اين راه‌حل دموكراسي نيست
سعيد معيدفر
جامعه‌شناس
آنچه از دموكراسي در جامعه ايراني شكل گرفته و مشغول به تمرين آن هستيم، در واقع نمونه‌اي كمدي از دموكراسي است و واقعي نيست. همين نگاه كمدي به دموكراسي است كه باعث مي‌شود نه حكومت‌داران و نه مردم، هيچ‌كدام اتفاق‌هاي سياسي و انتخابات را جدي نگيرند. نه در احزاب نقش درست خود را دارند و نه مردم انتخاب درستي مي‌كنند و به انتخاب به چشم فرصتي براي بدتر نشدن نگاه مي‌كنند. اين‌طور است كه مي‌بينيم براي انتخابات رياست‌جمهوري نزديك به هزار و هفتصد نفر ثبت‌نام مي‌كنند و در ميان آنها بيشتر از آنكه فردي در قد و قامت رياست‌جمهوري پيدا شود، مردمي را مي‌بينيم كه از فرصت ديده شدن و به دست آوردن استفاده مي‌كنند و نه چيز ديگر. با اين شرايط انتخابات شوراها و كساني كه داوطلب حضور در اين انتخابات شده‌اند، وضعيت بهتري ندارند. عملكرد شوراي شهر در سال‌هاي گذشته نشان داده كه اين شورا جز خراب كردن، كار ديگري انجام نداده است. وقتي سيستم شفاف مديريت و پاسخگويي درست نباشد و نگاه به دموكراسي، نه آنچه هست و آنچه خودمان تعريف مي‌كنيم مي‌شود، ديگر چه فرقي مي‌كند كه سياستمدار به انتخابات بيايد يا ورزشكار يا چهره محبوب مجازي و... واقعيت اين است كه در تمام جوامع توسعه‌يافته شوراهاي محلي با حضور مردمي كه دغدغه محل خود را دارند و آشناي مردمند، تشكيل مي‌شود. اين شوراها نه درآمدي براي اعضا دارند و نه برد سياسي خاص و نه سكويي براي پرتاب هستند. اينچنين است كه دغدغه آنها تنها به بهبود وضعيت شهر و شهرنشيني خلاصه مي‌شود و ديگر هيچ. بنابراين اگر قرار است كه تغييري حاصل شود بايد لوازم كامل دموكراسي را فراهم كنيم و شوراهاي محلي بازگردانيم تا اين مضحكه كه همه اين روزها درگير چرايي آن هستند، پايان يابد.