مجاهدي شجاع از اهالي اورامانت

نويسنده با پايان جنگ قلم به دست گرفته است و شروع به نگارش و ثبت دغدغه‌هايش در قالب‌هايي همچون مجموعه شعر، تاريخ شفاهي، زندگينامه و داستان كرده است. اما دغدغه‌اي قديمي و هميشگي‌اش نزديك شدن به آن موانعي از جمله دوري با سوژه‌هايش بوده است. كثرت سوژه‌هاي مورد نظر هم يكي از موانع و سختي‌هاي كار بوده. دغدغه نويسنده، تهيه كتابي از تحولات و رويدادهاي كردستان است. نويسنده كتابي نوشته كه بتواند با آن فرهنگ، جغرافيا و تاريخ اين قوم را به تصوير بكشد؛ قومي كه در همسايگي ما شريك شادي‌ها و غم‌هاي ما بوده. نويسنده در اين دغدغه به دنبال راوي صادقي است كه بتواند راهگشا باشد. شخصيت جامع و كامل كودكي از اهالي اورامانات، نوجواني بازي‌طلبگي، ماموستايي مدير و مجاهدي شجاع به‌نام ملا قادري، او را به سمت پاوه كشانده است و بدون آنكه با كسي يا سازماني طرح كتابش را در ميان بگذارد به ملاقات او رفته است.  نويسنده هدف از نگارش كتاب را با او در ميان گذاشته است. و بعدتر پذيرايي مفصل با رويي گشاده نويسنده را به اين باور رسانده است كه او موافق گفت‌وگو با وي است. در جلسات چنان با وي صميمي شده است كه گويي هم كلاس بوده و در مهاجرت سختش همراهي‌اش كرده است. مصاحبه‌ها ساده و روان و
لذت بخش انجام شده است كه غوطه ورشدن در آن گاه موجب فراموشي از ضبط خاطرات شده است. كتاب، ره‌آورد چهارده سفر نويسنده به پاوه است. سفرهاي چهار و الي شش روزه و سفرهاي به يادماندني.  در تكميل بعضي از وقايع و خاطرات در اين كتاب، نگارنده گاه با مراجعه به اسناد و آرشيو مطبوعات و بعضي از كتاب‌هاي مرجع، ماموستا را ياري داده و گاه اين يادآوري‌ها موجب زايش مطالب مفيد و خاطرات فراموش شده و قابل تامل شده است. سعي نگارنده بر حفظ اصالت و فحواي كلام راوي و شكسته نشدن لهجه كردي اوست. حتي گاهي كه احساسات بر او غالب مي‌شود و ناخودآگاه به زبان مادري صحبت مي‌كند. كتاب حاصل بيش از دويست ساعت مصاحبه و گفت‌وگوي حضوري و تلفني است كه از راوي به امانت گرفته است؛ امانتي كه حرمت قلم را نگه دارد و آنچه را او مي‌گويد پرورش دهد و با ملاحظات او بر كاغذ جاري كند.  نويسنده با كندوكاو در اسناد ماموستا، ايشان را فردي آينده‌نگر و دورانديش ديده است كه از دوران طلبگي به نگهداري كتب و دست نوشته‌ها و فايل‌هاي صوتي و تصويري و عكس‌هايش حساس بوده و مطالعه انبوه اين اسناد منجر به سوالاتي شده است كه در نهايت منجر به نگارش كتاب خاطرات شده است.
كتاب شامل خاطرات راوي از دوران كودكي، تحصيلات، دوران طلبگي، سفر به كردستان عراق، فعاليت‌هاي سياسي عليه حكومت پهلوي، در تعقيب و گريز ساواك، خروج شاه از ايران، پايان حكومت پهلوي، آغاز درگيري‌ها در كردستان عراق، انتخابات در كردستان و ديدار با بنيانگذار انقلاب است. وي از سفر احمد مفتي‌زاده و ماموستا شيخ جلال حسيني به شهر پاوه و ديدگاه‌هاي متفاوت اين دو و همچنين رقابت ميان اين دو را چنين ياد كرده است: «كاك احمد مفتي‌زاده برعكس روحانيون همچون شيخ جلال حسيني مردم را به راي دادن به جمهوري اسلامي دعوت كرد. آقاي شيخ عزالدين حسيني، امام جمعه مهاباد، خود را رهبر معنوي حزب كوموله مي‌دانست. او رقيب آقاي مفتي‌زاده بود و هر روز مصاحبه‌هايي در توجيه برنامه خود داشت و احزاب چپ هم به دليل پيشبرد كار خود به گرمي برايش تبليغ نمي‌كردند. راوي در اين بخش كتاب نمونه‌هايي از گلايه خود را به عزالدين حسيني و ديدار او با اعضاي حزب دموكرات كردستان را يادآوري كرده است.  از ديگر موضوعات جذاب كتاب «آغاز تحركات سياسي و نظامي در اورامانات، هيات حسن نيت در پاوه، امامت جمعه شهر پاوه، سفر بني‌صدر به پاوه، ديدار با امام خميني، حضور در جبهه‌هاي مختلف، بمباران شيميايي حلبچه، آوارگي مردم كردستان عراق، سفر مقامات عاليرتبه كشور به پاوه و... » مورد توجه نويسنده بوده است. پايان بخش اين كتاب تصاوير مختلفي از ماموستا در رويدادهاي مختلف سياسي و فرهنگي است.  كتاب 694 صفحه‌اي ماموستا كه به زندگينامه و خاطرات ماموستا ملاقادر قادري پرداخته است، نوشته علي رستمي و منتشره از سوي سوره مهر، با قيمت 32 هزار تومان در اختيار علاقه‌مندان قرار گرفته است.