد عمل كنند انتظار بيهوده‌اي است.  با همه اينها اما اين هم دليل نمي‌شود كه اين افراد در برخي پيچ‌هاي مهمي كه مجلس دهم در پيش دارد در كنار فراكسيون اميد نايستند. يك سال آينده براي همه سال مهمي خواهد بود چرا كه خرداد سال آينده به انتخابات رياست‌جمهوري ختم خواهد شد و مخالفان دولت بي‌شك دست روي دست نخواهند گذاشت و فعاليت‌هايي را عليه دولت سازماندهي خواهند كرد تا دولت را زير فشار بگذارند و به اعتقاد من در چنين شرايطي تمام افراد ليست اميد بي‌شك همگام با فراكسيون اميد عمل خواهند كرد.  نكته ديگري كه توجه به آن مهم و خالي از لطف نخواهد بود، اين است كه عدد 103 كه تعداد آراي آقاي عارف است براي اصلاح‌طلبان يك معناي مهم دارد چرا كه اين عدد تعداد اصلاح‌طلبان واقعي مجلس است كه همگي خود را متعهد به فراكسيون مي‌دانند. اين موضوع نشانگر اين است كه اصلاح‌طلبان توانستند يك فراكسيون قوي با 103 نيروي پاي كار و متعهد تشكيل دهند. به باور من فراكسيون اميد مي‌تواند بسيار اثربخش در مجلس حاضر شود و حتي قوي‌تر از فراكسيون مشاركت در مجلس ششم عمل كند.  نكته آخر اما اين است كه نبايد هدف اوليه اصلاح‌طلبان از شركت در انتخابات هفتم اسفند را به فراموشي بسپاريم. اصلاح‌طلبان با هدف تشكيل مجلسي معتدل پا به عرصه رقابت گذاشتند. مجلسي بدون حضور افرادي كه در مقابل دولت كارشكني مي‌كردند و اجازه نمي‌دادند تا دولت برنامه‌هايش را عملي كند و به سوي تحقق وعده‌هايش پيش رود. اين هدف به بهترين شكل در مجلس دهم محقق شد و تندروها به حاشيه رانده شدند.  با اين حساب انتخاب آقاي لاريجاني به عنوان رييس مجلس ضربه‌اي به هدف اصلي اصلاح‌طلبان در هفت اسفند نزده است و با خيالي آسوده مي‌توان گفت هيچ اتفاق خاصي نيفتاده و جاي هيچ نگراني نيست. اين مساله كاملا قابل پيش‌بيني بود. امروز ديگر وقت كار منسجم تشكيلاتي در مجلس است تا فراكسيون اميد با 103 عضو كاملا متعهد مطالبات مردم را پيگيري كند.