كي‌روش را تنها نگذاريد
مهدي بيگدلو
چند ماه مانده به طلوع جام طلاي فيفا در آسمان سرخ مسكو، قلب‌ها نظم و ترتيب تپش را از ياد برده‌اند و چشم‌ها در پس پرده انتظار، گذر ثانيه‌ها را به عشق دميده شدن سوت آغاز جنگ جهاني بيست و يكم تحمل مي‌كنند. همه طرفين اين دوئل فوتبالي در تكاپوي بهتر و بيشتر آماده شدن هستند و از صدر تا ذيل كشور خود را براي حضوري ماندگار در اين آوردگاه بين‌المللي بسيج كرده‌اند. اما اينجا در ايران همه‌چيز كندتر از آنچه سرمربي تيم انتظارش را مي‌كشيد پيش مي‌رود. خبرها گل و بلبل بودن اوضاع از نگاه مسوولان را حكايت مي‌كنند و واقعيات موجود و رصد مسير حركتي ساير تيم‌هاي حاضر در روسيه، دغدغه‌هاي پيش روي كادرفني تيم ملي را به تصوير مي‌كشاند. كي‌روش امروز ايراني‌تر از هر ايراني براي سربلندي تيم ما تب مي‌كند، فرياد مي‌زند و نيازها و الزامات موفقيت را به گوش‌ها مي‌رساند. مرد پرتغالي راه از ميان برداشتن نماينده آفريقا را مي‌داند، براي تار كردن روياهاي ماتادورها نقشه كشيده و براي گذر از سد هموطنانش سناريو چيده است. همين است كه سرمربي ٨ سال گذشته تيم ملي از همه انتظار ورود به اين گود و اعلام و اعمال حمايت از يوزهاي جوان ايراني را دارد. البته كه انتظار بحقي است و البته كه هر شخص و گروهي با هر ميزان از توان مادي و معنوي بايد در اين ميدان خطير حضور پيدا كند و نقشي براي خود برگزيند. جام جهاني فرصتي نيست كه بتوان به سادگي قيد منافع و مزاياي آن را زد و نبايد با چند گام پس و پيش، آرزوي نام‌هاي جوان امروز و موفقيت نام‌آوران فرداي اين مملكت را به ورطه نابودي كشاند. كي‌روش پاي كار ايستاده و در شرايط فعلي اين وظيفه همه دوستداران سربلندي نام ايران و ايراني است كه در كنار مرد پرتغالي، تا پاي جان مبارزه كنند.