اعتراض را ادامه مي‌دهيم

مساله اصلي ما انجمن صنفي نيست. حرف ما اين است كه مراجع قانوني تفاوت و تمايز ميان انجمن صنفي مستندسازان و انجمن مستندسازان را به رسميت بشناسند. الان مساله فقط انجمن مستندسازان نيست، تمام انجمن‌هاي فرهنگي از جمله انجمن روزنامه‌نگاران كمابيش با مشكل ما دست‌وپنجه نرم مي‌كنند. وزارت ارشاد بايد اين انجمن‌ها را به رسميت بشناسد. بعد از انقلاب، همچنان مرجع مهم تعيين‌كننده در مورد انجمن‌هاي صنفي شوراي عالي انقلاب فرهنگي است. اين شورا بايد مجوزي به ارشاد بدهد تا بر اساس آن اين وزارتخانه بتواند انجمن‌هاي صنفي را به رسميت بشناسد. چنين چيزي در اساسنامه ارشاد هم موجود بود. اما سال 68 شوراي عالي انقلاب فرهنگي به ارشاد مصوبه‌اي داد كه به واسطه آن مي‌توانست موسسات فرهنگي و هنري را كه در وزارت دادگستري ثبت مي‌شوند، به رسميت بشناسد، اما در اين مصوبه به اين اشاره نشد كه مي‌توان انجمن‌ها را هم به رسميت شناخت. اين در حالي است كه خانه سينما هم ادعاي جامعه اصناف را دارد و خودش يك موسسه فرهنگي و هنري است. اما موسسه فرهنگي و هنري عضومحور نيست. دولت دهم با اتكا به همين مساله خانه سينما تا آستانه تعطيلي پيش برد. حالا براي پر كردن اين خلأ قانوني در دولت يازدهم، وزير كار و وزير ارشاد طي توافقي، تصميم گرفتند انجمن‌هاي عضو خانه سينما خودشان را ثبت كنند. ما در
رفت و آمدهاي‌مان به وزارت كار متوجه شديم وظيفه اين وزارتخانه ثبت انجمن‌هاي قديمي نيست بلكه فقط مي‌توان انجمن تازه‌تاسيس را در آن ثبت كرد. اينجاست كه تفاوت ميان ثبت و تاسيس اهميت پيدا مي‌كند. البته ما هم انجمني در وزارت كار ثبت كرديم اما همه مستندسازان شرايط عضويت در اين انجمن وابسته به وزارت كار را ندارند. در اين حالت شما بايد مرتب قرارداد كاري داشته باشيد و ماليات بدهيد و بيمه و بازنشستگي‌تان هم بر اساس قوانين اين وزارتخانه تعيين مي‌شود. از همه مهم‌تر اينكه انجمن تازه تاسيس مستندسازان عنواني دارد: «انجمن صنفي كارگري كارگردان‌مستندسازان استان تهران». اين اصناف زماني اهميت پيدا مي‌كنند كه بتوانند در شهرهاي مختلف تاسيس شوند و در نهايت با اتحاد هم بتوانند تشكيلات و سازوكار پيدا كنند. حالا در اين هياهو خانه سينما بي‌مقدمه و با بي‌ظرافتي كامل ادعا كرده كه ما را به رسميت نمي‌شناسد! 20 سال پيش زمان ورود ما به خانه سينما، مجمع عمومي راي به ورودمان داده و حالا هم اگر قرار است اتفاقي بيفتد مجمع عمومي بايد راي به خروج‌مان بدهد. خانه سينما حق ندارد سرخود تصميم‌گيري كند. حالا بعد از گذشت مدت‌ها ما مستندسازان اعتراض‌مان را علني كرديم. بعد از اين اعتراض سراغ وزارت ارشاد مي‌رويم و تلاش مي‌كنيم از طريق مذاكره دفترمان را پس بگيريم. اما اگر به نتيجه نرسيم همين تجمع را جلوي وزارتخانه ارشاد انجام مي‌دهيم و از طريق وزير ارشاد اين مساله را پيگيري مي‌كنيم، بعد از آن هم اگر مذاكرات جواب نداد، سراغ مجلس مي‌رويم و بعد از مجلس هم نمي‌دانم شايد بايد خودسوزي كنيم تا حرف‌مان شنيده شود.