دو ماه از تعطيلي خودخواسته يك مجله قديمي گذشت
جاي خالي كه پر نميشود
ونداد الونديپور
شعري هست كه مضمونش اين است: «كشاورز تلاش ميكند تا زمين را آماده كند و بذر ميپاشد تا محصول بگيرد، اما توفاني از ملخ يا سيلابي سنگين، همه محصولاتش را از بين ميبرد.» وضع برخي از نشريات ما نيز همينطور است. مدتي (كم يا زياد) وقت و انرژي و سرمايه خرج ميكنند و چند شماره منتشر ميكنند اما به خاطر مشكلات مالي و نبود اسپانسر و آگهي، بعد از مدتي ورشكست ميشوند و عطاي كار فرهنگي را به لقايش ميبخشند.
مقدمه فوق را نوشتم تا اختصارا درباره مجله «صنعت سينما» چند كلمه صحبت كنم. صاحب امتياز و مدير و سردبير اين مجله، شهرام جعفرينژاد بود.
مهندسي كه همه وقتش را صرف مديريت مجله ميكرد و حتي از جيب خود مايه ميگذاشت تا «صنعت سينما» را حفظ كند. خود شاهد تلاشهاي شبانه روزي او براي سرپا ماندن مجله بودم؛ مجلهاي كه اولين شمارهاش در سال 1381 منتشر شد و با تلاشهاي ممتد جعفرينژاد و ساير همكاران، 14 سال (165 شماره) منتشر شد؛ 14 سالي كه سرانجام به پايان رسيد و او در آخرين شماره اعلام كرد كه مجله به خاطر مشكلات مالي و نداشتن مخاطب واقعي و باانگيزه در فضاي رخوتآلود فعلي، ديگر منتشر نخواهد شد.
اما در مورد خودِ مجله؛ «صنعت سينما» اولين نشريه سينمايي بود كه به تكنيكها و فنون و ابزارهاي سينما ميپرداخت و به سراغ موضوعات زرد نميرفت. مجلهاي آموزنده كه هر شمارهاش چيزهايي براي آموختن دوستداران حرفهاي سينما و حتي خودِ سينماگران داشت. درباره سينماي ديجيتال مينوشت و حتي فيلمهاي انيميشن را هم بررسي ميكرد. بدون تعارف، «صنعت سينما» بهترين مجله براي شناختن تكنيك و مسائل سختافزاري و نرم افزاري فيلمها بود. مراحل ساخت فيلمهاي خارجي را گاه حتي پيش از اكران اين فيلمها، بررسي ميكرد و صحبتهاي كارگردان و تهيهكننده و بازيگران و عوامل فني فيلم را ترجمه ميكرد؛ اقدامي كه راهنمايي بود براي خوانندگان تا طبق سليقهشان بدانند سراغ چه فيلمهايي بروند. مصاحبههاي مجله هم معمولا جامع بودند و كم و بيش ديدگاه عوامل اصلي فيلم را منعكس ميكردند.
«صنعت سينما» 14 سال روي پاي خودش ايستاد و از نهادهاي به اصطلاح فرهنگي كمكي درخواست نكرد، و اين نهادها هم كه ادعاي كمك به نشريات مستقل را دارند، هيچ قدمي براي سبك كردن بار سنگيني كه بر شانههاي جعفرينژاد بود برنداشتند تا نشريهاي بدين شكل، تعطيلي اجباري خود را اعلام كند.
مجله «صنعت سينما» بدون تعارف، جزو بهترين مجلات حرفهاي سينمايي بود و هميشه جاي خالياش بين خوانندگانش و حتي دستاندركاران سينما باقي خواهد ماند. اين را حالا ميگويم كه بيش از دو ماه از تعطيلي اين مجله گذشته و همچنان پيشخوان نشريات سينماييمان، چيزي كم دارد.