مورينيو «قهرماني» را به پپ و ونگر ياد داد
در جست‌وجوي تيم برنده
منچستريونايتد فصلي را گذراند كه در آن هم اميد بود و هم نااميدي، در پايان اين فصل هم اين تيم 3 جام جديد به كابينت افتخارات باشگاه اضافه كرد. البته ممكن است شكل، سايز و اعتبار اين جام‌ها براي مورينيو و تيمش جاي سوال باقي بگذارد و خيلي‌ها معتقد باشند كه بهتر بود مورينيو به سبك ديگري تيمش را به ليگ قهرمانان مي‌رساند؛ اما همين جام‌ها باعث شدند ديگر از فصل 17/2016 به عنوان يك ناكامي در كارنامه مورينيو ياد نشود. سرمربي يونايتد بعد از برد 2 بر صفر تيمش مقابل آژاكس گفت: «دقيقا مي‌دانستيم چطور برنده شويم». او اين برد را زماني به دست آورد كه چندي پيش از آن در شهر منچستر حمله تروريستي انجام شده بود. از طرفي اين موفقيت براي او يك مزيت ديگر هم داشت و اين بود كه توانسته بود تيمي نااميد كه زماني جزو بزرگ‌ترين‌ها بوده و بعد از آن براي مدتي دستش از رسيدن به جام و موفقيت كوتاه بوده را به ليگ قهرمانان برساند. در واقع تيمي را احيا كرد كه از زمان رفتن سر الكس فرگوسن متلاشي شده بود.
ديويد مويس نتوانسته بود تيم را بازسازي كند، لوئيس فان گال هم يك سرمربي قديمي و بدون افكار جديد بود. اما يونايتد نياز به راهي داشت كه از آن طريق دوباره به خط پايان برسد. مويس توانسته بود در اين تيم قهرمان كاميونيتي شلد شود و فان گال هم آن را قهرمان جام حذفي كرده بود كه اصلا براي تيم بزرگي مانند يونايتد كافي نبود. باشگاه تصميم گرفته مورينيو را بياورد تا با تكيه بر تجربه آقاي خاص دوباره و خيلي سريع به روزهاي اوج بازگردد. شايد تاكتيك‌هاي اين مربي در طول فصل مورد انتقاد قرار گرفته باشد، اما حالا او مي‌تواند نگراني‌اي بابت صحبت‌هاي گذشته نداشته باشد. مورينيو در واكنش به انتقادات بعد از بازي با آژاكس گفته بود: «كارشناسان و افرادي كه نظر مي‌دهند در فوتبال زياد هستند، اما آنها جام‌هاي زيادي كسب نكردند.»
تا پيش از اين قهرماني از مورينيو انتقاد مي‌شد كه چطور مربياني مانند گوارديولا، كلوپ و... در نخستين فصل‌هاي حضورشان در تيم توانسته بودند تيمي قوي‌تر بسازند. اما حالا اين 3 جام مانند پولي در بانك براي يونايتد هستند. كونته چلسي را قهرمان ليگ برتر انگليس كرد و بعد از قهرماني يونايتد در يوروليگ كمتر كسي است كه درباره اين عنوان صحبت نكند. حالا انتقادي در كار نيست و همه مي‌گويند مورينيو تيمش را به هدفي كه تعيين كرده بود رساند. حاشيه‌ها براي يونايتد تمام شد. شايد هنوز اين تيم به سبك قبل بازي نكند، اما بالاخره موفق شده به ليگ قهرمانان راه پيدا كند. بعضي‌ها مي‌گويند يونايتد با داشتن گران‌ترين بازيكن دنيا ليگ را با 24 امتياز اختلاف نسبت به قهرمان به پايان برد. اما وقتي قرار باشد جامي نگيري فرق يك امتياز فاصله با تيم صدرنشين و 24 امتياز در چيست؟
هرچند كه مورينيو نياز دارد براي فصل آينده دستاوردهاي بيشتري داشته باشد. هميشه مشكل اين كار كه به هواداران طعم جام را بفهماني اين بوده كه دوست دارند بعد از آن موفقيت‌هاي بزرگ‌تر را امتحان كنند. هميشه هم فصل اول براي مربيان صرف اين مي‌شود كه دوباره تيم را سرپا كنند. فصل دوم صرف اين مي‌شود كه به هواداران اميد بدهي و بعد از آن بايد در مسير بازگرداندن تيم به موفقيت تلاش كني.
قهرماني در ليگ برتر انگليس؟ قهرماني در ليگ قهرمانان اروپا؟ خود مورينيو اين جام‌ها را چندين بار برده و مطمئنا هيچ كس به اندازه او دوست ندارد دوباره اين موفقيت‌ها را تكرار كند. شايد مورينيو در اين فصل از اهدافش دور مانده باشد، اما حداقل به يكي از هدف‌ها به بهترين شكل رسيد، نه اينكه در نخستين فصل فقط به آن نزديك شده باشد. حالا زمانش رسيده موبايلش را خاموش كند، راهي تعطيلات شود و به فصلي كه در منچستر گذراند كمي فكر كند. بعد آن را با نخستين فصل‌هاي حضورش در رئال و چلسي و اينتر مقايسه كند. مورينيو براي فصل آينده قبل از رسيدن به جام هدفي مهم دارد و آن هم اين است كه تيم را تبديل به تيمي برنده كند. قدم بعد، ايجاد قدرت در تيم و بعد از آن رسيدن به عناوين.