حمله آخوندي به بلندمرتبه‌سازي
آسايش و آفتاب را از همسايه‌ها گرفتند
گروه اقتصادي| كافي است گشتي در پايتخت بزنيد تا عمق فاجعه ترافيك را با گوشت و استخوان خود حس كنيد. در گذشته ساعاتي از روز مشهور به ساعات ترافيك بود حال آنكه اكنون ساعت ترافيك در تهران مفهوم خود را از دست داده و تقريبا در 24 ساعت شبانه‌روز شاهد ترافيك سنگين يا روان هستيم. اما علت چيست؟ به جرات مي‌توان گفت در هر محله پايتخت آنچه پيش از هرگونه امكانات رفاهي شكل مي‌گيرد، ساختمان‌ها يا بهتر است بگوييم آسمانخراش‌هايي است كه بي‌توجه به پتانسيل‌هاي منطقه‌اي مجوز ساخت به آنها داده شده است.
چرا كه تهران، با اين حجم از تقاضا گنجايش اين حجم از مراكز خريد عظيم و برج‌سازي‌هاي متنوع را ندارد. به جرات مي‌توان گفت بخش عمده‌اي از ترافيك ايجاد شده در پايتخت نشأت گرفته از مراكز خريد عظيمي است كه بي‌توجه به تقاضاي ايجاد شده براي حضور در آنها، در گوشه و كنار شهر احداث شده است. آن هم درست در نامناسب‌ترين نقطه موجود. هر مركز فرهنگي- رفاهي تقاضايي را شكل مي‌دهد كه موجب سرازير شدن سيل جمعيت به آنها مي‌شود. در صورتي كه اگر منطقه مورد نظر پتانسيل لازم را براي عبور و مرور متقاضيان نداشته باشد – كه ندارد – بي‌شك رفت‌و آمد عمومي دچار مشكل مي‌شود. عباس آخوندي، وزير راه و شهرسازي در سومين كنفرانس بناهاي بلند، با بيان اينكه متاسفانه تكنولوژي را دستمايه شيره‌كشيدن از طبيعت كرديم، گفت: در ساخت بناهاي بلند تمام آسايش و آفتاب را از همسايه مي‌گيريم براي آنكه به آفتاب بيشتري برسيم. اين در حالي است كه خيلي در رابطه با موضوع امنيت شهري فكر نكرده‌ايم. چرا كه معدل و نحوه نگاه ما به زندگي و تصور ايراني بازتاب‌دهنده تفكر ما است. اگر خوب است كه سرافرازيم و اگر داراي اشكال است، بايد در مسير
اصلاح آن برويم.
او با بيان اينكه لازم است براي آيندگان از نقد سنت به توسعه برسيم، گفت: با اين حال ما معكوس مي‌گوييم بايد به نقد مدرنيته بپردازيم و فكر كنيم به اينكه چرا به اين وضعيت دچار شده‌ايم. بحث بناهاي بلند تبديل به يك عنصر مدرنيته در ايران شده است، اما اين نماد مدرنيته در ايران چه وضعيتي را براي ما به وجود آورده است. در اوايل به ما مي‌گفتند كه بياييم در ابتدا يك ساختمان 100 طبقه بسازيم تا اقتدار ساخت‌وساز را نشان دهيم، اما امروز لازم است اين موضوع را از چند منظر اقتصادي، معماري، جامعه‌شناسي، ترافيك و غيره مورد بررسي قرار دهيم.
وزير راه و شهرسازي، اظهار كرد: از منظر اقتصاد سياسي بحثي به نام برون‌ريز داريم. برون‌ريز مي‌گويد انسان‌ها علاقه‌مندند كه هزينه خودشان را بيرون ريخته و به ديگري تحميل كنند. اگر اين روش را در ساختمان‌هاي بلند مدنظر قرار دهيم تمام آسايش و آفتاب را از همسايه مي‌گيريم براي آنكه به آفتاب بيشتري برسيم. با ارزان‌ترين قيمت به هزينه يك جامعه و ملت مي‌خواهد ترافيك، شبكه برق، شبكه آب، بهداشت، درمان، آموزش و غيره را ايجاد كند. حال آنكه يك ساختمان بلند در واقع تحميل هزينه به يك جامعه است.
آخوندي مديريتي را موفق دانست كه بتواند تمام افراد را موظف كند هزينه‌هاي خود را به ديگري تحميل نكنند.
وزير راه و شهرسازي با اشاره به رود كارون در اهواز، گفت: سخت است كه روي نفت و در كنار پرآب‌ترين رود باشيم اما مهم‌ترين موضوع، آب شرب و دفع فاضلاب باشد.
وي ادامه داد: بحث برون‌ريز در اقتصاد سياسي آنقدر دامنه گسترده‌اي دارد كه به حوزه‌هاي فرهنگي، اجتماعي، امنيت و كاركردهاي ديگر مرتبط مي‌شود. متاسفانه بعضي افراد با كمال افتخار مي‌گويند فلان پروژه را اجرا كرديم بدون اينكه يك ريال هزينه كنيم اما كل هزينه روي جامعه سرشكن شده است، مگر امكان‌پذير است بدون پروژه هزينه شود.
آخوندي با بيان اينكه حوزه ايران شهري و زندگي ايراني به سمت برون‌ريز طبيعت بر مي‌گردد، افزود: يك مولفه تمدن ايران‌شهري كه به آن افتخار مي‌كنيم اين بود كه ملت هنري داشته كه متكي به دانش عميق از سهم ظرفيت‌هاي زيستي در ايران بوده و از طبيعت بهره‌كشي بيش از حد نمي‌كرد، اما ما تكنولوژي را دستمايه شيره كشيدن از طبيعت كرده‌ايم.