حقي كه رعايت نمي‌شود
رعايت حق و حقوق مولف، از آن دست مسائلي است كه در عرصه فرهنگ و هنر چندان رعايت نمي‌شود و هنرمندان، هميشه و همواره از دانلودهاي غيرقانوني، فروش غيرقانوني آثار و حتي گاهي پرداخت نشدن كامل حق و حقوق خود شاكي هستند. اينها مواردي است كه معمولا هنرمندان را در مقابل قشر مخاطب، در واقع مردم، قرار مي‌دهد و مخاطبي كه به دنبال راهي براي ارزان‌تر رسيدن به كالاي فرهنگي است، از اين مسير استفاده كه نه، در واقع سوءاستفاده مي‌كند. اما به جز اين رودررويي هميشگي ميان هنرمندان و مخاطبان بي‌توجه، شكل ديگري از اين عدم رعايت حق و حقوق مولف وجود دارد كه ماجراها را براي هنرمندان سخت‌تر مي‌كند. در اين قسم از ماجرا يك سازمان يا نهاد دولتي بدون در نظرگرفتن حقوق اوليه مولف و به بهانه يك طرح ساده، از عبارات، كلمه‌ها، جملات، آثار و... استفاده مي‌كند و خالق اين موارد را كاملا ناديده مي‌گيرد. مديران سازمان‌هاي دولتي مردماني هستند شبيه همه مردم ايران كه در جامعه ايراني چندان درباره حقوق مولف نشنيده‌اند و فرهنگ‌سازي براي رعايت اين موضوع مهم هم براي آنها انجام نشده است. اين‌طور است كه مي‌بينيم صدا و سيما ناگهان از يك موسيقي متن براي پخش آگهي‌ها و تيزرهايش استفاده مي‌كند يا شاعري مثل مصطفي رحماندوست، همين ديروز بعد ازظهر در خبري كوتاه به همراه اول اعتراض مي‌كند كه چرا از «صددانه ياقوت» او در فيش قبض تلفن همراه استفاده كرده. رحماندوست در حاشيه يك مراسم در تبريز، اين اعتراض را عنوان كرده و توضيح داده: «صددانه ياقوت، صاحبي دارد وبدون اجازه گرفتن از او نبايد از اين عنوان كه با حسي نوستالژيك همراه است استفاده كرد». اين شاعر قديمي و شناخته شده حوزه شعر كودك، از اين عدم رعايت حق مولف توسط همراه اول دلخور و شاكي است. اما مديران همراه اول، هنوز جوابي به اين گلايه رسانه‌اي نداده‌اند، اما شايد توجه به اين ابراز دلخوري از سمت هنرمند و تلاش براي رفع دلخوري‌هاي ايجاد شده، دليلي براي يك اتفاق خوب شود و فرهنگ «رعايت حقوق مولف» با توجه به امكان تبليغاتي همراه اول اندكي در جامعه ايراني تبليغ و توصيه شود تا ديگراني درس بگيرند و رعايت كنند.