پيكر نادر گلچين به سمت خانه ابدي بدرقه شد
وداع با مرد بااخلاق موسيقي
گروه فرهنگ و هنر
«هر وقت به اين محوطه زيباي تالار وحدت مي‌آيم براي تشييع پيكر يكي از هنرمندان شريف كشورمان است اما اميدوارم روزي اين محل تبديل به مكاني براي تجليل از هنرمندان شود. نادر گلچين از معدود شخصيت‌هاي موسيقيايي ما است كه هيچ‌وقت نديدم از شرايط نامطلوب موسيقي گله و شكايت كند. او هنرمندي بود كه همواره از زيبايي‌ها سخن مي‌گفت و دوست داشت هنر موسيقي از اين زاويه مورد توجه قرار گيرد.» تشييع پيكر نادر گلچين روز گذشته بهانه‌اي بود تا بار ديگر اهالي موسيقي در تالار وحدت دور هم جمع شوند و با حسرت از درگذشت خواننده‌اي بگويند كه سال‌هاي زيادي را هم به خانه‌نشيني گذراند. اين مراسم با صحبت‌هاي كامبيز روشن‌روان شروع شد و بعدتر با صحبت‌هاي حميدرضا نوربخش و فريدون شهبازيان و مرجانه گلچين به عنوان نماينده خانواده اين هنرمند ادامه يافت، گفته‌هايي كه بخش عمده‌اي از آنها درباره ويژگي‌هاي اخلاقي اين خواننده بود: «زنده‌ياد گلچين همواره از آدم‌هاي زندگي خود تعريف و تمجيد مي‌كرد و من حتي يك بار هم نشنيده‌ام كه از كسي بد بگويد و از آن فرد ابراز ناراحتي كند. به هر حال اميدوارم هنرمندان موسيقي سرزمين ما در جايگاهي قرار بگيرند كه منزلت و جايگاه هنرمند به معناي واقعي كلمه است.» اشاره كامبيز روشن‌روان به ويژگي‌هاي اخلاقي گلچين موضوعي بود كه از زبان ديگر سخنرانان اين مراسم هم شنيده شد. حميدرضا نوربخش، مديرعامل خانه موسيقي به عنوان سخنران بعدي اين مراسم با اشاره به اينكه گلچين يكي از استعدادهاي كم‌نظير آواز ايران بود به خوانندگان جوان ايراني پيشنهاد داد تا او را به عنوان يك الگوي هنري در نظر داشته باشند: «نادر گلچين از معدود كساني بود كه زياد مكاتب آوازي را درك نكرده بود اما به مرتبه‌اي رسيده بود كه سبك موسيقي منحصر به فردي داشت. او با اينكه استادان زيادي در اين عرصه نداشت اما صدايش را به بهترين شكل ممكن مديريت مي‌كرد، چيزي كه گمشده موسيقي امروز ما است. مي‌خواهم به دوستان جوان خواننده هشدار بدهم كه بايد امثال نادر گلچين را به عنوان بهترين الگوي هنري خود مدنظر قرار دهند كه بتوانند مانند نادر گلچين كه ظرافت‌هاي بسيار ارزشمندي را از موسيقي درك كرد، فضاي متفاوتي را در عرصه موسيقي تجربه كنند. امروز ما مي‌بينيم خيلي از هنرمندان چندين صفحه پيشينه كاري دارند اما كاري كه عرضه مي‌كنند اثر قابل توجهي نيست، پس تا وقتي درك و دريافتي وجود نداشته باشد، موسيقي هم اتفاق نمي‌افتد.»
او به توانايي‌هاي گلچين در تلفيق شعر و موسيقي و مديريت صدا هم اشاره كرد تا در ادامه از شخصيت اين هنرمند هم مثال بزند: «او شخصيت آرام، باوقار، نجيب و طبع بي‌نيازي داشت كه من هرگز نديدم چيزي را از كسي بخواهد. او انساني بي‌نياز و مهربان بود، من هيچ‌وقت نديدم از كسي بدگويي و انتقاد كند و اينها بايد براي همه ما درس و الگو باشد.» فريدون شهبازيان ديگر سخنران اين مراسم هم به سابقه رفاقت پنجاه‌ساله‌اش با گلچين اشاره كرد و از دانش بالاي او در موسيقي و كار گفت: «زماني كه مجموعه «گلهاي تازه» را تهيه مي‌كردم از او دعوت كردم تا براي اجرا در اين برنامه همراه من باشد. در اين فضا بود كه قطعه «گريز» با شعري از هوشنگ ابتهاج را نوشتم و چون عادت به تعريف بيهوده از كسي ندارم، بايد بگويم كه بهتر از نادر گلچين كسي را سراغ نداشتم كه كار را اجرا كند. او آنقدر محفوظات و سواد ادبيات بالايي داشت كه هيچگاه نياز نداشتم درباره شعر با او صحبت كنم.» شهبازيان گلچين را با اخلاق‌ترين، نجيب‌ترين و صميمي‌ترين دوستش عنوان كرد تا حسرت خودش را از درگذشت اين هنرمند اين‌طور عنوان كند: «بايد بگويم ما خواننده‌اي را از دست داديم كه نظيرش شايد تا سال‌ها و شايد هيچ‌وقت به وجود نيايد.» مرجانه گلچين، برادرزاده نادر گلچين سخنران پاياني اين مراسم بود. او با اشاره به جاي خالي دختران اين هنرمند در بدرقه پيكر او از حضور اهالي موسيقي در اين مراسم تشكر كرد. او در صحبت‌هايش به وداع با اين خواننده در تالار وحدت اشاره كرد و گفت: «متاسفم كه استاد بخش عمده‌اي از عمر خود را ناخواسته خانه‌نشين شد و درست در زماني كه در سلامت كامل قرار داشت و مي‌توانست كار كند اجازه فعاليت پيدا نكرد. صداي استاد از زماني از تلويزيون پخش شد كه ديگر پزشك‌ها به دليل بيماري‌اش به او اجازه خواندن ندادند. خوشحالم كه استاد گلچين هم مانند بسياري از بزرگان هنر اين مملكت از مكاني تشييع مي‌شود كه بارها روي صحنه آن مورد تشويق قرار گرفته است. از شما مي‌خواهم امروز به قدري كه شايسته تشويق هستند، ايشان را بدرقه كنيد.»