بياعتمادي به آينده و هشداري تازه
رييس انجمن روانشناسان ايران معتقد است كه مهمترين دليل بالارفتن آمار خودكشي در نوجوانان، بياعتمادي به آينده است. شيوا دولتآبادي در گفتوگويي با ايلنا، اين عامل مهم را به عنوان دليل اصلي خبرهاي ناخوشايندي عنوان ميكند كه در روزهاي اخير زياد شنيده شده و در ادامه از نقش مهم خانوادهها براي جلوگيري از اين بياعتمادي و افسردگي ناشي از آن و اتفاقهاي ناگوار بعدي ميگويد. اين روانشناس معتقد است كه نسل جديد پدرومادرها بيشتر از آنكه انرژي خود را صرف ايجاد پيوندي عميق و مستحكم با فرزندان كنند، صرف تامين نيازهاي فكري و مادي آنها ميكند و همين ميشود كه با ارتباط كم عمق و گاهي قطع شده در خانوادهها، بحران افسردگي و نااميدي سراغ كودك و نوجوان ميآيد و مسائل بغرنج ميشوند و نتايج ناگوار به بار ميآيد. صحبتهاي اين روانشناس در آستانه روز پيوند اوليا و مربيان منتشر شده است؛ روزي كه به معناي يكپارچگي و هماهنگي براي تربيت نسل آينده يك سرزمين است. اما اين صحبتها از قطع ارتباطهاي والدين و بزرگترها با نسلي حرف ميزند كه بيشتر از آنكه نيازهاي عاطفياش در خانواده تامين شود و نيازهاي اجتماعياش در جامعه، با يك شيوه تربيتي كه چندان توجهي به اين نيازها ندارد و نيازهاي مادي ديگر را پررنگ ميداند، بزرگ ميشود. نسلي كه در مواجهه با اين اتفاق بيشتر از آنكه احساس اهميت كند، احساس عدم تعلق و از دسترفتن ميكند و آرام آرام از خانواده و جامعه جدا ميشود و به سمت مرزهاي خطرناك پيش ميرود. دولتآبادي معتقد است كه نه تنها خانوادهها كه تمام كساني كه دستي در تربيت نسل آينده دارند، بايد به اين احساسات و دوري نسل تازه از خانواده و جامعه به چشم يك هشدار نگاه كنند و راه و روش ديگري را امتحان كنند. راه و روشي كه بيشتر از آنكه درباره علل و عوامل باشد، بايد درباره راهكارها باشد. شاديافزايي، ايجاد استقلال و جراتبخشي به نسل جوان، جزو مواردي است كه دولتآبادي به آنها اشاره ميكند؛ مواردي كه مدتهاست نه تنها درباره نسل جوان كه درباره اكثريت جامعه ايراني توسط كارشناسان هشدار داده ميشود تا بحرانهاي اجتماعي كه حالا ديگر به نسل جوانتر هم رسيده و يك زمينه آن در خانواده است، درمان شود.