شيرهاي ايراني به روايت پرويز تناولي

نمايشگاه پرويز تناولي عصر روز يكشنبه در موزه هنرهاي معاصر تهران افتتاح شد تا اين موزه بعد از 15 سال بار ديگر ميزبان آثار اين هنرمند آن هم با موضوع شيرهاي ايراني باشد؛ نمايشگاهي كه تا شهريورماه امسال در اين موزه داير خواهد بود. «پرويز تناولي و شيرهاي ايران» عنوان اين نمايشگاه است؛ نمايشگاهي كه به گفته پرويز تناولي حاصل 40 سال تلاش و دغدغه اوست؛ «البته اين آثار به صورت مداوم شكل نگرفته است. نخستين شيرهاي من كه در اين نمايشگاه وجود دارد مربوط به چهل سال قبل است كه با قاليچه‌هاي عشايري شروع مي‌شود كه با عشق به عشاير و مجموعه‌هاي كوه و كوير دشت‌هاي ايران ادامه پيدا مي‌كند و در دوره‌اي كار من شكلش تغيير مي‌كند و اين انتقال، انتقال همه‌جانبه است و تنها مجسمه‌سازي را در برنمي‌گيرد، بلكه همه جوانب كار من را فرا مي‌گيرد.» با اين حساب در نمايشگاه «پرويز تناولي و شيرهاي ايران» 147 اثر از آثار اين هنرمند ارايه شده است؛ از 51 تابلوي نقاشي او گرفته تا 21 تخته فرش، 6 مجسمه فلزي، 60 مجسمه سراميك و 9 عدد جواهرات. اما اين همه ماجرا نيست و در كنار اين آثار 153 اثر از مجموعه آثار پرويز تناولي شامل فرش، قفل، سنگ وزنه، شير آب، سكه، شير سنگي و پوسترهاي مذهبي هم به نمايش درآمد تا مجموعه ارايه شده از پرويز تناولي را با موضوع شيرهاي ايراني كامل كند. اين موضوعي است كه پرويز تناولي در مراسم افتتاحيه نمايشگاهش به آن هم اشاره كرد. او از شير به عنوان مهم‌ترين نماد ايران ياد كرد: «متاسفانه شير ايراني طي 50 سال قبل در ايران منقرض شده است و تنها از اين نماد ايراني آثاري باقي مانده است كه ما براي اين نمايشگاه از موزه‌هاي مختلفي آن را قرض گرفتيم. بعضي از آنها تاريخي در حدود 5 هزار سال را
در بر مي‌گيرد. من هم تلاش كردم منعكس‌كننده شير در زمان خودم باشم كه قضاوت باشماست.» اما برگزاري نمايشگاه پرويز تناولي در موزه هنرهاي معاصر تهران بعد از پايان نمايشگاه گنجينه اين موزه با عنوان «مسافران برلين و رم» بهانه‌اي بود تا علي مرادخاني، معاون هنري ارشاد به عنوان ديگر سخنرانان اين افتتاحيه در مورد اين نمايشگاه و دور تازه فعاليت‌هاي موزه بگويد. به گفته او صحبت‌هاي ابتدايي براي نمايشگاه تناولي به دو سال پيش برمي‌گردد و نمايشگاهي است كه قرار است معرف جايگاه واقعي موزه هنرهاي معاصر باشد: «يك روز آقاي نامي به من گفت كه من اميدوارم و خوشحالم كه موزه دارد به همان جايگاه گذشته خود باز مي‌گردد و من هم ابراز خوشحالي مي‌كنم چرا كه امروز موزه دارد به جايگاه واقعي خود كه صرفا يك گالري نيست، برمي‌گردد و معرفي‌كننده مفاخر ما است.» مرادخاني در ادامه به رايزني‌ها درباره برگزاري نمايشگاه گنجينه در موزه‌هاي برلين و رم اشاره و آن نمايشگاه را هم فعاليتي براي معرفي بين‌المللي موزه هنرهاي معاصر تهران عنوان كرد: «ما فعاليت‌هايي را در سطح بين‌المللي پي گرفتيم و بحث نمايش آثار ايراني در برلين و رم كه اميدوارم در زمان خودش و با هماهنگي‌هايي درست صورت بگيرد، مطرح شد؛ موضوعي كه پتانسيل‌هاي گسترده‌اي را در دل خود گنجانده است. در جريان ارسال آثار گنجينه به خارج از ايران، بيشتر معرفي هنرمندان خودمان مطرح است. وقتي آثار هنرمندان ما در كنار آثار هنرمندان بزرگ جهان به نمايش در بيايد اتفاق‌هاي متفاوتي براي هنر ما مي‌افتد و من اميدوارم كه با سعه صدر هنرمندان، اين شرايط مهيا شود. نمايشگاه آقاي تناولي نيز استعداد آن را دارد كه به تنهايي در جاي جاي دنيا عرضه شود.» در بخش ديگري از اين مراسم فيلم مستندي به كارگرداني سروناز علم‌بيگي درباره زندگي پرويز تناولي پخش شد تا نمايشگاه پرويز تناولي در موزه هنرهاي معاصر تهران كه تا هفتم شهريورماه داير خواهد بود رسما افتتاح شود.