پاراگراف
سوسن شريعتي در پنجمين شماره «پاراگراف» و به بهانه پروندهاي ويژه براي حسن فتحي، نوشته است: « با سينماي فتحي ديروز هر بار به شكلي فرا خوانده ميشود: گاه به شكل كابوس، گاه در هيات نوستالژي، گاه همچون يك سري دادههاي مسجل تاريخي در آميخته با خاطراتي سرگردان و بيپناه. سينماي او با پرسشهاي امروزي به سراغ موقعيتهاي تاريخي ميرود تا با وساطت زمان اگر ديروز كابوس است بتوان از شرش خلاص شد». بعد از سوسن شريعتي ناصر ملكمطيعي بازيگر قديمي سينما و تلويزيون هم در ياداشتي با موضوع «بزرگي كه بزرگي ميپروراند» ابتدا به سراغ حقيقت پنهان سينما رفته و بعد مقام كارگردان و نقش حسن فتحي را بررسي كرده. او در اين نوشتار فتحي را از زاويه آخرين اثرش «شهرزاد» كه در شبكه نمايش خانگي ارايه شد واكاوي و مورد بررسي
قرار داده است. نغمه ثميني نويسنده «شهرزاد» و همكار قديمي فتحي در اين ماهنامه فتحي را با انرژي بسيار، صبري مثال زدني و همچنين اميدي حيرتانگيز ميخواند كه در كنار انجمني از فيلمنامههاي مرده توانستند «شهرزاد» را به نتيجه برسانند. يونس شكرخواه هم فتحي را كارگرداني ناميده كه در نبود علي حاتمي، ميشود به حضورش در سينماي ايران اميدوار بود.
در اين پرونده فرهاد توحيدي، محمد رحمانيان، عليرضا رضاداد، نگار اسكندرفر، اسماعيل عفيفه، محمود پاكنيت و... هم درباره او نوشتهاند. حسن فتحي هم در گفتوگويي ويژه درباره حضورش در سينما و تلويزيون و آثارش صحبت كرده. پنجمين شماره «پاراگراف» با عكس جلدي از حسن فتحي و تيتر«براي عاشقانه زندگي كردن، فرصت كم است».