به دنبال وزير آموزش و علوم كاردان و شايسته باشيد
بايد وحدت ملي و منافع ملي معيار در اداره كشور باشد كه متاسفانه در بسياري از دوره‌ها، آنچنان كه ايشان فكر مي‌كرد اين معيار مورد توجه نبود و اكثرا، منافع گروهي و شخصي، محور بود.
آينده‌نگري بسيار مهم است. كشور ما در معرض انواع مسائل و مشكلات قرار گرفته و شرايط ما در ارتباط با امريكا، شايد مشكلاتي بيش از گذشته براي ما ايجاد كند. جهان هم در حال تحول است و بنابراين، افرادي بايد زمام امور اين دو وزارتخانه را در دست بگيرند كه به تحولات جهاني و آينده آگاه باشند و سياست‌هاي‌شان را با توجه به آينده‌نگري پيش ببرند. نكته‌اي هم در اين ميان مطرح است كه البته، چندان متوجه وزرا نيست؛ به تعبير بعضي از اساتيد، فرار مغزها و فرار استعدادها؛ مثال بارز هم خانم دكتر ميرزاخاني، كه براي دختر خانمي با چنين استعداد رياضي؛ چه موانعي در اين كشور باعث مي‌شود او اينجا را رها كرده و اين استعداد خداداد را در اختيار بيگانگان قرار دهد؟ من از قول آقاي دكتر گلشني كه از اعضاي محترم شوراي عالي انقلاب فرهنگي هستند نقل مي‌كنم كه در مجله چشم‌انداز ايران گفته‌اند بيش از 80 درصد دانشجوياني كه از ايران به كشورهاي ديگر مي‌روند، برنمي‌گردند و به آن كشورها خدمت مي‌كنند. سالي 50 ميليون دلار استعدادهاي ما به كشورهاي ديگر از جمله امريكا و كانادا مي‌روند و در خدمت آنها هستند. چه كار بايد بكنيم و چه راه‌حلي بايد پيش ببريم كه جوانان ما به اين كشور، به وطن‌شان علاقه‌مند شوند و سرمايه‌هاي مغزي شان را در خدمت اين مردم قرار دهند؟ لازمه اين اتفاق، استفاده از نيروهاي دانشمند دانشگاهي دلسوز اين جامعه و اين ملت است.
افرادي كه فراجناحي كار مي‌كنند و به منافع ملي مي‌انديشند و داراي برنامه و برخوردار از شجاعت در تصميم‌گيري‌ها هستند؛ چنين افرادي بايد به عنوان وزراي اين دو وزارتخانه منصوب شده و صرفا به افرادي كه تا امروز در مسند وزارت بوده‌اند، بسنده نشود. وزرا هم بايد براي تحليل مشكلات و يافتن راه‌هاي برون‌رفت، از دانشگاهيان و استادان و افراد دلسوز و باتجربه استفاده كنند. امروز حدود 800 هزار بازنشسته در آموزش و پرورش داريم كه بسياري از اين افراد، واقعا دلسوز و علاقه‌مند به كشور هستند.
نبايد بازنشستگان را رها كرده و بگوييم خوش آمدند. در شهرستان‌ها هم افراد متفكر و دانشمند و درس‌خوانده و مطلعي هستند كه وزير آموزش پرورش آينده مي‌تواند اين افراد را به كار گرفته و هر ماه، يك يا دو جلسه با حضور اينها داشته باشد تا راه‌حل‌هايي براي شهرهاي‌شان بدهند كه هر شهري، مشكل خاص خودش را دارد و ساكنان همان مناطق، مي‌توانند در خدمت آموزش پرورش باشند. وزير علوم بايد به طور جدي از روساي دانشگاه‌ها بخواهد كه رساله‌هايي در زمينه علوم انساني و علوم اجتماعي و با محوريت و موضوع حل مسائل و مشكلات كشور نوشته شود. بسياري از رساله‌ها كه بنده هم تعداد قابل توجهي از آنها را راهنمايي كرده‌ام، چندان در زمينه حل مسائل ما نيست و وزير علوم، بايد از روساي دانشگاه‌ها بخواهد و بخشنامه كند كه موضوع پايان‌نامه‌هاي دكترا، حل يك مساله كشور باشد والا مسائل كلي و عمومي دردي دوا نمي‌كند. اميدواريم دولت آقاي روحاني، علاوه بر آنچه من گفتم و خيلي افراد ديگر قطعا بهتر از بنده هم گفتند، همه توصيه‌ها را به دقت بنگرند و كساني را انتخاب كنند كه مردمي كه اين راي قوي را به آقاي روحاني دادند از انتخاب وزرا خوشحال باشند و مشكلات ما در اين چهار سال كمتر و كمتر بشود.