عامل تصادفات و سخنان آقاي وزير
خودروسازان ايراني واقعا از انجام فراخوان براي حل عيب خودرو خجالت ميكشند، در حالي كه اين هنر است كه خودروساز اعلام كند خودروهاي توليدي ما اين مشكلات را داشته، بياوريد تا رفع عيب شود.» اگر آقاي وزير به ياد داشته باشند صنعت خودرو تا وقتي كه دهها خودرو آتش نگرفت و حتي تلفات نداد، حاضر به پذيرش اين نقص نشد. اگر آتش گرفتن خودرو نقص نيست، پس چه عاملي را بايد در اين صنعت جستوجو كرد؟ و اگر نقص هست، در اين صورت همان ضعف در بدنه و ساير اجزاي خودرو نيز ميتواند وجود داشته باشد. كافي است كه بپذيريد و نمونه آتشسوزيها را بررسي كنيد و به جاي توجيه وضع موجود اين صنعت بايد از انتقادات نسبت به آن استقبال كنيد. البته منظور اين نيست كه بدنه خودروي ايراني را از جنس فولاد سخت بسازند تا ديگر كسي بر اثر تصادف كشته نشود. بلكه هدف رعايت حدي از استاندارد است. در گذشته ژيان هم توليد ميشد كه با يك فشار دست، بدنه آن فرو ميرفت. با همان ژيان هم ميشد به نحوي رانندگي كرد كه تلفات نداشته باشد. ولي طبيعي است كه الان نميتوان خودرويي با كيفيت ژيان توليد كرد، چون آبروريزي كامل محسوب ميشود.
بهتر است آقاي وزير به اين نكته توجه كنند، كساني كه در رانندگي بيمبالاتي ميكنند و به قول ايشان حواسشان به رانندگي نيست از آسمان نيامدهاند و جزو همين جامعه هستند و هنگامي كه رانندگي نميكنند در يك جاي كشور از جمله صنايع خودروسازي مشغول كار هستند، و در اينجا هم ممكن است مثل رانندگي حواسشان به كارشان نباشد. پس بهتر است در ارزيابي پديدهها و دفاع از ابوابجمعي تحت نظر خود به گونهاي سخن نگوييم كه به جاي سود براي آنها زيانبار باشد.