مهاجماني كه در خيال خود آدم مي‌كشند
در اتاق مهاجم مونيخ كتابي در ارتباط با قتل‌هاي جنون‌آميز پيدا شده كه گفته مي‌شود قاتلي از كلرادو هم آن را خوانده بود. بررسي‌ها نشان مي‌دهند كه داويد علي س، شهروند ۱۸ ساله آلماني-ايراني، با انگيزه‌هاي سياسي به كشتار در مونيخ دست نزده است. بر اساس يافته‌هاي تاكنوني پليس، او در مورد قتل‌هاي جنون‌آميز مطالعه مي‌كرده است. در كنار مقاله‌هايي در مورد قتل‌هاي جنون‌آميز، كتابي در اتاق داويد علي س. پيدا شده از پيتر لانگمن
(Peter Langman)، روانشناس امريكايي. در اين كتاب كه در سال ۲۰۰۹ منتشر شد، از جمله به قتل‌هايي پرداخته شده كه عاملان آن دانش‌آموزان بوده‌اند. از قرار معلوم نوجوان ۱۸ ساله‌اي كه در دسامبر ۲۰۱۳ در دبيرستاني در ايالت كلرادو امريكا چند هم‌مدرسه‌اي خود را به ضرب گلوله زخمي كرد و سپس خود را كشت هم كتاب: « Why Kids Kill: Inside the Minds of School Shooters » را خوانده بوده است. به گزارش دويچه وله، روزنامه آلماني «برلينر مورگِن‌پُست» با لانگمن، روانشناس امريكايي و نويسنده كتاب مزبور، گفت‌وگو كرده و نظر او را در مورد شبا‌هت‌هاي احتمالي قتل‌هاي جنون‌آميز و انگيزه‌هاي عاملان نوجوان جويا شده است. به اعتقاد پيتر لانگمن، عجيب نيست كه اين قاتلان پيش از عمل در اينترنت يا در كتاب‌ها در مورد موضوع تحقيق مي‌كنند. او در عين حال نمي‌تواند قضاوت كند كه مهاجم مونيخ در كتاب او به دنبال الگو مي‌گشته يا مي‌خواسته خود و روحيات خود را بشناسد تا به قاتل تبديل نشود. از نظر اين روانشناس، رويه‌اي كه داويد علي س. در حمله مونيخ در پيش گرفته شباهت‌هايي به اقدام جِيلِن فرايبِرگ امريكايي دارد. فرايبرگ ۱۵ ساله روز ۲۴ اكتبر ۲۰۱۴ (۲ آبان ۱۳۹۳) در دبيرستان «مريسويل-پيلچوك» در ناحيه شمالي شهر سياتل در ايالت واشينگتن امريكا پنج هم‌مدرسه‌اي خود را به ضرب گلوله كشت. روانشناس امريكايي و نويسنده كتاب ياد شده، عاملان قتل‌هاي جنون‌آميز را افرادي داراي اختلالات رواني مي‌داند. لانگمن در اين خصوص مي‌گويد، اين افراد نوجوانان معمولي نيستند كه چون مورد آزار و اذيت سيستماتيك (موبينگ) قرار گرفته‌اند، مي‌خواهند انتقام بگيرند؛ بازي‌هاي كامپيوتري هم سبب نشده قاتل شوند، قصد شهرت هم ندارند. به اعتقاد او، در گزارش‌دهي در مورد قتل‌هاي جنون‌آميز، اختلالات رواني به‌طور كلي در كانون توجه قرار نمي‌گيرند. به گفته روانشناس امريكايي، پيش از قتل جنون‌آميز مي‌توان نشانه‌هايي را در عامل يا عاملان مشاهده كرد؛ آنها عموما آنچه را مي‌خواهند انجام دهند در خيال خود مرور مي‌كنند؛ آن را نقاشي مي‌كنند يا از خود ويديو ضبط مي‌كنند. آنها در حالي كه سلاح به دست دارند، از خود عكس مي‌گيرند يا در جلد مهاجمان داستان خود فرو مي‌روند.