مسابقه «اوپن»؛ رقابتي براي «المپيك»، براي «گينس»
تورنمنتي براي ثبت در تاريخ
وحيد جعفري / تهران پنجشنبه و جمعه به مركز قديمي‌ترين ورزش دنيا و يكي از مهم‌ترين رشته‌هاي المپيكي تبديل شده بود تا بالاخره ما هم «ركورد» بزنيم! سه هزار كشتي‌گير روي 15 تشك پهن شده در تالار 12 هزار نفري مجموعه ورزشي آزادي تهران به رقابت با هم پرداختند، تا ايران ركوردي بي‌نظير را از خود در «گينس» به ثبت برساند. بزرگ‌ترين مسابقه كشتي تحت عنوان تورنمنت «اوپن» يا همان رقابت‌هاي عمومي در سه رده سني نوجوانان، جوانان و بزرگسالان در راستاي «حفظ كشتي در المپيك» و البته ثبت در كتاب ركوردهاي گينس برگزار شد تا برگ زريني شود در تاريخ ورزش ايران. بي‌ترديد اين مسابقه بي‌نظير در تاريخ كشتي ايران و جهان ثبت خواهد شد، تورنمنتي كه توجه كميته بين‌المللي المپيك و اتحاديه جهاني كشتي را به خود جلب كرده و برگ برنده‌اي براي ورزش ايران به خصوص رشته كشتي در مقابل رفتارهاي نهادهاي بلند مرتبه ورزش دنيا با ايران خواهد بود. بي ترديد برگزاري اين مسابقه، كمك زيادي به فدراسيون كشتي ايران خواهد كرد تا اتحاديه جهاني كشتي را متقاعد كند كه فارغ از كژرفتاري‌هاي سابق كه بيشتر به دليل مسائل سياسي بود توجه ويژه‌اي به جايگاه كشتي ايران در جهان داشته باشد. كشتي خوب راه خود را پيدا كرده است. فدراسيون نشان داد حالا كه اتحاديه جهاني كشتي -كه تحت تاثير چند كشور است و به خاطر مسائل پشت پرده- ايران را وارد بازي نمي‌كند، مي‌تواند بازي خود را شروع كند و نه اتحاديه جهاني كشتي بلكه «IOC» را هم به بازي بگيرد و قدرت خود را در اين ورزش نشان دهد. حالا خيلي‌ها اين سوال را مي‌پرسند «فدراسيون اين سه هزار كشتي‌گير را از كجا آورده است؟!» جواب ساده است؛ «از تك تك شهرهاي ايران». ناسلامتي اين كشور مهد كشتي دنياست و خانواده‌اي نبوده كه يكي از اعضايش كشتي‌گير نبوده باشد. كشتي هنوز زير پوست خانواده‌هاي ايراني است و هيچگاه فوتبال، واليبال و ديگر ورزش‌ها نمي‌توانند جايگاه اين رشته را -كه ريشه در فرهنگ و تاريخ ما دارد- داشته باشند يا بگيرند. ساماندهي كردن سه هزار كشتي‌گير و برگزاري چنين مسابقه بزرگي -كه با حمايت كميته بين‌المللي المپيك و اتحاديه جهاني كشتي همراه شده است- به هيچ‌وجه كار آساني نبود؛ اما ترديدي نيست كه ايران اين ظرفيت و پتانسيل را دارد كه مسابقه‌اي بزرگ‌تر از اين را هم در رشته كشتي برگزار كند. فدراسيون كشتي ايران با «خلاقيت» و «تفكر» به پيش مي‌رود تا ورزشي را كه تا همين چند سال پيش گفته مي‌شد «كف‌گيرش به ته ديگ خورده» به روزهاي اوج و افتخار بازگرداند. در واقع فدراسيون ايران با برنامه‌ريزي و سيستماتيك كردن كشتي، از هيچ همه‌چيز ساخته است تا يك بار ديگر همچون گذشته‌ها شاهد قدرت‌نمايي كشتي ايران در جهان باشيم. روزگاري جهان پهلوان «غلامرضا تختي» با شكست رقبايي از شوروي و امريكا قهرمان شد و دل مردم را شاد كرد. زماني هم پهلوان باشي «عليرضا سليماني» بلافاصله بعد از جنگ تحميلي با شكست حريفاني از روسيه و امريكا نمايندگان قدرت‌هاي شرق و غرب آن مدال تاريخي را كسب كرد تا قهرماني‌اش در كانون توجه جهانيان قرار گيرد. سال گذشته هم تيم ملي كشتي آزاد ايران بعد از 48 سال خارج از خانه بالاتر از امريكا و روسيه قرار گرفت و قهرمان دنيا شد و امسال هم كشتي فرنگي ايران براي نخستين‌بار قهرماني جهان را به نام خود ثبت كرد. كشتي گمشده ورزش ايران را كه همان نظم و برنامه است پيدا كرده و با در دست داشتن همين ابزار به پيش مي‌رود تا خود و قدرت خود را با وجود ميل سران ورزش دنيا به كميته بين‌المللي المپيك و اتحاديه جهاني كشتي تحميل كند. مسابقات عمومي را بايد نقطه عطفي در ورزش ايران دانست كه به كشف استعدادها كمك مي‌كند و اين امكان را به كشتي ايران مي‌دهد تا در شرايطي واقعي از تمام ظرفيت‌ها و استعدادهاي خود استفاده كرده و بهره ببرد.
بزرگ‌ترين تورنمنت كشتي دنيا در حالي كه كشتي‌گيران روي 15 تشك براي رقابت قرار گرفته بودند، با سوت نمادين كيومرث هاشمي، رييس كميته ملي المپيك آغاز شد.
خانم «ياكسي روديكا ماريا» عضو اتحاديه جهاني و عضو كميته پزشكي و دوپينگ، از كشور تركيه به عنوان ناظر براي تاييد اين مسابقه‌ها در سالن اين رقابت‌ها حضور پيدا كرد.
در حاشيه مسابقات از حشمت‌الله كهن‌دل، محمد كرماني مقدم، مهدي حوريا، سيد جعفر موسوي، حبيب‌الله كاكاحاجي و تورج ظفري، پيشكسوتان عرصه مربيگري در كشتي تجليل شد. همچنين از نماينده اتحاديه جهاني كشتي نيز با اهداي يك تابلو فرش تقدير به عمل آمد.
محمود گودرزي، وزير ورزش جوانان هم براي تماشاي اين مسابقات در سالن حضور پيدا كرد.
خادم: بزرگ‌ترين حامي ما علاقه مردم است
رسول خادم، رييس فدراسيون كشتي درباره هدف فدراسيون از برگزاري بزرگ‌ترين تورنمنت كشتي جهان در تهران خاطرنشان كرد: «هدف از برگزاري اين رقابت‌ها فقط به موضوع ثبت آن در كتاب ركوردهاي جهان معطوف نيست، بلكه اين آخرين موضوعي است كه در برنامه‌ريزي ما جاي داشت. مهم‌ترين هدف ايجاد يك جريان اجتماعي و فرهنگي در افكار عمومي كشور نسبت به كشتي و همچنين ارايه نمايش قدرت كشتي ايران و ورزش ملي كشور به دنياست. اگر حاميان مالي هم پيدا مي‌شوند كه از كشتي حمايت كنند تنها به دليل علاقه قلبي‌شان به اين ورزش است. بزرگ‌ترين حمايت ما سرمايه اجتماعي است كه از علاقه مردم نشات مي‌گيرد. كشتي ورزش ملي ايران و جايگاه آن به تاريخ ما گره خورده است. بايد رويدادهاي كشتي متناسب با شأن آن باشد. به اعتقاد من اين اتفاق‌ها گرچه به علت فراهم نبودن زيرساخت‌ها در كشور در برگزاري با مشكلات زيادي مواجه مي‌شود و بسيار سخت است، اما اندازه كشتي ايران بسيار بزرگ‌تر از چنين رويدادهايي است.»